Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Na uzasadnienie powyższych żądań powódka podała, że zawarła z poprzednikiem prawnym pozwanego banku umowę kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego w kwocie 299.839,35 zł. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowi jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)Sąd zwraca uwagę, iż ma świadomość, że na skutek nadzwyczajnej zmiany stosunków na rynku walut i wzrostu kursu franka szwajcarskiego w stosunku do złotego, doszło do wzrostu zobowiązania kredytowego powódki, a tym samym do pogorszenia jej sytuacji. (...)Jest to referencyjna wysokość oprocentowania depozytów i kredytów na rynku międzybankowym w Londynie dla walut o globalnym znaczeniu: dolara amerykańskiego, euro, franka szwajcarskiego, funta brytyjskiego i jena.

Począwszy od dnia 16 maja 2011 r. spłaty dokonywane były we frankach szwajcarskich. (...)(...)(...)Powodowie, jak już wyżej wskazano, zawarli umowę kredytu walutowego we franku szwajcarskim. (...)Z umowy wynika również, że zmienne oprocentowanie kredytu miało być obliczane na podstawie wskaźnika LIBOR 3M właściwego dla franków szwajcarskich.

(...)w walutach wymienialnych (np. we frankach szwajcarskich CHF) innym bankom na londyńskim(...)(...)W przypadku kredytu indeksowanego do waluty obcej wnioskodawca wnioskuje o kwotę kredytu wyrażoną w złotych, z zaznaczeniem, iż wniosek dotyczy kredytu indeksowanego do waluty obcej. (...)Z kolei fakty dotyczące treści procedur zawierania umów kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego w pozwanym banku nie były istotne dla rozstrzygnięcia sporu pomiędzy stronami na tle konkretnej umowy kredytu. (...)Wyeliminowanie odniesienia do tabel kursowych banku czyni niemożliwym dokonanie przeliczenia z franków szwajcarskich na złote polskie.

Zawarte w umowie kredytu klauzule indeksacyjne nie odnoszą się bowiem do ustalanych obiektywnie kursów franka szwajcarskiego, pozwalając bankowi ustalać te kursy, a tym samym określać wysokość świadczeń stron, w sposób dowolny. (...)Pośrednik zarekomendowała powodom kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego jako najkorzystniejszego dla powodów. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowi jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik indeksacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie.

Powód wskazał, że nie posiadał wpływów walutowych we franku szwajcarskim, a pozwany z pełną świadomością zaoferował mu produkt, który dla podmiotu nie uzyskującego wpływów w danej walucie obcej jest usługą o charakterze spekulacyjnym. (...)Kwotą kredytu, która podlega spłacie jest suma franków szwajcarskich odpowiadających kwocie kredytu w PLN w dniu uruchomienia kredytu. (...)Pozwany wskazał, że powód już od 1 lipca 2009 r. miał możliwość spłacania rat bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

Teza orzeczenia: Postanowienie umowne ograniczające różnicę pomiędzy kursami kupna i sprzedaży stosownymi przez bank a kursem średnim NBP do 5 % wyklucza możliwość uznania zasad ustalania kursów walut za postanowienia nieważne lub niedozwolone postanowienia umowne.

Przyjęte w symulacji kursy walutowe odpowiadały deprecjacji kursu złotego do franka w skali odpowiadającej różnicy między maksymalnym a minimalnym kursem złotego do franka z ostatnich 12 miesięcy. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji (tą było dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu). (...)Formalnie wiążące strony postanowienia umowy określały w jaki sposób wykorzystana, w złotych, kwota kredytu podlega przeliczeniu na kwotę we frankach szwajcarskich, a następnie w jaki sposób ustala się wysokość świadczeń kredytobiorcy.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że zawarła z pozwanym bankiem umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Pozwany wskazał, że strona powodowa była zainteresowana kredytem indeksowanym kursem franka szwajcarskiego ze względu na ówczesną atrakcyjność kursu tej waluty i możliwość zastosowania znacznie niższego oprocentowania takiego kredytu. (...)Odnosząc się do odpowiedzi na pozew wskazała, że nie kwestionuje faktu, iż zawieranie umów indeksowanych do franka szwajcarskiego jest zgodne z prawem, natomiast kwestionuje sposób w jaki dokonała tego strona pozwana, a więc kwestionuje zasady dotyczące indeksacji. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

Jako walutę określono CHF (franka szwajcarskiego ). (...)Jako walutę określono CHF (franka szwajcarskiego ). (...)Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Podstawą do obliczeń był kurs wyjściowy wynoszący 2,50 zł – maksymalny kurs franka wynikający z tabeli to 2,88 zł.