Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sąd zważył, iż z uwagi, że miejsca odbioru przesyłki i dostarczenia przesyłki, znajdowały się w dwóch różnych krajach, a więc zastosowanie do tej umowy miała Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 roku (Dz. (...)Wskazać należy, że Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu towarów (CMR) zawiera przepisy o środkach dowodowych, na podstawie których przewoźnik może wykazać zawarcie i wykonanie przewozu, a więc również swoje prawo do wynagrodzenia.

Teza orzeczenia: Nie można stronie pozwanej postawić zarzutu, iż celowo narażała skazanych na przebywanie w złych warunkach higienicznych i represjonowała ich w ten sposób.

Zapewnienie przez Państwo godziwych warunków odbywania kary pozbawienia wolności jest jednym z podstawowych wymagań demokratycznego państwa prawnego, znajdującym wyraz w normach prawa międzynarodowego. Wynika to wprost z art. 10 ust. 1 ratyfikowanego przez Polskę Międzynarodowego Paktu Praw Osobistych i Publicznych z dnia 19 grudnia 1966 r. (Dz.U. z 1977 r. (...)Odpowiednikami powyższych norm prawa międzynarodowego są art. 40, 41 ust. 4 i art. 47 Konstytucji wprowadzające wskazane zasady na grunt prawa polskiego.

Prawo Prywatne Międzynarodowe oraz art. 3 Konwencji haskiej z dnia 4 maja 1971r. o prawie właściwym dla wypadków drogowych. (...)Niemniej jednak zgodnie z art. 28 ust. 1 rozporządzenia Rzym II, rozporządzenie nie uchybia stosowaniu konwencji międzynarodowych, których stronami, w chwili przyjęcia niniejszego rozporządzenia, jest jedno lub kilka państw członkowskich (sc. (...)Prawo prywatne międzynarodowe (ppm), który stanowi, iż prawo(...)

(...)mając na względzie treść umowy międzynarodowej z dnia 24 maja 1993 roku między Polską a Ukrainą (w skrócie – przyp.

Telefonistki natomiast wykonywały łączenia na centrali (łączyły rozmowy miejscowe, międzymiastowe oraz międzynarodowe), ale także realizowały zadania zlecone im przez naczelnika poczty.

(...)mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych - nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego.

Ponadto czyn oskarżonej był o tyle szkodliwy społecznie, że podważał wieloletnie starania pokrzywdzonych w budowie pozycji na rynku i to międzynarodowym.

Zgodnie z tym przepisem, można żądać wznowienia postępowania tylko w sytuacji, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją , ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie, którego zostało wydane orzeczenie.