Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)warunków spłaty powód wezwał pozwanych do zapłaty kwoty 123.617,99 CHF. Mając(...)uwadze Sąd Okręgowy odwołał się do art. 69 ust. 1 Prawa(...)umowę, mocą której Bank przekazał do dyspozycji pozwanych nieokreśloną w umowie(...)stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Spłata kredytu wyrażonego w (...) mogła natomiast(...)że walutą zobowiązania kredytowego był frank szwajcarski ( (...) ), jednak walutą jego wykonania – zgodnie z treścią umowy - miała być waluta polska (PLN). (...)(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych(...)na walutę wypłaty albo spłaty kredytu. (...)Z materiału dowodowego sprawy nie wynika też, aby pozwani byli informowani o niestabilności waluty polskiej w stosunku do franka szwajcarskiego, a to w walucie polskiej osiągali dochody i w niej realizować mieli przez wiele lat zobowiązania z tytułu umowy kredytowej.

Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów. (...)Kwota wypłaconego powodom kredytu miała zostać przeliczona na franki szwajcarskie według kursu kupna tej waluty,(...)miały być przeliczane na walutę szwajcarskiej według kursu sprzedaży ustalanego przez(...)(...)(...)bankowego kursu kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego pozwoliła pozwanemu na sformułowanie stanowiska(...)ograniczenia indywidualnej kontroli abuzywności jedynie do marży Banku, co pozwoliłoby (w(...)z mechanizmu indeksacyjnego, ograniczając go do średniego kursu N.B.P. i utrzymując(...)(...)(...)w oparciu o średni kurs franka szwajcarskiego publikowany przez N.B.P. Wskazane stanowisko(...)apelacji pozwanego), które odnosiły się do analizowanych kwestii.

Uzyskali informację, iż lepszą zdolność kredytową będą mieli w CHF. Powodom polecono kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego wskazując na stabilność. (...)Na etapie podpisywania umowy bank nie przedstawił kredytobiorcom symulacji dotyczącej ewentualnej zmiany wysokości rat kredytu w przypadku wzrostu franka szwajcarskiego. Powodów zapewniano, że ryzyko związane z frankiem szwajcarskim jest niewielkie. (...)Był to wyliczany na bieżąco kurs średni franka szwajcarskiego jako określonej w § 1 waluty obcej wymienialnej.

Wartość kredytu została bowiem wyrażona we franku szwajcarskim, natomiast jego wypłata i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)było, iż na podstawie umowy kredytu mieszkaniowego z dnia 3 lutego 2006 r. (...) pozwany Bank zobowiązał się udzielić M. i J. C. kredytu denominowanego w walucie obcej (frank szwajcarski) pozostawiając do jego dyspozycji równowartość 74.720 CHF(...)(...)Jednocześnie wymaga podkreślenia, że zarówno kredyty denominowane, jak i indeksowane do kursu waluty obcej, są kredytami w walucie polskiej. (...)(...)o poszczególnych kwestiach dotyczących umów denominowanych do franka szwajcarskiego.

Wskazywali, że pozwany wprowadził do umowy kredytu mechanizm indeksacji, przewidujący przeliczanie zobowiązania kredytobiorców do franka szwajcarskiego wg kursu waluty z tabeli kursowej Banku. (...)Kwota ta nie była doliczona do kredytu. (...)Ustawa ta nie wprowadziła żadnych zapisów, które z mocy prawa wchodziłyby do treści umów kredytowych denominowanych lub indeksowanych do walut obcych zamiast dotychczasowych postanowień tych umów. (...)(...)sposobu wykonywania umowy, stosowania kursów franka szwajcarskiego nieodbiegających od kursów rynkowych, czy(...)abuzywności postanowień umownych odnoszących się do kursów walut wynikających z „Tabeli Kursów Walut Obcych Banku”.

Powodowie nie posiadali zdolności kredytowej w złotówkach, w związku z czym powodom zaproponowano kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)W dacie zawarcia umowy powodowie znali harmonogram spłat rat i kurs franka szwajcarskiego, zatem wszystkie najważniejsze elementy umowy były znane. (...)W związku z uzgodnieniem, że zawierana umowa indeksowana jest do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorcy przyjęli na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w polskich złotych z zastosowaniem podwójnej indeksacji.

W związku z tym sam argument o ustaleniu przez strony, że wypłata kredytu nastąpi na rachunek kredytobiorcy prowadzony w złotych nie musi mieć rozstrzygającego znaczenia co do tego, czy możliwa była wypłata kwoty kredytu we franku szwajcarskim. (...)Nigdy w przekonaniu powodów bank nie postawił im do dyspozycji franków szwajcarskich i przy zawieraniu umowy nie wskazano im, że mogą w walucie obcej spłacać raty. (...)Przedstawiciele banku i doradca informowali powodów, że kredyt we franku będzie tańszy. (...)Tymczasem postanowienia zawarte w kwestionowanych zapisach umowy i warunków oraz regulaminu, zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym.

Strony natomiast zdecydowały się na zawarcie umowy kredytu w złotych polskich indeksowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)To właśnie odniesienie do franka szwajcarskiego stanowi element odróżniający zawartą przez strony umowę od umowy czysto złotowej. (...)Tymczasem postanowienia zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym. (...)Powód wskazał, że na konto do spłaty kredytu przelewał zawsze więcej złotówek, bo nie wiedział jaka jest wartość franka.