Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kwestii wizerunku osób towarzyszących M. Z. poświęcił Sąd znaczną cześć rozważań, a to z uwagi na najwyraźniej omyłkowe zaprotokołowanie wskazówki co do tożsamości jednego z dwóch mężczyzn, którzy pozostali przy nim po odejściu pozostałej grupy.

Niemniej jednak ta obserwacja, odwołująca się również do wizerunku sprawcy widniejącego na zapisach z(...)(...)(...)tego, czy zachodzi korelacja zgodności wizerunku osoby widocznej na nagraniach z kamer monitoringu oraz wizerunku A. L. . Biegła wskazała, iż konieczne jest zgromadzenie dodatkowych materiałów porównawczych z wykorzystaniem tych samym kamer, z użyciem których został zarejestrowany wizerunek osoby widocznej na nagraniu z monitoringu w drodze eksperymentu procesowego.

Należy także podkreślić, że okazanie wizerunku nie nastąpiło bezpośrednio po zdarzeniu, lecz dopiero po 5 tygodniach (05.12.2017r.), kiedy na skutek upływu czasu rysy twarzy sprawcy niewątpliwie zatarły się w pamięci świadków. (...)Tymczasem rozpoznanie w wyniku okazania pośredniego (przez prezentację 4 wizerunków ponad miesiąc po zdarzeniu) nie musi oznaczać trafności takiego rozpoznania i taka czynność procesowa powinna zostać zweryfikowana poprzez okazanie bezpośrednie, które w toku tego postępowania nie nastąpiło. (...)Wizerunek ma bowiem charakter statyczny, nie ukazuje ujęcia innego, niż na fotografii, wyrazu oczu, mimiki, brak w nim całej sylwetki, postaci, sposobu poruszania się itd. (...)Wartość tego dowodu jest więc ograniczona, zwłaszcza, że okazanie wizerunku nie zostało zweryfikowane okazaniem osoby.

Ich przewaga liczebna i siłowa (vide: wizerunki oskarżonych) spowodowała, że pobicie to nie musiało trwać długo, aby nastąpiły skutki opisane w zarzutach.

Wreszcie zwrócić należy uwagę, iż w sprawie niniejszej nie dokonano okazań osób, a jedynie okazania wizerunków osób zatrzymanych. (...)W toku okazania tablic z wizerunkami zatrzymanych rozpoznał I. G. i zidentyfikował go jako mężczyznę rzucającego w radiowóz kamieniami i płytkami (tom 3, k. 567). (...)Tym samym – odwołując się do zdjęcia oskarżonego I. G. – nie ma cienia wątpliwości, że opisy sprawcy dokonane przez obu ww. świadków pasują do wizerunku oskarżonego. (...)Zaznaczyć przy tym należy, że rozpoznanie to nie było wyłącznie wskazaniem wizerunku osoby a szczegółową charakterystyką wyglądu oskarżonego, która nastąpiła jeszcze przed okazaniem świadkowi Z. kart z wizerunkami osób zatrzymanych, a która znalazła(...)

Odnośnie monety wskazał „Dodam, że widziałem jak ona posiadała złotą monetę okolicznościową z wizerunkiem Piłsudskiego z limitowanej serii 1918.

Z protokołów tych wynika, iż na żadnym z nagrań nie ujawniono wizerunku oskarżonego G. K. . (...)W uzasadnieniu sąd meriti wyartykułował, iż zapisy z kamer nie ujawniają zarejestrowania wizerunku oskarżonego. Jakoś tych nagrań, dynamika zajść, liczba ich uczestników i zasięg kamer powodują, że wizerunki nie wszystkich osób znajdujących się w tym miejscu mogły zostać zarejestrowane lub zarejestrowane czytelnie. (...)Z uwagi na to, iż nagrania o które wnioskował obrońca nie ujawniały wizerunku oskarżonego, nie było potrzeby dokonywania oględzin owych zapisów na rozprawie, albowiem zmierzałoby to jedynie do przedłużenia postępowania i stanowiłoby w istocie czynność dowodowo zbędną.

V w dniu 07 września 2014 r. w W. przy ul. (...) w autobusie linii (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia złotego łańcuszka z zawieszką z wizerunkiem Matki Boskiej, poprzez jego zerwanie(...)(...)W trakcie składania zeznań i zawiadomienia o popełnionym przestępstwie pokrzywdzone opisały wygląd sprawcy, który odpowiada wizerunkowi oskarżonego. (...)Ponadto, oskarżony M. P. (1) konsekwentnie przyznawał się do kradzieży w dniu 7 września 2014 roku w autobusie linii (...) złotego łańcuszka z zawieszką z wizerunkiem Marki Boskiej poprzez jego zerwanie(...)