Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sąd Okręgowy wskazując na przepis art. 69 ust. 1 i 2 Prawa bankowego stwierdził, że łącząca strony umowa była umową kredytu w PLN indeksowanego do waluty obcej, nie zaś kredytu walutowego. (...)Odmienne ukształtowanie umowy kredytu sprzeczne będzie co do zasady z właściwością stosunku prawnego(...)oparciu o wskaźniki całkowicie nieadekwatne do ekonomicznej wartości waluty, będącej podstawą(...)(...)Zasadnie Sąd I instancji oddalił wniosek pozwanego o zobowiązanie powódki do złożenia jej umowy o kredyt z 2006 r. oraz przeprowadzenie(...)waluty skoro średni kurs NBP franka szwajcarskiego na koniec grudnia 2006r. wahał(...)(...)(...)interes ekonomiczny powodów zawierających umowę kredytu denominowanego polegał na skorzystaniu z oprocentowania tego kredytu na poziomie niższym niż analogicznego kredytu złotowego i fakt, że powodowie(...)dozwolony sposobu waloryzacji rat przedmiotowego kredytu.

(...)postanowienia, które zawierałoby upoważnienie kredytobiorcy do dysponowania środkami z kredytu w walucie kredytu. (...)To same strony na podstawie wzorca umownego przedstawionego przez pozwanego postanowiły, iż uzgodniona kwota wskazana w umowy miała ulec konwersji z franków szwajcarskich na złote polskie w celu postawienia kredytu do dyspozycji. (...)Także w momencie uruchomienia kredytu suma środków wypłaconych w złotówkach podlegała następnie przeliczeniu na jej równowartość we frankach szwajcarskich (CHF) według nieznanego kursu kupna waluty ustalonego w danym dniu przez Bank. (...)(...)że chcieli uzyskać środki we frankach szwajcarskich, a z ich zeznań wynika, że jedynym argumentem przemawiającym za zawarciem przedmiotowego kredytu była argumentacja przedstawiciela banku o korzyściach z niego płynących w stosunków do kredytów stricte złotowych.

W trakcie prezentowania oferty kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego, pracownik banku wskazywał na okoliczność, że (...) jest stabilną waluta, która ulega niewielkim wahaniom kursowym. (...)Uzasadniając szczegółowo powyższe stanowisko wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie została zawarta umowa o kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego (...) . (...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny.

Podniosła, że doszło do zawarcia umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, którego wypłata i spłata następowała w walucie polskiej. (...)Nie było rozmowy na temat tego w jaki sposób będzie tworzony kurs franka. (...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny.

Zgodnie z § 2 ust. 1 umowy, Bank udzielił powódce kredytu w kwocie 260 000 zł, denominowanego w walucie (...) na okres 360 miesięcy, od dnia 8 września 2008 roku do 18 września 2038 roku. Zgodnie z § 2 ust. 2 umowy, kwota kredytu denominowanego w (...) lub transzy kredytu zostanie określona według kursu kupna dewiz dla powyższej waluty zgodnie z tabelą kursów obowiązującą w Banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu. (...)Nie rozumiała, po co i na jakich zasadach są dokonywane przeliczenia ze złotych na franki szwajcarskie lub odwrotnie; zawierzyła jednak (...) Bankowi jako specjalistom. (...)W orzecznictwie słusznie wskazuje się, że tzw. kredyty denominowane lub indeksowane do kursu waluty obcej są w istocie kredytami w walucie polskiej (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z 19 października 2018 r., IV CSK 200/18).

Uzasadniając powództwo, powód wskazał, że wraz z żoną K. R. zawarł umowę kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego na kwotę 198 900 zł. (...)Kredytodawca udzielił kredytobiorcom kredytu w złotych indeksowanego kursem franka szwajcarskiego w łącznej kwocie 198 900 złotych. (...)(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być następnie spłacany w(...)(...)(...)realizację swojego zobowiązania w walucie, do jakiej kredyt był indeksowany, to w takiej sytuacji należało uznać, iż część świadczenia została spełniona w złotych, a część we frankach szwajcarskich, przy czym do dnia 31 października 2014 r.(...)

W przedmiotowej sprawie została zawarta umowa o kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego CHF. Konstrukcja kredytu była taka, że kredyt miał zostać faktycznie wypłacony w(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)(...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)(...)jasno poinformowany, że podpisując umowę kredytu denominowanego w walucie obcej ponosi pewne(...)okazać się dla niego trudne do udźwignięcia w przypadku spadku wartości waluty, w której otrzymuje wynagrodzenie w stosunku do waluty obcej, w której kredyt został udzielony. (...)C-776/19 , w którym Trybunał wskazał, iż w przypadku kredytów denominowanych walutą obcą obie strony ponoszą ryzyko, z tym, że ryzyko ponoszone przez przedsiębiorcę jest ograniczone , a konsumenta nie.

(...)wyłącznie bankowi jako stronie umowy kredytu uprawnienia do jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązania kredytobiorcy (zarówno wysokości kredytu przeliczonego na franki szwajcarskie, jak i rat kredytu waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego). (...)Analiza wykresu historycznego kursu franka szwajcarskiego pozwala na niewątpliwe stwierdzenie dwóch okoliczności. Po pierwsze w lutym 2004 r. kurs franka szwajcarskiego osiągał najwyższy dotychczasowy poziom w historii (ok. 3,11 zł). (...)Powodowie zawierając umowę o kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego niewątpliwie mieli świadomość i godzili się na ryzyko kursowe, ale jedynie w zakresie, w jakim zostało ono przedstawione przez bank.