Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Niedopuszczalne jest przekształcenie kredytu denominowanego we franku szwajcarskim na kredyt w złotych polskich oprocentowany stopą LIBOR 6M. Ryzyko zmiany kursów walut jest typowym ryzykiem kontraktowym. (...)Powódka wybrała ofertę kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego w Banku (...) S.A. , uznając ją za najkorzystniejszą ze względu na niższe raty niż w przypadku kredytów złotówkowych. (...)Prowadzi to do wniosku, że przedmiotowy kredyt traktować należy jako kredyt złotowy ( podobnie SN w orz. z 29.10.2019 r., IV CSK 309/18 i w orz. z 27.11.2019 r., II CSK 483/18 – na gruncie umowy kredytu denominowanego we franku szwajcarskim) . (...)Umowa kredytu nie przewidywała wypłaty kwoty kredytu we frankach szwajcarskich, ani nie dawała kredytobiorcy możliwości dokonywania spłaty rat kredytowych bezpośrednio w tej walucie (do czasu zawarcia stosowanego aneksu).

Zobowiązanie Kredytobiorcy, wyrażane jest we franku szwajcarskim. (...)(...)powódki opiewające na zwrot wykorzystanego kredytu zostało bowiem określone z wykorzystaniem(...)ten sposób, że ustalenie salda kredytu a także ustalenie wysokość każdej(...)(...)Różnice zaczęły być tym bardziej wyraźne im wyraźniej wzrastał kurs franka szwajcarskiego (tak Sąd Okręgowy w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z 20 grudnia 2019 r., XXV C 1597/17). (...)Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego regulowania wysokości salda kredytów, rat kredytów indeksowanych kursem CHF poprzez samodzielne wyznaczanie w Tabelach Kursowych, kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego przy jednoczesnym pozbawieniu Kredytobiorcy jakiegokolwiek(...)

Powód podkreślił również, że wraz z osłabieniem złotego wobec franka szwajcarskiego, nastąpiło obniżenie stawek LIBOR 3M, będących podstawą oprocentowania kredytu, co było korzystne dla pozwanego, zatem brak jest podstaw do uznania, że doszło do rażącego naruszenia jego interesów. (...)W umowie zawartej z pozwanym wskazano — liczbowo i słownie — kwotę kredytu, indeksując ją do franka szwajcarskiego. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Jak już zostało to uprzednio podniesione przez Sąd przedmiotowy kredyt nie został udzielony we frankach szwajcarskich, lecz w złotych.

Powodom udzielono pouczenia o ryzyku kursowym, wskazując na jego istnienie oraz przedstawiając umacnianie się złotówki w stosunku do franka szwajcarskiego. (...)Przede wszystkim aneks dawał powodom prawo spłaty kredytu w walucie indeksacji, tj. we frankach szwajcarskich. (...)Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki.

Powód zaakceptował ofertę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego jako najkorzystniejszą (zeznania świadka A. J. (1) – k. 116-119). 9 Powód w 2007 r. był prezesem spółki giełdowej. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. (...)Saldo zadłużenia w momencie zawierania aneksu było zatem wyrażone we frankach szwajcarskich i zmiana charakteru umowy na kredyt walutowy nic w tym zakresie nie zmieniła. Co więcej, postanowienia aneksu nie dopuszczały w istocie możliwości spłaty kredytu we frankach szwajcarskich.

Ryzyko związane z umową było minimalizowane przez zapewnienia pracowników banku o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Podniósł, że powodowie w pełni świadomie zdecydowali się zaciągnąć kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego z uwagi na niższe oprocentowanie. (...)Sąd w niniejszym składzie podziela ten kierunek orzecznictwa, który prezentuje pogląd, że indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)Na temat kredytów frankowych zrobiło się bardzo głośno w mediach już w IV kwartale 2008 r. kiedy po upadku L. B. nastąpił istotny wzrost kursu franka szwajcarskiego i ogólnoświatowy kryzys gospodarczy.

O ile powodowie wywodzili, że umowa ta jest umową kredytu denominowanego kursem CHF, o tyle pozwany stał na stanowisku, że udzielił im kredytu stricte walutowego. (...)Zgodnie z § 5 ust. 1 i 2 umowy uruchomienie kredytu mogło nastąpić najpóźniej do 28 listopada 2008 r. (...)W ocenie Sądu udzielony przez pozwanego powodom kredyt był w istocie kredytem denominowanym kursem waluty obcej (CHF) z zastosowaniem mechanizmu odwrotnej indeksacji. (...)Kwota kredytu została wyrażona we franku szwajcarskim.

(...)– k. 75-79, 327, Aneks do umowy kredytu hipotecznego – k. 80-83) W(...)od 24 września 2007 r. do 24 września grudnia 2009 r. powód spłacał przedmiotowy kredyt w złotych polskich i z(...)(...)W pierwszej kolejności wskazania wymaga, iż strona powodowa formułuje swoje roszczenia w oparciu o okoliczności związane z zawarciem umowy kredytu hipotecznego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego DK/KR- H. / (...) z dnia 9 sierpnia 2007 r. (...)Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich, po przeliczeniu według kursu wskazanego w aktualnej Tabeli banku, w dacie dokonania wypłaty kwoty kredytu zgodnie z dyspozycją kredytobiorcy. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła dalsze postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu jako kredytu złotowego.