Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Rezultatem takiej wykładni jest ustalenie, że strony zobowiązane są rozliczać się zgodnie z kursem zwyczajowym dla przeliczeń walutowych, tj. wg średniego kursu NBP dla franka szwajcarskiego. (...)Uchwała nr 51/2002 Zarządu Narodowego Banku Polskiego z 23 września 2002 r. w sprawie sposobu wyliczania i ogłaszania bieżących kursów walut obcych określała sposób przeliczenia kursów franka szwajcarskiego (§ 2 pkt 2). Był to wyliczany na bieżąco kurs średni franka szwajcarskiego jako określonej w § 1 waluty obcej wymienialnej. (...)Wskazać również należy, że oczywistym jest, że powodowie zawierając przedmiotową umowę musieli liczyć się z ryzykiem zmiany kursu franka szwajcarskiego, co jednak nie oznacza, że musieli liczyć się z dowolnością działań swojego kontrahenta w tym zakresie.

Oprocentowanie kredytu w stosunku rocznym na dzień zawarcia umowy wyniosło 4,10% w tym marża banku 3,70% obniżona w związku z przystąpieniem przez kredytobiorcę do promocji Powrót Franka. (...)Nikt ich nie poinformował, że wzrost kursu franka wpłynie na saldo całego kredytu, pracownik w Banku mówił tylko o poszczególnych ratach kredytu. (...)Ocena ta prowadzi do wniosku, że kwestia abuzywności postanowień umownych dotyczących sposobu ustalania kursu franka do złotego ma charakter drugorzędny. (...)Świadczenie spełnione we frankach jest im zbędne.

Kredyt zaciągnięty we frankach szwajcarskich był dla niego jedyną szansą na zakup nieruchomości. (...)Dopiero, gdy kurs franka szwajcarskiego wzrósł, zaniepokoiły go zwiększone raty kredytu oraz kwota kredytu pozostała do spłaty. (...)Wyraził zgodę na postanowienie, że kredyt jest waloryzowany do waluty franka szwajcarskiego. (...)W niniejszej sprawie, jak zeznał powód, miał świadomość, że kwota kredytu i raty kredytu są waloryzowane do kursu franka szwajcarskiego.

(...)nieprawidłowej oceny negatywnych skutków klauzul do czasu wzrostu kursów franka szwajcarskiego i zostaną one omówione w dalszej części uzasadnienia. (...)Świadczenie powodów opiewające na zwrot kredytu zostało określone z wykorzystaniem klauzul indeksacyjnych w ten sposób, że ustalenie salda kredytu, a także ustalenie wysokość każdej(...)dwukrotnego przeliczenia zobowiązania według kursu franka szwajcarskiego. (...)(...)ich treścią bank uzyskał prawo do jednostronnego kształtowania świadczeń kredytobiorcy poprzez możliwość dowolnego określenia kursów franka szwajcarskiego w tabeli kursowej, który stanowił podstawę do określenia wysokości zobowiązania powodów. (...)O niedozwolonym charakterze klauzul indeksacyjnych świadczy również to, że nie zawierają w sobie żadnych ograniczeń co do możliwego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w warszawie zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 28716,20 zł i 5266,57 franków wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 3 marca 2017 r. do dnia zapłaty i kwotę 8217 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. (...)Oznacza to, że zgodną wolą stron było ustalenie wartości kredytu we frankach. (...)Sąd Rejonowy stwierdził, że skoro umowa kredytowa wyrażała zobowiązanie we frankach, to nie mogła pozostawać w sprzeczności z regułami waloryzacji. (...)Apelacja wskazuje, że brak możliwości przewidzenia przyszłych kursów walut należy do istoty zobowiązań wynikających z umów kredytów denominowanych.

Przedmiotowa umowa stanowiła w rzeczywistości kredyt w PLN zaś frank szwajcarski był jedynie miernikiem zastosowanej waloryzacji. (...)Bez uznanych za abuzywne klauzul waloryzacyjnych nie jest zatem możliwe ustalenie w jaki sposób bank zrealizować ma polecenie wypłaty kwoty w złotych polskich, skoro uzgodniona w umowie kwota kredytu wyrażona jest we frankach szwajcarskich. W konsekwencji nie jest możliwe ustalenie, czy zadysponowanie przez kredytobiorcę określoną kwotą wyrażoną w złotych polskich mieści się w ramach kwoty we frankach szwajcarskich, której udostępnienie przewidziano w umowie. (...)Jednakże ustawowy obowiązek publikowania przez banki tabel kursów walut obcych nie oznacza wbrew wywodom apelacji, iż pozwany nie mógł w sposób dowolny kursów franka szwajcarskiego ustalać.

Jako walutę kredytu wskazali franka szwajcarskiego – CHF. Decyzją kredytową nr(...)pozwanego umowy numer (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...)(...)(...)(...)waloryzacji zadłużenia z tytułu udzielonego kredytu oraz wysokości spłat rat w oparciu o miernik w postaci franka szwajcarskiego ustalanego według Tabeli Kursów Walut(...)(...)Pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży/kupna franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego (rozumianego(...)(...)W ocenie Sądu Okręgowego Sąd pierwszej instancji słusznie uznał zawarte w przedmiotowej umowie postanowienia dotyczące waloryzacji zadłużenia z tytułu udzielonego kredytu oraz wysokości spłat rat w oparciu o miernik w postaci franka szwajcarskiego ustalanego według Tabeli Kursów Walut(...)

(...)powód zobowiązał się spłacić kwotę kredytu w walucie, do której kredyt był indeksowany lub denominowany, podobnie w przypadku przedterminowej całkowitej lub częściowej spłaty kredytu, spłata nastąpić miała w walucie, do której kredyt był indeksowany lub denominowany. (...)Brak umownego ustalenia stopy referencyjnej stanowiącej podstawę ustalenia oprocentowania kredytu prowadziłby zatem do nieważności umowy o kredyt hipoteczny nr (...) . (...)Jeśli chodzi o orzecznictwo sądów powszechnych w sprawach związanych z kredytami indeksowanymi do waluty obcej, to można wskazać stanowiska odwołujące się do obu opisanych koncepcji. (...)Sąd Okręgowy stwierdzając nieważność umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego oddalił jednocześnie powództwo o zapłatę(...)i nie stanowią nienależnego świadczenia do momentu, w którym nie przekroczyłyby swoją wysokością kwot, które powodowie otrzymali od pozwanego.