Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Na spotkaniu w banku, pracownik przedstawił ofertę kredytu w PLN oraz kredytu waloryzowanego do franka szwajcarskiego, który został przedstawiony jako atrakcyjniejszym z powodu dużo niższych rat kredytu w stosunku do kredytu złotowego. (...)Sąd Okręgowy zwrócił uwagę, że ani umowa ani związane z umową dokumenty nie wskazują, w jaki sposób pozwany ustalał wysokość kurs franka szwajcarskiego, a tym samym wysokość zobowiązania powódki. (...)Sąd Okręgowy wskazał, że zebrany w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, iż powódce jako kredytobiorcy nie wyjaśniono, jakie skutki dla wysokości jej zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)Sąd Okręgowy wskazał, że w rozpoznawanej sprawie zakwestionowane zostały postanowienia umowy kredytu dotyczące ustalenia kursu wymiany waluty franka szwajcarskiego na postawie tabeli kursów obowiązujących w pozwanym banku.

Pracownica pozwanego banku zaproponowała powódce kredyt powiązany z walutą franka szwajcarskiego, gdyż powiedziano jej, że nie ma zdolności kredytowej do otrzymania kredytu w PLN w takiej kwocie jaką była zainteresowana. (...)Pracownica banku przekonywała, aby nie martwić się ewentualnymi wahaniami kursu, gdyż wszyscy pracownicy banku posiadają kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Ponadto nie wyjaśniono rzetelnie powódce, jakie skutki dla wysokości jej zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)Sprawy dotyczące oceny abuzywności klauzul umów kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego mają co do zasady charakter schematyczny i powtarzalny.

Z uwagi na większą atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt denominowany do tej waluty. (...)Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)Przeliczenie następuje według kursu franka szwajcarskiego określanego przez Bank. Ustalona we frankach szwajcarskich kwota podlegająca zwrotowi stanowi punkt wyjścia dla określenia rat kredytu w walucie indeksacji (franku szwajcarskim).

Z uwagi na pozornie wysoką atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt indeksowany do tej waluty. (...)W okresie spłaty zobowiązania, cena waluty franka szwajcarskiego sukcesywnie wzrastała, zarówno w Tabeli walut obowiązującej w pozwanym banku, jak i na światowym rynku walut. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)Umowa i związane z nią dokumenty nie wskazują w jaki sposób pozwany bank ustalał wysokość kursu franka szwajcarskiego, a tym samym wysokość zobowiązania powodów.

Powódka wówczas nie rozróżniała pojęcia „kredyt denominowany” i „kredyt indeksowany”. (...)Nie rozmawiano z klientami o różnicy między kredytem walutowym indeksowanym, a denominowanym. (...)W systemach bankowych księgowana jest należność wyrażona we franku szwajcarskim (CHF). (...)Prowadzi to do wyeliminowania z umowy łączącej strony postanowień regulujących zasady przeliczania złotych na franki szwajcarskie i w relacji odwrotnej.

Agentka banku wystąpiła z propozycją umowy pożyczki hipotecznej powiązanej z walutą obcą – frankiem szwajcarskim (CHF). (...)Powyższe prowadzi w ocenie Sądu Apelacyjnego w do wniosku, że skoro pożyczka została(...)poszczególnych jej rat określano we franku szwajcarskim – to nie można uznać, że obowiązkiem pozwanych było spłacanie kredytu we franku szwajcarskim. (...)Konstrukcja pożyczki denominowanej we franku szwajcarskim oznaczała, że określenie jej kwoty oraz wysokości poszczególnych rat w CHF było jedynie elementem rozrachunkowym, pozwalającym na ustalenie ich wysokości. (...)Faktem jest, że pożyczkobiorcy zawarli umowę pożyczki denominowanej we franku szwajcarskim, jednak uczynili tak nie mając pełnego obrazu swojej sytuacji, do czego doszło na skutek niespełnienia przez bank ciążącego na nim obowiązku informacyjnego.

Powodowie nie zostali poinformowani jakie jest powiązanie pomiędzy kredytem a frankiem szwajcarskim. (...)Z uwagi na pozornie wysoką atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego powodowie zdecydowali się na kredyt indeksowany do tej waluty. (...)W umowie przewidziany został mechanizm indeksacji kredytu oraz spłaty rat do waluty obcej franka szwajcarskiego. (...)Ponadto fakt, że powód wybrał kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego nie oznacza, że umowa była, jak twierdzi pozwany, negocjowana choćby w tym zakresie.

Przedmiotowa umowa kredytu spełnia cechy konstrukcyjne tzw. kredytu denominowanego. Kredyt taki jest de facto kredytem złotowym, gdyż jedynie na skutek denominacji jego saldo wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany. (...)Kolejno skarżący zarzuca Sądowi I instancji błędne przyjęcie, że nie pouczył powodów w sposób należyty o ryzyku związanym z zawarciem umowy i nie wyjaśnił, jakie skutki dla wysokości jej zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)Abuzywność spornych postanowień przejawiała się w tym, iż pozwany bank przyznał sobie prawo do jednostronnego ustalania w walucie polskiej(...)siebie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.