Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Podkreślili, że zarówno umowy kredytu indeksowanego względem kursu franka szwajcarskiego jak i umowy denominowane we frankach szwajcarskich w rzeczywistości były wykonywane w złotówkach. (...)W umowie nie ma parametrów ani logarytmów umożliwiających zidentyfikowanie w jaki sposób bank ustalał kursy franka szwajcarskiego, który pozwana określa w sposób korzystny dla siebie. (...)Mogli tylko oszacować wysokość kredytu, który zostanie im wypłacony, gdyż ostateczna jego wysokość zależała od przeliczenia wyrażonej we franku szwajcarskim kwoty po kursie ustalonym przez pozwaną. (...)Pracownik banku przedstawił powodom franka szwajcarskiego jako najbardziej stabilną walutę.

(...)konsumentów z pozwanym bankiem umowę kredytu hipotecznego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego, której treść zawierała niedopuszczalne postanowienia umowne – dotyczące waloryzacji (indeksacji) kwoty kredytu kursem waluty szwajcarskiej oraz obciążenia powodów kosztami ubezpieczenia(...)(...)Powodowie nie zostali poinformowani o tym, że mogą wybrać zakład ubezpieczeń w zakresie ubezpieczenia NWW. Pracownik banku zapewniał powodów o tym, że frank szwajcarski jest walutą „stabilną”. (...)M. L. i P. L. zawarli z (...) Bank Spółką Akcyjną w W. umowę nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Z kolei w §1 ust. 3 umowy wskazano, że walutą waloryzacji będzie frank szwajcarski.

Z kolei w §1 ust. 3 umowy wskazano, że walutą waloryzacji będzie frank szwajcarski. (...)Nie zostało powodom wyjaśnione, na czym będzie polegała waloryzacja kredytu odwołująca się do kursu waluty szwajcarskiej. (...)(...)sobie w ten sposób prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego, przy czym nie ma w(...)generalny charakter i odnoszą się do całej działalności banku. (...)Przepisy tej ustawy wprowadziły do ustawy Prawo bankowe m.in. przepis art. 69 ust. 2 pkt 4a , który określa, że umowa kredytu powinna określać w szczególności - w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska(...)

Z kolei w §1 ust. 3 umowy wskazano, że walutą waloryzacji będzie frank szwajcarski. (...)Spłat kredytu powodowie dokonywali przez cały czas(...)przez strony wyżej opisanej umowy kredytu zmienił swoją nazwę na (...)(...)banku z tytułu spłaty rat kredytu (raty płacili w piątym dniu(...)od 5 listopada 2008 roku do 6 lutego 2012 roku łącznie(...)(...)Przepisy tej ustawy wprowadziły do ustawy Prawo bankowe m.in. przepis art. 69 ust. 2 pkt 4a , który określa, że umowa kredytu powinna określać w szczególności - w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska(...)(...)Ocena zasadności roszczenia ewentualnego powodów wyrażonego w walucie szwajcarskiej Roszczenie o zwrot świadczenia w walucie szwajcarskiej powodowie zgłosili jako roszczenie ewentualne(...)z powodów kwot po 71.577,20 franków szwajcarskich.

Teza orzeczenia: zachodzą podstawy do unieważnienia całej umowy, gdyż nie można zastąpić unieważnionych częsci inną treścią

Była to umowa kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich. (...)Świadek przedstawiła procedurę udzielania kredytu we frankach szwajcarskich. (...)(...)(...)Podobnie nie ma żadnego naruszenia praw konsumenta w potrąceniu prowizji określonej we frankach szwajcarskich w kredytu we frankach szwajcarskich.

(...)(...)(...)ustalenie nieważności wyżej opisanej umowy kredytu oraz o zasądzenie od pozwanego „łącznie” na ich rzeczy kwoty 143.294,61 zł oraz 21.305,56 franków szwajcarskich, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie szczegółowo opisanymi w piśmie. (...)Pracownik bank powiedział powodom, że frank szwajcarski jest „bezpieczną walutą”, a jego kurs „ma niewielkie wahania”. (...)Z kolei w §1 ust. 3 umowy wskazano, że walutą waloryzacji będzie frank szwajcarski.

Waluta i kwota kredytu wyrażone są we frankach szwajcarskich. (...)Otóż celem wprowadzenia mechanizmu waloryzacji do umowy kredytu było odniesienie wartości świadczeń stron do miernika innego niż złoty polski, w tym wypadku do waluty zagranicznej – franka szwajcarskiego. Sama waloryzacja do franka szwajcarskiego, jako indywidualnie uzgodniona między stronami, nie może być kwestionowana. (...)Po pierwsze, sąd nie podziela poglądu, by bank – kredytodawca mógł dowolnie ustalać wysokość kursu kupna franka szwajcarskiego.

A contrario gdyby przyjąć dla franka szwajcarskiego stopę referencyjną NBP przy marży 0,80% oprocentowanie kredytu wyniosłoby 1,30% - nastąpiłoby bezpodstawne wzbogacenie banku. (...)Otóż celem wprowadzenia mechanizmu waloryzacji do umowy kredytu było odniesienie wartości świadczeń stron do miernika innego niż złoty polski, w tym wypadku do waluty zagranicznej – franka szwajcarskiego. Sama waloryzacja do franka szwajcarskiego, jako indywidualnie uzgodniona między stronami, nie może być kwestionowana. (...)Po pierwsze, sąd nie podziela poglądu, by bank – kredytodawca mógł dowolnie ustalać wysokość kursu kupna franka szwajcarskiego.