Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Podała, że postanowienia umowy zaczęły być kwestionowane przez powodów dopiero po znacznym umocnieniu się kursu franka szwajcarskiego w stosunku do złotówki, na co pozwany Bank nie miał i nie mógł mieć najmniejszego wpływu. (...)Przyjmuje się jednak, że kredyt indeksowany lub denominowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. (...)Mając powyższe na uwadze dokonać należy rozróżnienia pomiędzy kredytem denominowanym do waluty obcej a kredytem czysto walutowym. (...)Kredytodawca zobowiązał się do oddania do dyspozycji Kredytobiorcy kwoty podanej we frankach szwajcarskich, z tym że wypłacie miała(...)równowartość podanej w Umowie kwoty kredytu wyrażonej we frankach szwajcarskich, po jej przeliczeniu według kursu kupna waluty.

Natomiast brak postanowień, określających kurs waluty według którego będą następowały, określone w umowie przeliczenia, uniemożliwia indeksację kwoty kredytu i przekłada się na niemożliwość ustalenia kwoty zadłużenia w walucie franka szwajcarskiego. (...)Oferta kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego (CHF) została przedstawiona jako najkorzystniejsza, wysokość raty przy tego rodzaju kredycie była niższa niż przy kredytem złotowym. (...)Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. Kredyt taki jest kredytem złotowym, z tym, że na skutek denominacji lub indeksacji, saldo kredytu wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany lub indeksowany.

W toku procesu kredytowania powodowie zostali poinformowani, że nie posiadają zdolności kredytowej w walucie PLN. Wskutek czego doradca kredytowy przedstawił powodom ofertę kredytu indeksowanego do waluty obcej, w postaci franka szwajcarskiego. (...)Zamiar ten bez konsekwencji dla statusu konsumenta może się zmienić w czasie” (vide: Jacek Zandecki, Status prawny konsumenta jako strony umowy o kredyt indeksowany/denominowany do franka szwajcarskiego, Studium Prawa Publicznego, Nr 2 (22) 2018). (...)Usunie zatem niepewność co do tego, czy powodowie nadal są zobowiązani wobec pozwanego Banku do dokonywania spłaty rat kredytu na podstawie tej umowy. (...)Zastosowania do umowy pożyczki ani do umowy kredytu nie znajdą ponadto art. 493-495 k.c.

Podczas wizyt w oddziale przedstawiono mu propozycję zawarcia umowy kredytowej oraz umowy pożyczki indeksowanej do franka szwajcarskiego. (...)Nie przedstawiono mu także symulacji obrazującej wysokość salda kredytu na wypadek znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)W umowie nie ma żadnej wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego ( umowa kredytu k. 26-34 ). (...)W umowie nie ma żadnej wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego ( umowa kredytu k. 57-65 ).

W celu sfinansowania budowy udali się do doradcy kredytowego, który przedstawił im oferty kilku banków na kredyty powiązane z frankiem szwajcarskim. (...)K. S. i M. S. uiścili na rzecz banku 17 372,53 franków szwajcarskich. (...)W treści umowy z 28 czerwca 2006 r. wskazano jedynie, że bank udziela kredytobiorcy kredytu denominowanego w złotych w kwocie stanowiącej równowartość franków szwajcarskich. (...)(...)czerwca 2006 r. obowiązek wypłaty kredytu został ukształtowany poprzez odniesienie do kursu kupna franka szwajcarskiego, zaś obowiązek zwrotu wykorzystanego kredytu został ukształtowany poprzez odniesienie do kursów sprzedaży franka szwajcarskiego, zawartych w tabeli kursowej tworzonej(...)

Kwota kredytu określona została na 900.000,00 zł, zaś waluta waloryzacji kredytu na franki szwajcarskie (§ 1 ust. 2 i 3). (...)Nie ulegało wątpliwości Sądu Rejonowego, że w czasie gdy powodowie zawierali umowę z pozwanym, kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego był niezwykle atrakcyjny dla klientów, z uwagi na korzystne kursy walut. (...)Jak wynikało z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, powodowie mieli świadomość, że kurs franka szwajcarskiego może ulec zmianie, o czym byli także informowani przez pracowników banku. (...)Różnica między kursami kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego jest więc szczególną formą wynagrodzenia banku a usługę, z której kredytobiorca czerpie konkretne, wymierne korzyści.

Kredyt został udzielony na okres 540 miesięcy (od dnia 20 lipca 2009 roku do 10 lipca 2054 roku). (...)Pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży/kupna franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego (rozumianego(...)(...)Cechą charakterystyczną kredytów indeksowanych czy denominowanych jest mechanizm waloryzacyjny, którego zaniknięcie (poprzez wyeliminowanie klauzul indeksacji czy waloryzacji) prowadzi do zaniknięcia ryzyka kursowego, które jest immamentnie związane z tego typu umowami kredytowymi. (...)Nienależne świadczenie dotyczy jedynie kwot spłacanych we franku szwajcarskim, bo postanowienia aneksu umożliwiające powyższe, okazało się nieważne.

To właśnie odniesienie do franka szwajcarskiego stanowi bowiem element odróżniający zawartą przez strony umowę od umowy czysto złotowej. (...)Odnosząc się do przesłanki niejednoznaczności, trzeba zauważyć, że postanowienia zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym. (...)Przedstawiciele banku poinformowali bowiem powodów, że wzrost kursu franka stanowi nieduże ryzyko, przez co mieli oni przeświadczenie, że raty, w związku z wahaniem kursu franka szwajcarskiego, mogą się wahać jedynie minimalnie. (...)Powodowie nie zostali poinformowani o tym, jaki wpływ na wysokość spłacanych rat kredytu będzie miał wzrost kursu franka szwajcarskiego w stosunku do polskiego złotego oraz w jaki sposób może się zabezpieczyć przed związanym w tym ryzykiem.