Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: brak

Przedstawiciele banku zachwalali ten typ kredytu mówiąc o korzyściach, w tym o stabilności kursu franka szwajcarskiego, nic nie mówili o zagrożeniach z tym związanych. (...)Biorąc więc pod uwagę oba te omawiane argumenty (i ówczesną dużą stabilność franka szwajcarskiego względem złotego) rysuje się logiczny(...)na owe czasy wzrost kursu franka będzie powodował mniejszy wzrost raty miesięcznej niż skutek zaciągnięcia kredytu w złotych polskich. (...)Strona pozwana nie wykazała, że przed podpisaniem umowy kredytowej zaproponowano powodom spłatę kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim oraz że zapis umowy przewidujący spłatę w złotych polskich był wynikiem negocjacji stron. (...)Podkreślić bowiem należy, iż w polskim systemie prawnym wykształcił się odrębny podtyp umowy kredytu tj. umowa o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska.

Stan faktyczny A. G. w 2005 r. zaciągnęła kredyt hipoteczny w Banku (...) S.A. w W. na zakup mieszkania (w kwocie 88.000 zł, indeksowany do franka szwajcarskiego). (...)Nie otrzymała też informacji o możliwości spłaty kredytu w walucie frank szwajcarski. (...)Fakt, że powódka w przeszłości zawarła już zbliżoną do spornej umowę kredytową (indeksowaną do franka szwajcarskiego, w 2005 r. w Banku (...) S.A. ) nie oznacza automatycznie, że zawarcie kolejnej podobnej umowy wyklucza uznanie jej za abuzywną. (...)Należy też zwrócić uwagę, że samo wykonywanie poprzedniej umowy kredytowej przez 2 lata nie mogło dać powódce żadnej wiedzy z praktyki rynku walutowego, gdyż w latach 2005-2007 r. kurs franka szwajcarskiego do złotego był stabilny.

Otrzymał tam ofertę kredytu „we franku szwajcarskim” z obowiązkiem spłaty rat w złotych polskich. (...)W czasie ubiegania się o kredyt P. U. był stanu wolnego,(...)z Bankiem (...) S.A. umowę kredyt hipoteczny indeksowany do franka szwajcarskiego – na zakup innego mieszkania, które skierował do sprzedaży w trakcie ubiegania się o kredyt, którego dotyczy niniejszy proces (nabywca(...)(...)Kredyt w kwocie 204.330 złotych został wypłacony w ustalonych transzach, w złotych polskich, miał być indeksowany do franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)Biegła zdaniem Sądu przejrzyście i logicznie wytłumaczyła swoje wyliczenia dotyczące różnic związanych z eliminacją spornych klauzul, zarówno dla okresu spłat w złotych i jak i frankach szwajcarskich.

Regulamin odnosi się wyłącznie do przeliczeń walutowych w kredytach denominowanych w walucie obcej i nie podaje definicji kredytu denominowanego w waluty obcej ani kredytu indeksowanego. (...)(...)rynku finansowym jeszcze przed wypłatą kredytu na rzecz klienta są przewalutowywane(...)ta jest ujmowana jako indeksowana do franka szwajcarskiego, skutkiem czego jej wartość księgowa(...)CHF/PLN, zaś jej wartość we franku szwajcarskim pozostaje niezmienna. (...)Oceny dowolności, zdaniem powodów, nie zmienił też aneks ustalający bieżące saldo kredytu w CHF, a to dlatego, że powodowie mieli nie otrzymać żadnej kwoty we franku szwajcarskim, nie mogli być więc w ramach umowy zobowiązani do zwrotu kwoty, której nie otrzymali. (...)Tymczasem, jak wskazywał powód w toku przesłuchania, w chwili przyznania kredytu powodowie zdecydowali się na kredyt waloryzowany frankiem szwajcarskim, ponieważ przynajmniej w początkowym okresie zadowalające były dla nich warunki, w tym wysokość oprocentowania, wartość kredytu i wysokość rat.

Zdaniem pozwanego, powód zapewnił sobie stały zarobek przy każdej racie – niezależny od jakichkolwiek wahań obiektywnego kursu franka szwajcarskiego. (...)R. R. (1) zawarł z (...) S.A. spółka akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą w W. Umowę Kredytu Firmowego na Zakup lub Remont Nieruchomości indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nr (...) . (...)Zdaniem Sądu, powód zapewnił sobie stały zarobek przy każdej racie – niezależny od jakichkolwiek wahań obiektywnego kursu franka szwajcarskiego. (...)W datach spłat rat obowiązywał bowiem inny kurs CHF. Podnieść należy, że pozwany kupował franki szwajcarskie w kantorze i wpłacał je do Banku, a zatem jego majątek został zubożony o kwotę jaką musiał zapłacić w PLN w datach zakupu franków.

Co więcej - saldo kredytu określone we frankach szwajcarskich nie było wartością faktycznie wypłaconego kredytu, bo powód nigdy nie otrzymał franków szwajcarskich ale złotówki, których wartość była niższa niż deklarowane saldo kredytów w umowie i dwóch aneksach. (...)Kredyt ten nie jest kredytem w złotych, ani nie jest kredytem wyrażonym w walucie frank szwajcarski ,czyli kredytem denominowanym do waluty frank szwajcarski. (...)Brak w związku z tym podstaw do żądania przez powoda eliminacji z umowy kredytu mechanizmu indeksacji kredytu do kursu franka szwajcarskiego. (...)Strona pozwana wskazała również, że osłabienie waluty polskiej wobec franka szwajcarskiego jest wynikiem działań leżących poza sferą możliwości banków udzielających kredytów denominowanych lub indeksowanych do franka szwajcarskiego.

Strona pozwana zarzuciła, że powodowie mieli od początku możliwość spłaty kredytu we franku szwajcarskim, do której indeksowany był kredyt i nie wykazali, że nie mogli skorzystać z możliwości spłaty kredytu bezpośrednio z rachunku walutowego w walucie franka szwajcarskiego. (...)Bank udzielił powodom kredytu indeksowanego do waluty franka szwajcarskiego. (...)Strona pozwana sprzeciwiła się również przekształceniu umowy indeksowanej do franka szwajcarskiego ze stopą procentową właściwą dla tej waluty w umowę indeksowaną do złotych polskich, lecz nadal podlegającą niższej stopie oprocentowania LIBOR -odpowiedniej dla franka szwajcarskiego. (...)Stopy referencyjne dla kredytów złotowych wynosiły 3,95 %, a dla kredytów indeksowanych kursem franka szwajcarskiego 0,17 %.

Teza orzeczenia: uwzględniono

(...)strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorczyni przyjęła na siebie spłatę kwoty kredytu w (...) ustaloną w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej (§ 2 ust.(...)(...)Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich, po przeliczeniu według kursu wskazanego przez Bank. (...)To Bank miał realny wpływ na kształtowanie wysokości kursu franka szwajcarskiego w odniesieniu do złotego polskiego i pozwana nie była w stanie przewidzieć jaki będzie kurs waluty w dniu wypłaty kredytu, a także w dniu każdorazowej spłaty kredytu, nawet przy znajomości wszelkich czynników(...)(...)Bank niewątpliwie miał większą od pozwanej możliwość oceny ryzyka kursowego, a okoliczności tej nie zmienia okoliczność abstrakcyjnego informowania o możliwym ryzyku zmiany kursu franka szwajcarskiego.