Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jeśli więc oskarżony podzielił się taką informacją z ww. osobami, to nadal pozostała ona w kręgu tajemnicy zaufanego grona. (...)(...)skutek, że skorumpowany funkcjonariusz naruszył tajemnice służby i uprzedził syna oskarżonego o akcji policyjnej w sprawie porwania ( S. P. przyznał się w czasie śledztwa, zmarł po wniesieniu a/o).

Podstawowe z punktu widzenia złej woli oskarżonych było to, że podjęli uchwały o umorzeniu udziałów w tajemnicy przed wierzycielami i nie negocjowali z wierzycielami sposobu ich zaspokojenia. (...)Autor formułuje własne sądy prawne w sposób powierzchowny zdawkowy, bez żadnej głębszej analizy realiów funkcjonowania (...) , w tym przeprowadzania zmian własnościowych w tajemnicy przed wierzycielami posiadającymi prawomocny tytuł egzekucyjny. (...)Wszytko to miało odbyć się w tajemnicy przed wierzycielami, na co też wskazują wyjaśnienia Z. N. , zeznania pracowników (...) Banku (także materiały ze sprawy Sądu Okręgowego w Warszawie XVIII K 411/09 - W. S. , Dyrektora Projektów Wydzielonych (...) i S. P. , Prezesa Zarządu (...) ). (...)Biegły nie uwzględnił jednak tego, że sprawcy działali w tajemnicy przed bankami i nie zmierzali w ogóle do porozumienia, ale do uniemożliwienia bankom przejęcia gwarantowanej im umowami kontroli nad spółką poprzez przejęcie własności wszystkich udziałów.

Teza orzeczenia: odpowiedzialność kościelnej osoby prawnej na podstawie art. 430 k.c.

Stworzył atmosferę bliskości, tłumacząc mu, że jest to ich tajemnica i nikt nie może się dowiedzieć. (...)To miała być ich „tajemnica”, „umowa”. (...)Małoletni, związany „tajemnicą” nie zwierzył się nikomu choć zauważał, że tata nie bierze go w ten sposób na kolana i nie robi tego samego. (...)Około roku 2012 roku wyjawił swoją tajemnicę bratowej (żonie J. ), z którą miał przyjacielskie relacje.

Jest to szczególny rodzaj zaufania, w którym mocodawca - zlecający czynność dzieli się ze swoim przedstawicielem tajemnicami przedsiębranych czynności, ufając że ten będzie działać w najlepiej pojętym interesie zlecającego. Tajemnica powierzona oskarżonemu odnosząca się do warunków najlepszej oferty została złamana i wykorzystana do popełnienia oszustwa z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k.

Teza orzeczenia: Klauzula poufności nie jest pojęciem tożsamym z zakazem konkurencji. Ustawowym lub umownym obowiązkiem zachowania poufności objęte mogą zostać wyłącznie informacje dotyczące tajemnicy pracodawcy, wyodrębnionej na podstawie art. 100 § 2 pkt 5 k.p. Z zakazem konkurencji związany jest natomiast zakaz podjęcia przez pracownika działalności (...)

Nadto zaznaczył, iż zawarcie umowy o poufności na okres 5 lat od ustania stosunku pracy było zgodne z polityką firmy w zakresie ochrony tajemnicy jej przedsiębiorstwa (k. 45-51). (...)Zgodnie z art. 100 § 2 pkt 4 k.p. pracownik jest obowiązany m.in. do (…) zachowania w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę. (...)Jedną z metod chronienia tajemnicy przedsiębiorstwa, niezależnie od ochrony na podstawie art. 11 u.z.n.k., jest zawarcie stosownych umów w przedmiocie poufności. (...)Zakaz zawarty w umowie odnosi się bowiem wyłącznie do rozpowszechniania kluczowych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa.

(...)polskim prawo do obrony oraz tajemnicę obrony, nie bez znaczenia jest(...)(...)(...)polskim prawo do obrony oraz tajemnicę obrony, nie bez znaczenia jest(...)(...)(...)polskim prawo do obrony oraz tajemnicę obrony, nie bez znaczenia jest również to, że adwokaci działający z urzędu w systemie amerykańskim de facto są pracownikami sądu, co może negatywnie rzutować na ich bezstronność”.

Teza orzeczenia: Ewentualne wprowadzenie do postępowania dowodów przestępstwa uzyskanych w wyniku kontroli operacyjnej, wymaga obecnie od prokuratora podjęcia decyzji w przedmiocie wykorzystania tego dowodu w postępowaniu karnym. Określenie – prokurator podejmuje decyzję – w najprostszej wykładni językowej oznacza aktywność prokuratora wyrażoną w decyzji, a (...)

(...)międzynarodowych (w tym prawo do tajemnicy korespondencji).

Teza orzeczenia: Zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego należy się w sytuacji wykazania, że poszkodowany wynajął pojazd zastępczy i jest zobowiązany do poniesienia kosztów z tym związanych, a nie jedynie w sytuacji wykazania faktycznego poniesienia przez poszkodowanego kosztów najmu pojazdu zastępczego. Wystarczającym dowodem wynajęcia przez poszkodowanego (...)

Powód tymczasem stwierdził, że pozbył się starej przekładni (rzekomo wymienionej), zaś w toku postępowania przed sądem odmówił kategorycznie podania informacji dotyczących nabycia kompletnej przekładni zasłaniając się „tajemnicą handlową”. Postawa powoda jest niezrozumiała już w kontekście braku wyjaśnienia, kogo miałaby wiązać taka tajemnica i komu szkodzić jej ujawnienie. (...)(...)kierowniczej, a jednocześnie zasłaniając się tajemnicą handlową nie wskazał, gdzie nabył nową przekładnię kierowniczą.