Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Należało zatem stwierdzić, że między stronami została zawarta umowa kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich, a nie umowa kredytu złotowego. (...)Zatem powodowie mieli możliwości spłacania kredytu frankami szwajcarskimi od samego początku obowiązywania umowy. (...)Po przeliczeniu również według kursu franka szwajcarskiego z bankowej tabeli kredyt podlegać miał ratalnej spłacie w złotych. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i pominięcie odesłania do kursu kupna franka czyni niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu oznaczonego we frankach, tym samym odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany kursem franka.

Pośrednik kredytowy informował powoda, że rata kredytu będzie najniższa w przypadku wyboru kredytu powiązanego z walutą franka szwajcarskiego i że będzie dla niego to najbezpieczniejszy produkt. (...)Powodowi nie przedstawiano historycznych danych dotyczących wahania się kursu franka szwajcarskiego. (...)W badanej sprawie powodowie, wyrażając wolę zawarcia umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, nie mieli wpływu na kształt poszczególnych postanowień umowy poddanych ocenie z punktu widzenia ich abuzywności. (...)Nie ma przy tym żadnych przeszkód do tego, aby bez marży banku określić kursu franka szwajcarskiego, według którego powinna nastąpić wypłata kredytu oraz spłata poszczególnych jego rat.

W okresie od września 2006 r. do września 2013 r. (tj. do czasu rozstania stron) pozwana dokonywała comiesięcznych spłat kredytu, na łączną kwotę 196.137,36 złotych. (...)W związku z zakupem tych mieszkań strony zaciągnęły zobowiązanie w postaci kredytu denominowanego (waloryzowanego) we frankach szwajcarskich, opiewającego na kwotę 503.800 złotych, na okres 30 lat. (...)Z dalszych ustaleń Sądu I instancji wynikało, że do kwietnia 2009 r. do końca 2011 r. (...)Skoro tak, to o ile można uznać, że kredyt i jego spłata stanowiły przyczynek(...)ekwiwalentu zainwestowanych środków pochodzących z kredytu, to nie sposób uznać, by(...)a ceną sprzedaży lokalu) doszło do efektywnego przesunięcia majątkowego pomiędzy obiema rozdzielnymi masami majątkowymi.

Oferta kredytu denominowanego została zaprezentowana tylko w świetle potencjalnych korzyści. (...)Co więcej, Sąd odwoławczy zauważa, że z treści tychże broszur również nie wynika, jaka jest realna skala ryzyka związanego z kredytem denominowanym, w tym w szczególności w zakresie zmiany kursu waluty, do której kredyt był denominowany. (...)Nie można też utrzymać w mocy umowy poprzez wprowadzenie jako zasady spłaty zobowiązania kredytobiorców bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)(...)istocie, gdyby nie uwolnienie kursu franka przez Szwajcarski Bank Narodowy w styczniu 2015 roku, problem ważności kredytów waloryzowanych tą walutą być może nigdy by nie powstał.

Udał się do Banku (...) , gdzie pracownik poinformował gp, że z uwagi na brak zdolności kredytowej w złotych Bank może zaproponować ofertę kredytu powiązanego z walutą CHF. Kredyt denominowany do waluty franka szwajcarskiego określono jako najkorzystniejszy. Zapewniano powoda o stabilności kursu franka szwajcarskiego, mówiono, że niemożliwym jest, aby kurs tej waluty mógł ulec drastycznemu wzrostowi, że kurs, jeśli wzrośnie to maksymalnie o 1 zł. (...)Decyzje o spłacie kredytu i sprzedaży podjął z uwagi na drastyczny wzrost kursu franka szwajcarskiego i w obawie, że nie spłaci kredytu. (...)Umowa oraz związane z nią dokumenty nie wskazywały, w jaki sposób Bank ustalał wysokość kursu franka szwajcarskiego, zatem wysokość zobowiązania powoda.

Zgodnie z umową strona pozwana miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka. (...)Co istotne, umowa nie przewidywała w ogóle możliwości wypłaty (oddania do dyspozycji) kredytobiorcy, wskazanej w umowie kwoty kredytu we frankach szwajcarskich, wskazanych jako waluta kredytu ani też możliwości spłaty (zwrotu) kredytu w walucie kredytu czyli frankach szwajcarskich.

Powodowie byli zapewniani przez pracownika pozwanego banku o atrakcyjności produktu w postaci umowy kredytu indeksowanego do CHF, który zapewniał o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Nie otrzymali również symulacji dotyczącej ewentualnej zmiany wysokości rat kredytu i salda kredytu w przypadku wzrostu kursu franka szwajcarskiego, jak i jakichkolwiek broszur czy wydrukowanych informacji w tym przedmiocie. (...)Przeliczenie rat kredytu z waluty franka szwajcarskiego na złote polskie polegało na przemnożeniu raty z danego miesiąca z franka szwajcarskiego przez kurs sprzedaży tej waluty z tabeli kursowej banku z danego dnia z godziny 14:50. (...)Co więcej, dane o kursie franka nie zostały powiązane z żadną czytelną i zrozumiałą dla przeciętnego odbiorcy informacją o wpływie ewentualnego wzrostu kursu franka w stosunku do waluty polskiej na wysokość zobowiązań kredytobiorców wynikających z zawieranej umowy kredytu.

Pracownik pozwanego Banku (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. przedstawił powodom symulacje kredytu w PLN i CHF, z których wynikało, że kredyt we frankach szwajcarskich jest najbardziej korzystny z uwagi na najniższą ratę. Pracownik banku informował powodów, że frank szwajcarski jest stabilną i przewidywalną walutą. Pracownik banku wskazywał, że kredyt we franku szwajcarskim jest najbardziej korzystny. (...)Redagując w taki sposób postanowienia umowne bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego (indeksowanego) kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego.