Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Na datę zawarcia umowy kurs franka wynosił około 2,40 zł, a rata miała wynosić około 1 000 zł. (...)W listopadzie 2016 r. powód podpisał aneks z bankiem dotyczący możliwości dokonywania wpłat samodzielnie we frankach i od tego czasu sam wpłaca raty we frankach. (...)Zatem w dacie jej zawierania musi dojść do ustalenia wysokość kredytu, a tym samym wysokości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy.

Pominął natomiast dowody z dokumentów, które zawierały opinie w zakresie udzielania kredytów indeksowanych (denominowanych) do CHF, ponieważ nie były przydatne. (...)Kwota kredytu była przeliczana na CHF na(...)strony nie ustaliły sposobu przeliczenia franków szwajcarskich na złotówki, ani kursu kupna franków szwajcarskich. (...)Umowy nie zawierają uprawnienia powoda do uczestnictwa w ustalaniu kursu kupna franka szwajcarskiego, a z drugiej strony w żaden sposób nie ograniczają pozwanego banku, który miał w tym zakresie całkowitą dowolność. (...)Na taką ocenę nie miała wpływu okoliczność, że decyzja o zaciągnięciu kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego była podjęta przez powoda samodzielnie.

(...)BANK S.A. zawarta została umowa kredytu na cele mieszkaniowe (...) , mocą której bank udzielił kredytu w kwocie 231 000,00 zł, denominowanego (waloryzowanego) kursem franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)Kwota kredytu denominowanego (waloryzowanego) w (...) lub jego transzy miała zostać określona według kursu kupna dewiz dla waluty zgodnie z tabelą kursów obowiązującą w banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu (§2 pkt.2 umowy). (...)Zgodnie z postanowieniami umowy, kredyt był wykorzystany w walucie polskiej, przy jednoczesnym przeliczeniu kwoty kredytu według kursu waluty obcej - franka szwajcarskiego. (...)Nie budziło wątpliwości Sądu, że pozwani znali kurs franka szwajcarskiego na dzień zawarcia umowy kredytowej, godzili się wówczas na jego wysokość i przeliczanie zaciągniętego przez nich kredytu zgodnie z takim kursem, albowiem uznawali to za korzystne dla siebie.

Z uwagi na większą atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, S. K. i K. K. zdecydowali się na kredyt denominowany do tej waluty. (...)W okresie spłaty pierwszej raty kredytu bank zastosował kurs ceny franka szwajcarskiego 2,158798. (...)Sąd Okręgowy uznał, że już wstępna analiza treści kwestionowanej umowy wskazuje, że jest to umowa kredytu denominowanego w walucie obcej, gdyż pozwany zobowiązał się w niej oddać do dyspozycji kredytobiorców kwotę pieniężną wyrażoną we franku szwajcarskim. (...)Z analizy powyższych postanowień umownych wynika, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego.

W 2006 roku kredyty powiązane z walutą franka szwajcarskiego były bardzo popularne. (...)Od 2009 roku następowało stopniowe osłabienie złotówki w stosunku do franka szwajcarskiego. (...)Apogeum wzrostu waluta franka szwajcarskiego osiągnęła w 2015 roku. (...)Oznacza to, że bankowi została pozostawiona zupełna dowolność w zakresie wyboru kryteriów ustalania kursu franka szwajcarskiego w swoich tabelach kursowych, a przez to kształtowania wysokości zobowiązań klientów, których kredyt jest denominowany we franku szwajcarskim.

Bezsporne są okoliczności, iż powodowie złożyli wniosek o udzielenie im pożyczki waloryzowanej do waluty obcej – franka szwajcarskiego, wniosek złożony był na przygotowanym przez pozwany bank formularzu, zaś rodzaj kredytu był przedmiotem indywidulanych negocjacji. (...)Wartość franka szwajcarskiego przyjęta została natomiast jedynie jako wskaźnik indeksacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Jednocześnie jednak z zeznań powoda wynika, że wbrew postanowieniom umowy, nie było możliwości wypłaty kwoty pożyczki we franku szwajcarskim.

Umowa ta stanowiła umowę kredytu denominowanego w walucie obcej - frank szwajcarski (CHF). (...)Powodowie nie wykazali aby „wysokość rat została uzależniona od kursu złotego do franka, bez ograniczenia w jakikolwiek sposób ryzyka związanego ze zmianami kursu tej waluty. (...)Jest to typowy kredyt złotowy denominowany do waluty franka szwajcarskiego. (...)Taki mechanizm powodował, że przy wzroście kursu franka - mimo terminowej spłaty kredytu – zadłużenie kredytobiorców rosło.

Sąd Okręgowy wskazał, że z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynika, że strony podpisały umowę kredytu w walucie obcej - denominowanego do CHF, albowiem kwota kredytu została określona w walucie obcej – 240.610 CHF (frank szwajcarski). (...)(...)(...)To, że pozwana E. K. pracując u powódki znała zasady udzielania kredytów w walucie obcej nie stanowi podstawy do czynienia pozytywnych ustaleń, że strony w zawartej umowie kredytu określiły klauzulę sposobu przeliczania franka szwajcarskiego na walutę polską. (...)(...)pozwala ustalić: po pierwsze kursu franka szwajcarskiego, według którego przeliczono kwotę kredytu na złoty polski i wypłacono pozwanym kwotę kredytu w złotych polskich, po drugie kursu franka szwajcarskiego, według którego miano przeliczać wpłaty pozwanych na każdą ratę kredytu.