Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Nr (...) (...) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki Na podstawie art. 56 ust. 2 i art. 56 ust. 1 pkt 3a , w związku z art. 11 i art. lid ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. (...)(...)się w granicach wyznaczonych przepisami prawa. (...)(...)i pod rządami relewantnych przepisów prawa, oznacza to brak możliwości oceny(...)obowiązków wynikających z ustawy - Prawo energetyczne , związanych z wprowadzeniem ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. (...)Powód powinien zatem w taki sposób prowadzić działalność, aby nie naruszać przepisów prawa.

Odnośnie przesłanki, o której mowa w art. 33 ust. 1 pkt 3 ustawy - Prawo energetyczne Prezes URE podniósł, że Przedsiębiorca nie wykazał, iż ma możliwości techniczne gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności. (...)Podczas transportu paliw Przedsiębiorca będzie posługiwał się środkami transportowymi tylko takich firm, które posiadać będą specjalistyczne środki transportu i wszelkie wymagane prawem koncesje i licencje. (...)Zgodnie z przyjętym i utrwalonym poglądem literatury ( np.: Z. Muras (red.), Prawo Energetyczne. (...)W związku z powyższym Sąd ocenił jako bezzasadny zarzut odwołującej się Spółki dotyczący naruszenia przepisów prawa materialnego, a w szczególności art. 33 ust 1 pkt 2 i 3 ustawy - Prawo energetyczne .

Stanowisko Prezesa Agencji Rynku Rolnego nie stanowi wiążącej interpretacji prawa. (...)Wszystkie osoby i podmioty stosujące prawo dokonują interpretacji przepisów prawa na własną odpowiedzialność i ryzyko, przy czym dokonana interpretacja podlega późniejszej weryfikacji w ewentualnym postępowaniu sądowym. (...)Z uwagi na fakt, iż powołana ustawa nie przyznaje Prezesowi URE prawa do określenia wysokości kary pieniężnej ani możliwości odstąpienia od jej wymierzenia, organ zobligowany był do jej nałożenia właśnie w tej wysokości. W świetle powyższego brak było podstaw prawnych do uwzględnienia zarzutu powodowej Spółki naruszenia prawa materialnego tj. art. 30 ust 2 w zw. z art. 33 ust 1 pkt 7a i ust 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r., o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.

Jednakże Prezes URE decyzją z 16 września 2016 r. umorzył postępowanie w sprawie na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy prawo energetyczne oraz innych ustaw. (...)Natomiast strona powodowa wskazywała na nieprawidłowe zastosowanie przez Prezesa URE przepisów prawa podczas ustalania kary pieniężnej wymierzonej powodowi przy uwzględnieniu: stopnia szkodliwości czynu, stopnia zawinienia, dotychczasowego zachowania podmiotu oraz sytuacji finansowej. (...)Z tego też względu, odpowiedzialność ta istnieje w oderwaniu od winy, tj. dla ustalenia odpowiedzialności nie jest konieczne wykazanie zawinionego zachowania przedsiębiorcy, lecz wystarcza stwierdzenie faktu zaistnienia określonego naruszenia prawa tzn. bezprawności. (...)Warto odnotować, że wydanie koncesji, ale też jej zmiana poprzedzona jest analizą dokonywaną przez organ regulacyjny, czy przedsiębiorca spełnia warunki określone prawem, aby prowadzić działalność koncesjonowaną w danym zakresie.

Prezes URE może jednak odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli stopień szkodliwości czynu jest znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa lub zrealizował obowiązek. (...)Ustawa prawo energetyczne nie sprecyzowała w jaki sposób należy oceniać stopień szkodliwości czynu, jednak uczyniło to orzecznictwo sądowe. (...)weryfikacji jego stopnia wypracowanego w prawie karnym, skoro prawodawca posłużył się w art. 56 ust. 6a prawa energetycznego instytucją prawa karnego, z uwagi na represyjny charakter kar pieniężnych przewidzianych w art. 56 prawa energetycznego . (...)Interpretacja przepisów prawnych należy do istoty władzy wykonawczej, która jak wskazuje sama jej nazwa, odpowiada za egzekwowanie prawa.

Uprawnienia określone w art. 11 c ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo energetyczne i art. 11d ust. 3 tej ustawy nie są, zdaniem Sądu, tym samym uprawnieniem. (...)W świetle powyższego należało uznać, że naruszenie ograniczenia wprowadzonego art. 11 c ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo energetyczne nie jest równoznaczne z naruszeniem ograniczenia wprowadzonego na podstawie art. 11d ust. 3 tej ustawy. (...)Kary pieniężne, wymierzane na podstawie ustawy Prawo energetyczne , stanowią rodzaj sankcji administracyjno-karnej. (...)M. Swora, Z. Muras, Prawo energetyczne, tom II, Komentarz do art. 12-72, Warszawa 2016, s. 883).

W konsekwencji, podnoszony przez powoda zarzut naruszenia przez Prezesa URE art. 56 ust. 3 prawa energetycznego jest w sposób oczywisty niezasadny. (...)Ponadto, w myśl art. 56 ust. 6a prawa energetycznego 6a . Prezes URE może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli stopień szkodliwości czynu jest znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa lub zrealizował obowiązek. (...)Niewątpliwie jednak nie została zachowana przez powoda wymagana ostrożność, przez co doszło do naruszenia reguł skodyfikowanych w prawie energetycznym .

Stosownie do treści art. 56 ust. 3a ustawy - Prawo energetyczne , karze pieniężnej podlega ten, kto nie stosuje się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3 . (...)M. Swora, Z. Muras, Prawo energetyczne, tom II, Komentarz do art. 12-72, Warszawa 2016, s. 883). (...)(...)przy egzekwowaniu obowiązku, kształtowanego normą prawa administracyjnego materialnego, za którego naruszenie(...)charakterze restrykcyjnym ukształtowane w dziedzinie prawa karnego, zwłaszcza zasada prymatu wykładni(...)(...)Zgodnie z treścią art. 56 ust. 3a ustawy – Prawo energetyczne karze pieniężnej podlega ten, kto nie stosuje się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3 .