Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kredyt został udzielony powodom w złotych polskich przy jednoczesnym przeliczeniu jego wartości na walutę obcą – franka szwajcarskiego według kursu kupna waluty z tabeli kursowej (...) Banku S.A. , co wskazuje, że był on kredytem indeksowanym. Odniesienie do franków szwajcarskich nie nadawało spornemu kredytowi charakteru walutowego, w którym zakładane byłyby faktyczne przepływy środków pieniężnych w tej walucie. (...)Faktycznie z uwagi na wysokość rat oraz oprocentowania rekomendowano im formułę waloryzacyjną, powiązaną z frankiem szwajcarskim jako jedyną dostępną dla nich. (...)Bank w istocie wykorzystał swoją przewagę informacyjną i negocjacyjną, aby skłonić konsumentów do zawarcia umowy, w świetle której całe ryzyko wzrostu kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego ponosić mieli klienci.

Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był waloryzowany. (...)W dniu zawierania umowy znany był też kurs franka szwajcarskiego. (...)Tymczasem postanowienia umowy zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym. (...)W związku z uzgodnieniem, że kontrakty indeksowane są do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy powódka przyjęła na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w polskich złotych z zastosowaniem podwójnej indeksacji.

(...)walutową powstałą na skutek udzielania kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego przez pożyczki, a przede wszystkim przez zakup franka na rynku międzybankowym, poprzez kilkuletnie transakcje (...) . (...)Sąd Okręgowy za nieuzasadnione uznał stanowisko Banku, że walutą kredytu od samego początku był frank szwajcarski. (...)Analizując kwestię utrzymania spornej umowy w mocy należy wskazać, że strony zakładały, że jej przedmiotem będzie kredyt złotowy indeksowany do franka szwajcarskiego, ze stopą procentową właściwą dla tej waluty. (...)Wbrew stanowisku pozwanego, zgromadzony w niniejszej prawie materiał dowodowy nie potwierdza, by zgodnym zamiarem stron było zawarcie umowy kredytu we frankach szwajcarskich.

Interesował go kredyt walutowy we frankach szwajcarskich. (...)Od czerwca 2014 r. powód spłacał kredyt we frankach szwajcarskich. (...)LIBOR 3M (...) jest stosowany przy oprocentowaniu kredytów wyrażonych we frankach szwajcarskich. (...)W okresie od czerwca 2014 r. powód spłacał kredyt we frankach szwajcarskich.

Tam przedstawiono jej propozycję zawarcia umowy kredytowej indeksowanej do franka szwajcarskiego. (...)W umowie nie ma żadnej wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego. (...)W szczególności nie pouczono faktycznie o możliwych skutkach drastycznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Pozwany zwracał uwagę, iż powódka mogła od 1 lipca 2009 roku dokonywać spłat kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich.

Powodowie nie posiadali zdolności kredytowej w złotówkach, w związku z czym powodom zaproponowano kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)W dacie zawarcia umowy powodowie znali harmonogram spłat rat i kurs franka szwajcarskiego, zatem wszystkie najważniejsze elementy umowy były znane. (...)W związku z uzgodnieniem, że zawierana umowa indeksowana jest do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorcy przyjęli na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w polskich złotych z zastosowaniem podwójnej indeksacji.

Powodowie byli jednak zainteresowani zaciągnięciem kredytu we franku szwajcarskim. (...)Przedmiotowy kredyt był kredytem udzielonym we frankach szwajcarskich. (...)Małżonkowie J. K. i K. K. kredyt spłacali w złotych polskich, nie zdecydowali się na spłatę kredytu we franku szwajcarskim. (...)Powodowie ocenili, że opłacalny jest dla nich kredyt denominowany we franku szwajcarskim i w istocie w dacie(...)niewątpliwie tak było, bowiem kurs franka szwajcarskiego był dość niski i stabilny, co dawało podstawy do przewidywania, że spłata kredytu i wysokość raty będą atrakcyjne(...)

Trudno również przyjąć, jak chce tego strona pozwana, że kurs waluty w Tabeli kursów nie był dowolnie ustalany przez pozwany Bank, skoro w toku procesu pozwany bank nie przedstawił żadnych dokumentów, z których wynikałby sposób ustalania kursu franka szwajcarskiego. (...)Wbrew twierdzeniom pozwanego brak było precyzyjnego czy też inaczej szczegółowego sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego, przez co powodowie byli narażeni na arbitralne decyzje banku w tej kwestii. (...)W przedmiotowej sprawie waloryzacja rat kredytu udzielonego na podstawie umowy o kredyt odbywała się w oparciu o(...)wewnętrznym dokumentem i to uprawnienie do określania wysokości kursu waluty nie(...)(...)(...)bowiem pozwany zastrzegł sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabeli kursowej kursu sprzedaży franka szwajcarskiego, nie wskazując w umowie kryteriów czy przesłanek ustalania kursu.