Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zastosowanie w niniejszej sprawie znajdą przepisy konwencji Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów sporządzonej w W. dnia 11 kwietnia 1980r. (...)Wskazuje się, że obecnie około 2/3 wszystkich transakcji międzynarodowej sprzedaży towarów na świecie, zawieranych jest z udziałem stron mających siedzibę w państwie będących stroną konwencji. (...)Zgodnie z art.2 Konwencji, u mowa sprzedaży jest uznawana za międzynarodową, jeśli strony umowy mają swoje siedziby handlowe w różnych Państwach Umawiających. (...)Powódka przedstawiła w toku postępowania dowodowego informację o międzynarodowych cenach rynkowych z komentarzem A. Biopaliwa na dzień 29 grudnia 2020 r.

Jak zeznał świadek A. M. , opakowanie stosowane przez pozwanego jest opakowaniem standardowym, zaczerpniętym z międzynarodowego katalogu.

(...)P.H.U. (...) w P. (międzynarodowy list przewozowy CMR nr (...)(...)jest P. Z. (1) (międzynarodowe listy przewozowe CMR nr (...) i nr (...) , k.40, 41 oraz k.42, 43). Towar został dostarczony w całości, w treści listów przewozowych CMR nie odnotowano żadnych uwag, w szczególności co do braków ilościowych lub jakości towarów (międzynarodowe listy przewozowe CMR, k.39, 41, 43). (...)W sprawie z uwagi na transgraniczny charakter współpracy stron zastosowanie mają w pierwszym rzędzie przepisy umów międzynarodowych, których stronami są Rzeczpospolita Polska i Republika Włoska. (...)Dokumenty rejestrowe powódki oraz faktury zostały złożone w tłumaczeniach przysięgłych (urzędowych), zaś międzynarodowe listy przewozowe CMR zostały sporządzone w wersji kilkujęzycznej, w tym także polskiej, toteż potrzeba ich tłumaczenia nie zachodziła.

W spółce (...) (należącej obecnie do grupy A. ) opracowano substancję czynną o międzynarodowej nazwie niezastrzeżonej omeprazol, sprzedawaną w postaci preparatów farmaceutycznych L. .

Przy tym w niniejszej sprawie nie znajduje zastosowania konwencja o przedawnieniu w międzynarodowej sprzedaży towarów sporządzona w N.(...)

Zdaniem powoda, pozwany naruszył art. 12 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) , a w związku z tym, pozwany jest odpowiedzialny za utratę towaru wynikłą z wydania go osobie nieuprawnionej w innym miejscu, aniżeli wskazane w liście przewozowym. (...)II CKN 415/01 ( L. ) zaznaczono, że w świetle art. 4 i 9 ust. 1 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) (Załącznik do Nr 49 Dz.U. z 1962 r., poz. 238; sprost. (...)W niniejszej sprawie odpowiedzialność przewoźnika oparta jest na przepisach o Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) . (...)Do zawartej umowy przewozu oraz jej wykonania stosuje się postanowienia Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z wyłączeniem przepisów prawa polskiego.

Należy wskazać, iż termin "godność człowieka" ujęto w wielu aktach prawa międzynarodowego, m.in. w Karcie Narodów Zjednoczonych (preambuła), w (...) Deklaracji Praw Człowieka z 1948, (art. 1), w Międzynarodowych Paktach Praw Człowieka (1966), a także w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej. (...)Nikt zaś nie może być pozbawiony swojej własności, chyba że w interesie publicznym i na warunkach przewidzianych przez ustawę oraz zgodnie z zasadami prawa międzynarodowego. (...)Zgodnie z art. 9 i art. 91 krajowej Konstytucji , Rzeczpospolita przestrzega wiążącego ją prawa międzynarodowego. (...)Powinno to być rzeczą naturalną, albowiem w związku z rozszerzeniem porządku prawnego funkcjonującego na terenie Polski o umowy międzynarodowe znacznie wzrosła rola wykładni systemowej.

Powód K. G. zatrudniony był u pozwanej na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony od 1.06.2007 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy międzynarodowego. (...)Powód jest kierowcą międzynarodowym, z miejscem pracy ustalonym m.in. jako (...) . (...)Sąd Rejonowy podniósł, iż wykonywanie przez powoda pracy kierowcy międzynarodowego w sposób ustalony w niniejszym postępowaniu, wyczerpuje przesłanki podróży służbowej, określonej w art. 2, pkt 7) ustawy o z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz.U.2012.1155 j.t. ze zm.). (...)Nie istnieje też żaden przepis prawa polskiego, prawa jednolitego lub prawa międzynarodowego, który przyznawałby jurysdykcję sądom krajowym.