Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W dniu 26 sierpnia 2011r. do art. 69 ust. 2 został(...)regulujący możliwość zawierania umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska,(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych(...)na walutę wypłaty albo spłaty kredytu. (...)W tych okolicznościach, zdaniem Sądu Okręgowego doszło do przekroczenia tzw. granic swobody umów,(...)akceptację treści zapisów dotyczących indeksacji kredytu do CHF. Przytoczone wyżej zapisy umowy(...)to bank uzyskał wyłączne prawo do określania kursu CHF dla potrzeb(...)(...)(...)w przybliżeniu będzie wynosiło saldo kredytu w walicie obcej, gdyż taką(...)że informacje przekazane powodom co do ryzyka, w tym oświadczenie tym(...)jest to, że w umowie kredytu inkorporowano niedozwolone postanowienia umowne czy(...)(...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy, a także winny być sformułowane w sposób jednoznaczny.

Od tego czasu powodowie sami dokonywali kupna franków w kantorach i wpłacali ratę na rachunek banku. Z czasem bank przestał przyjmować wpłatę franków i powód musiał założyć rachunek walutowy, na który wpłacał franki celem spłaty rat kredytowych. (...)Zatem w dacie jej zawierania musi dojść do ustalenia wysokość kredytu, a tym samym wysokości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy.

W uzasadnieniu pozwu powodowie podnieśli, że analiza umowy wskazuje, iż strony zawarły umowę kredytu denominowanego frankiem szwajcarskim. (...)Istotne jest również to, że powodowie od początku obowiązywania umowy kredytu mieli możliwość spłaty kredytu poprzez rachunek walutowy we frankach szwajcarskich, mogli zatem spłacać kredyt frankami szwajcarskimi nabytymi na rynku po korzystniejszym kursie, z czego nie skorzystali. (...)Kwotą kredytu udzielonego na podstawie umowy kredytu jest kwota 153.739,53 franków szwajcarskich. (...)Wskazać należy, że kredyt udzielony powodom to kredyt denominowany do waluty obcej.

Nie przedstawiła powodom żadnych negatywnych stron takiego kredytu ani symulacji przy założeniu znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Od daty zawarcia umowy kredytu kurs franka szwajcarskiego znacznie wzrósł, co spowodowało wzrost rat i salda zadłużenia. (...)Pozwany podnosił, że powodowie mogli spłacać kredyt we frankach szwajcarskich. (...)(...)odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych indeksowanego kursem franka szwajcarskiego.

(...)ryzyku kursowym, znaczeniu mechanizmu denominacji kredytu według kursu franka szwajcarskiego (dalej: CHF), zasadach i kryteriach(...)(...)Pracownik banku poinformował ich, że kurs franka będzie ustalany w oparciu o Tabelę (...) . (...)W dniu 2 czerwca 2010 r. powód zwrócił się do pozwanego o wydłużenie okresu spłaty kredytu do 28 lat. (...)(...)

Teza orzeczenia: Klauzula ryzyka walutowego (inaczej „walutowa", rozumiana jako ryzyko zmiany kursu waluty w trakcie obowiązywania umowy) oraz klauzula kursowa (inaczej „spreadowa", rozumiana jako wynikające z umowy uprawnienie kredytodawcy do ustalania kursu przeliczeniowego waluty z odwołaniem się do własnych tabel kursowych) stanowią elementy składające (...)

Choć ówcześnie ustawa nie przewidywała możności udzielania kredytów indeksowanych lub denominowanych do walut obcych, to takie umowy „nienazwane” były dopuszczalne w świetle zasady swobody umów. (...)Ryzyka Systemowego z dnia 21.09.2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie samodzielnie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich, który był proponowany przez banki,(...)(...)Na skutek powyższej nowelizacji zarówno kredyt indeksowany, jak i denominowany zostały uregulowane w ustawie Prawo bankowe . (...)(...)niedozwolonych, na przykład kursem średnim franka szwajcarskiego ogłaszanym przez NBP. Ocenia się, że byłoby to sprzeczne z celem Dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.

(...)względu, że przyznają pozwanemu uprawnienie do swobodnego ustalania wartości franka szwajcarskiego w złotych polskich oraz przewidują stosowanie różnych kursów przy wypłacie kredytu, a także jego spłacie. (...)Oceniając spełnienie powyższych wymogów przez pozwany Bank należało mieć na uwadze, że jako profesjonalista na rynku usług finansowych musiał on dysponować wiedzą o ryzyku kursowym i utrzymującej się od kilkudziesięciu lat stałej aprecjacji franka szwajcarskiego do innych walut światowych. Dlatego obowiązkiem, wynikającym z zasady uczciwości kupieckiej, było poinformowanie kredytobiorców o możliwych skutkach potencjalnego, drastycznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego, rzutujących na saldo całego kapitału kredytu, czemu pozwany nie sprostał. (...)Z twierdzeń powódki (k.173v-174), nie podważonych przez skarżącego wynika, że powodom przedstawiono ofertę kredytu we frankach, jako bardziej korzystną od kredytu w złotych, a ponadto wskazano, że na zaciągnięcie kredytu w złotych nie posiadają oni zdolności kredytowej.

W przedmiotowej umowie, z uwagi na udzielenie przez bank kredytu denominowanego w walucie obcej, harmonogram spłat wyrażony został we frankach szwajcarskich. (...)W dniu uruchomienia kredytu kurs kupna franka szwajcarskiego wynosił 1,9408 zł, co po przeliczeniu kwoty udzielonego kredytu 107.324,71 CHF stanowiło kwotę 208.295,7970 zł. (...)Żądania powódki dotyczą w istocie zniweczenia skutków wzmocnienia franka szwajcarskiego do złotego. (...)Takie rozwiązanie byłoby jednak ewidentnie sprzeczne z umową, która odsyła do franka szwajcarskiego.