Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Katastrofa Smoleńska a wielkość zadośćuczynienia winnym sprawcom dochodzonego zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej.

W tym zakresie Sąd Okręgowy odwołał się do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie o sygn. akt III CZP 26/16, w której zanegowano prawo do żądania tak wyliczonych kosztów(...)(...)Gdyby przepisy prawa dosłownie nakazywały równe traktowanie wszystkich poszkodowanych śmiercią bliskiego, wystarczające byłoby tabelaryczne ustalenie kwot zadośćuczynienia i angażowanie wymiaru sprawiedliwości w tego rodzaju sprawy byłoby zbędne. (...)Było to zdarzenie nie tylko w rozumieniu prawa cywilnego, ale także o charakterze politycznym, a to w związku z zarzutami opozycji, że Państwo nie potrafiło zabezpieczyć tak znakomitym jego przedstawicielom. (...)które zginęły w tej katastrofie lotniczej.

Zgodnie z pkt. 5.8 umowa podlegała wyłącznie prawu polskiemu z wyłączeniem międzynarodowego prawa prywatnego ( (...) ). (...)Koszty podróży delegacji S. 04 na mecz, w tym przelot wyczarterowanym samolotem wraz z podatkiem lotniczym oraz koszt pobytu zawodników wyniósł 30.347,44 euro. (...)W ocenie Sądu Okręgowego, strony zawarły umowę należącą do kategorii umów nienazwanych tzn. nieregulowaną ściśle przepisami prawa a prawo jej zawarcia wynika z zasady swobody umów zgodnie z art. 353 1 k.c. (...)Przyjęcie bowiem przez stronę postępowania sądowego właściwej z jej punktu widzenia linii obrony swoich praw zależy wyłącznie od jej decyzji.

Teza orzeczenia: Warunkiem stosowania obligatoryjnego nadzwyczajnego złagodzenia kary, przewidzianego w art. 60 § 3 k.k., jest: 1) przekazanie przez sprawcę przestępstwa popełnionego we współdziałaniu z co najmniej dwiema osobami, 2) organowi powołanemu do ścigania przestępstw, niezależnie od tego, na jakim etapie prowadzonego w tej sprawie postępowania (...)

W orzecznictwie trafnie zaznacza się5, że unormowanie art. 60 § 3 k.k. może być podstawą zarzutu rażącej obrazy prawa materialnego, przewiduje bowiem nakaz stosowania (obligatoryjny) wobec sprawcy instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary w razie stwierdzenia wskazanych w tym przepisie warunków. Wykazanie zatem, że mimo zaistnienia tych warunków, sąd nie zastosował wskazanego przepisu, mieści się w ramach prawidłowo postawionego zarzutu obrazy prawa materialnego, niezależnie od faktu, że zarzut ten został skierowany przeciwko wymiarowi kary. Uznając więc, że skarżący postawił zarzut obrazy przepisu prawa materialnego, konieczne stało się dokładne przeanalizowanie, czy w realiach niniejszej sprawy w stosunku do czynu przypisanego oskarżonemu R. T. należało zastosować art. 60 § 3 k.k. (...)Brak przy tym jakichkolwiek racji, aby traktować owych dostawców lub odbiorców odmiennie wówczas, gdyby z powodu taktyki śledztwa lub innych przyczyn wyłącznie proceduralnych, a zatem niezwiązanych z wykładnią analizowanego przepisu prawa materialnego, sądzeni byli w odrębnych postępowaniach.

Jak już podano wyżej ta ostatnia decyzja została w 2009 roku uznana przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi za wydaną z naruszeniem prawa a jednocześnie odmówiono stwierdzenie jej nieważności ze względu na nieodwracalne skutki prawne. (...)Z fotografii lotniczej wykonanej w 1956 roku, że na ternie zaznaczonym jako były obszar nieruchomości M. M. znajdował się w tym czasie jeden budynek mieszkalny, część nieruchomości była zadrzewiona a cześć wygląda jak łąką lub użytek rolny. (dowód: fotografia lotnicza z 1956 r. k. 429). (...)Ich treść nie daje podstaw do ustalenia, że parcele, które utraciła matka powódki w 1945 roku, co ostatecznie zostało zatwierdzone sprzeczną prawem decyzją administracyjną z 6 grudnia 1956 roku, miały charakter działek budowlanych. (...)O tym, iż w 1956 roku grunt w taki sposób był wykorzystywany świadczy fotografia lotnicza przedmiotowej nieruchomości wykonana w tym czasie oraz brak jakichkolwiek dokumentów dotyczących zabudowy nieruchomości przed 1957 rokiem.

Powódka jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. (...)Powódka w chwili śmierci męża była osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku, zmuszona była przez kilka miesięcy do korzystania z pomocy Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej oraz zaciągania pożyczki u rodziny i znajomych. (...)Na wysokość należnego powodom świadczenia nie mogły mieć wpływu kwoty zadośćuczynienia przyznane osobom bliskim ofiar katastrofy lotniczej w Smoleńsku, Mirosławcu czy też żołnierzy poległych na misjach w Afganistanie i Iraku do których to przypadków odwołują się powodowie. Zauważyć należy, że podmiotem zobowiązanym do ich wypłaty był Skarb Państwa, a w sprawie niniejszej spółka prawa handlowego, działająca w warunkach wolnorynkowych, ofiary wypadku, w trakcie lotu i pobytu na misjach wojskowych pozostawały zaś w służbie Państwu.

W orzecznictwie i doktrynie podkreśla się, że treść przepisu art. 73 p.w.r.a.p. traktując o odjęciu prawa własności nieruchomości z mocy prawa za odszkodowaniem, sam przez się(...)czyli za bezprawne pozbawienie wykonywania prawa własności (por. glosa M. Wolanina OSP 2002,nr7-8,s.l06). (...)Powód wniósł pozew w dniu 29 grudnia 2005 r. zatem należy mu się wynagrodzenie za okres od 29 grudnia 1995 r. do 31.12.1998 r., bowiem od 1 stycznia 1999 r. własność nieruchomości przeszła z mocy prawa na Gminę (...) . (...)Tak więc brak jest podstaw do uwzględnienia zarzutów naruszenia prawa materialnego i procesowego podniesionych w tym zakresie w pkt 1—3 apelacji pozwanego. (...)Nie ulega wątpliwości, że właściwe uznanie długu, w braku odmiennego zastrzeżenia, obejmuje zrzeczenie się zarzutu przedawnienia (wyrok SN z 19.03.1997 r., II CKN 46/97 , OSNC 1997/10, poz. 143; B. Kordasiewicz, Problematyka dawności [w:] System Prawa Prywatnego, t. 2, 2008, s. 565).

Nadto poinformowano, że z uwagi na nieterminowe płatności spółce zostały wypowiedziane umowy o współpracy w zakresie spedycji lotniczej przez B. A. , (...) oraz A. A. , co w praktyce oznaczało likwidację spedycji lotniczej w spółce i świadczyło o jej dramatycznej sytuacji. (...)(...)zawarta została przyrzeczona umowa sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu w W. przy ul. (...) , dz. ewid. (...) , obręb (...) , o obszarze 18.053 m ( 2) , oraz prawa własności budynków i budowli wzniesionych na tej działce, w stanie wolnym od praw i roszczeń osób trzecich, za(...)(...)Takie zastrzeżenie nie wynika z brzmienia wskazanej uchwały, obowiązujących wówczas przepisów prawa ani z treści umowy. (...)Bezpodstawne były wszystkie zarzuty pozwanego (zarówno naruszenia prawa procesowego jak i prawa materialnego) wynikające z jego stanowiska, że umowa stron jest nieważna.

Teza orzeczenia: bez tezy

(...)września 1997 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności i orzekł o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego ustanowionego na rzecz(...)w kw nr (...) w prawo własności (d: decyzja k. 92). (...)W prawie rzeczowym użytkowanie oznacza ograniczone prawo rzeczowe określone w art. 252 k.c. , instytucję odrębną od użytkowania wieczystego, uregulowanego w tytule II drugiej księgi kodeksu cywilnego . (...)Podobieństwo to spowodowało dopuszczenie możliwości nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, na której takie prawo zostało wcześniej ustanowione, przez zasiedzenie biegnące przeciwko jej użytkownikowi wieczystemu, który nie wykonywał związanego z tym posiadania. (...)Nie jest zatem dopuszczalne powstanie prawa użytkowania wieczystego przez zasiedzenie.