Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zgodnie z treścią art. 23 k.c. dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość(...)(...)W istocie zatem treść materiału audiowizualnego, a także materiału prasowego, ich kontekst a także sugerowanie poprzez tytuły, komentarze odredakcyjne narusza dobre imię powoda, bez potrzeby konstruowania nowego dobra osobistego w postaci wizerunku publicznego.

W tej sytuacji zachowanie powoda (pozwanego wzajemnie) odbiło się w sposób negatywny na wizerunku reprezentacji polskiej na zawodach międzynarodowych, choć określenie zachowania powoda (pozwanego wzajemnie) jako „wywołanie skandalu międzynarodowego” Sąd Okręgowy uznał za zdecydowanie przesadzone. (...)(...)się w sposób negatywny na wizerunku reprezentacji polskiej na zawodach międzynarodowych, nie mówiąc już o „łamaniu wszelkich kanonów przyzwoitości „ czy też „obrażania statutowych władz (...) .

(...)wynikające z pogorszenia się jej wizerunku przez uszkodzony ząb i inne czynniki podobnej natury.

Wydział miał za zadanie dbanie o dobry wizerunek milicji.

Może to pogorszyć jej wizerunek, a przez to narazić na utratę zaufania potrzebnego do funkcjonowania na rynku. (...)Strona powodowa nie wykazała, aby w wyniku opublikowania artykułu doszło do naruszenia jej dóbr osobistych, w tym jej dobrego imienia, wizerunku, autorytetu i renomy.

Teza orzeczenia: Ustalenie istnienia stosunku pracy

(...)monitorowaniu ich wykonania, budowaniu pozytywnego wizerunku firmy w kontaktach z klientami biznesowymi, dbałości o terminowe realizacje powierzonych zleceń, współpracy z działami współzależnymi.

W tym czasie pozwana odmówiła zobowiązania się do promocji powódki, to jest nie wyraziła zgody na „ nieodpłatne rozpowszechnianie w celach promocyjno - reklamowych autoryzowanych not dotyczących przyjmującej zamówienie i jej wizerunku bez osobnej zgody ”. (...)Jednocześnie powódka musiała zdawać sobie sprawę z tego, że siła marketingowa stworzonej książki bierze się z rozpoznawalności nazwiska i wizerunku pozwanej. (...)Zgadzając się zatem na zamieszczenie swojego nazwiska na okładce wewnętrznej zapewne liczyła się z tym, że w akcjach promocyjnych wykorzystywane będzie nazwisko pozwanej i jej wizerunek (fotografia). (...)To właśnie rozpoznawalne, „medialne” nazwisko pozwanej, jej pozycja zawodowa, wykreowany już uprzednio pozytywny wizerunek warunkowały zainteresowanie klientów tą pozycją książkową.

(...)zainteresowane we wzajemnym kreowaniu pozytywnego wizerunku.