Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zdaniem Sądu Okręgowego strony mogły umówić się na kredyt denominowany do waluty obcej ( art. 353 1 k.c. ). (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcom, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był tak stabilny. (...)Dodatkowo już tylko wskazać należy, że z zeznań powodów wynikało, iż przy zawarciu umowy ani nie zostali oni poinformowani o możliwości spłacania kredytu we frankach szwajcarskich, ani o możliwości założenia rachunku walutowego. (...)W istocie więc umowa w ogóle nie przewidywała możliwości oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty kredytu wskazanej w umowie we frankach szwajcarskich ani też możliwości spłat rat kredytu w tej walucie.

Z otrzymanych od pracowników banku informacji nie wynikało wg powodów jakie będą konsekwencje gdyby kurs franka drastycznie wzrósł. (...)Zawarcie umowy poprzedzone było złożeniem przez powodów wniosku o udzielenie kredytu, w którym jako walutę wpisano frank szwajcarski. (...)Rachunek ten, jak wynika z dyzpozycji wypłaty, nie był rachunkiem walutowym, więc nie było możliwe przelanie nań franków szwajcarskich. (...)Ewentualne żądanie zapłaty powodowie zdefiniowali więc jako różnicę określonej ilości złotówek i określonej ilości franków szwajcarskich.

Teza orzeczenia: „Jak wynika z wyroku TSUE C-472/20 choć celem Dyrektywy 93/13 nie jest unieważnianie wszystkich umów w których znalazły się nieuczciwe warunki, to unieważnienie takie jest dopuszczalne poprzez przywrócenie sytuacji stron umowy do stanu w jakiej były przed zawarciem umowy, chyba że jest to niemożliwe. W niniejszej sprawie nie jest możliwe (...)

Świadomy i krytyczny konsument powinien wziąć pod uwagę zarówno korzyści wynikające z niskiego oprocentowania waluty franka szwajcarskiego jak i ryzyko wynikające z wyrażenia zadłużenia w walucie obcej. (...)W drugiej kolejności P. i J. Ł. poszli do (...) Banku , a tam przedstawiono im kredyt złotówkowy i kredyt w walucie. (...)Rozmawiając z klientami i przedstawiając ofertę nie nakłaniała do zawarcia umowy kredytu walutowego. (...)Zgodnie z umową (§ 2 ust. 1) Bank udzielił Kredytobiorcom kredytu w kwocie 565.000 zł denominowanego (waloryzowanego) w walucie (...) , na okres 360 miesięcy na zasadach określonych w umowie i (...) .

Teza orzeczenia: „Postanowienia dotyczące sposobu przeliczania transz wypłacanego kredytu jako abuzywne nie wiążą stron. Mylne jest jednak przekonanie powoda jakoby z tego powodu umowa nie mogła być wykonywana i dlatego należy stwierdzić jej nieważność. Luki powstałe w umowie na skutek abuzywności jej postanowień mogą i powinny być wypełnione przez przepisy (...)

Strony zawarły umowę kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)Na dzień 10.09.2019 r. powód dokonał spłaty w złotówkach w wysokości 18.496,71 zł a we franku szwajcarskim 23.333,16 CHF. Powód argumentował, że zawarte w umowie klauzule dotyczące zasad przeliczania kwoty kredytu i rat kredytu na złote z oparciu o(...)(...)Poprosił o najkorzystniejszą ofertę i oferta kredytu mieszkaniowego N. – H. denominowanego do franka szwajcarskiego była wg doradcy – J. J. najkorzystniejsza. (...)W niniejszym przypadku strony ustaliły konkretne wysokości transz kredytu i wyraziły je we frankach szwajcarskich oraz postanowiły, że transze wypłacone zostaną w złotych polskich.

Pozwany zaprzeczył jakoby powodowie nie zostali należycie poinformowani co do funkcjonowania kredytów indeksowanych czy denominowanych do waluty obcej. (...)Pytali o kredyt w złotówkach i w euro, lecz by złożyć wniosek na ten kredyt potrzebne było tłumaczenie dokumentów, a do kredytu we frankach nie. (...)Różnica pomiędzy ratą w złotówce a ratą we franku szwajcarskim wynosiła 450 zł. (...)M. P. nie myślała wtedy o tym, że kredyt i jego raty zależą od kursu franka.

Powodowie byli początkowo zainteresowani kredytem w złotówkach, jednakże doradca przekonał ich do kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich podając jako główny argument korzystniejsze oprocentowanie - niższe od kredytu w złotówkach. W konsekwencji została im przedstawiona możliwość zawiązania umowy o kredyt denominowany we franku szwajcarskim. (...)Gdyby zostali poinformowani o podobnych praktykach stosowanych przez bank przy przeliczaniu kwot, z pewnością nie zdecydowaliby się na kredyt denominowany we franku szwajcarskim. (...)Ujęta została jedynie wysokość przyznanej kwoty kredytu we franku szwajcarskim która miała dopiero zostać przeliczona według dowolnie ustalonego przez bank kursu kupna na złotówki.

Tymczasem, z samego faktu złożenia przez pozwaną A. U. wniosku o zawarcie umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego, dokonania przez nią wyboru oferty(...)(...)Należy przy tym mieć na uwadze, że Szwajcarski Bank (...) ( (...) ) przez wiele lat prowadził politykę obrony minimalnego kursu wymiany euro na franka szwajcarskiego. (...)Mimo tego, zarówno informacje o historycznych kursach danej waluty, jak też informacje o sztucznie utrzymywanym kursie (...) do euro nie była przekazywana konsumentom(...)atrakcyjnego dla potencjalnych kredytobiorców kursu franka szwajcarskiego. (...)Podkreślić bowiem należy, iż w polskim systemie prawnym wykształcił się odrębny podtyp umowy kredytu tj. umowa o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska.

Zaoferowano im kredyt we frankach szwajcarskich jako najbardziej korzystny. (...)Problemy ze spłatą zaczęły się, gdy kurs franka szwajcarskiego zaczął rosnąć względem złotówki. (...)Jak sami przyznają problemy ze spłatą kredytu wiążą przede wszystkim z wzrostem kursu franka szwajcarskiego. (...)Brak też jakichkolwiek informacji, że powodowie zażądali od pozwanego banku, by umożliwił im dokonywania wpłat bezpośrednio we frankach szwajcarskich do czego uprawnia ich art. 69 ust. 3 Prawa bankowego .