Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Na wypadek, gdyby Sąd nie podzielił argumentacji o nieważności umowy, powodowie wskazali, że zakwestionowane klauzule, związane z denominacją pożyczki we frankach szwajcarskich przy jednoczesnym dokonywaniu przeliczeń z zastosowaniem kursów kupna i sprzedaży, są abuzywne i nie wiążą powodów. (...)(...)udostępnianej kwoty, wyrażonej pierwotnie we frankach szwajcarskich (CHF), zasad dokonywania przeliczeń z franków szwajcarskich CHF na PLN przy określeniu kwoty do spłaty dla każdej raty, wprowadzenia mechanizmu denominacji pożyczki do kursu franka szwajcarskiego. (...)W dniu 25 maja 2005 r. kurs sprzedaży waluty szwajcarskiej wynosił 2,7508 zł. (...)Sąd wskazał, że kredyty indeksowane oraz denominowane do walut obcych były udzielane w Polsce osobom nie osiągającym dochodów w walucie obcej w okresie od 2000 r. do 2013 r.

Podał nadto Sąd, że kredyt udzielony powodom był kredytem złotowym (nie walutowym), był tylko indeksowany do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Pozwany podnosił, że powodowie mogli przecież spłacać kredyt we frankach szwajcarskich. (...)W okresie najintensywniejszego udzielania kredytów we frankach szwajcarskich kurs franka podlegał wahaniom, ale wówczas Narodowy Bank Szwajcarii stabilizował kurs franka do euro w stosunku 1:2. (...)(...)

Zapewniano ich jedynie o stabilności waluty i korzyściach wynikających z zawarcia umowy indeksowanej do franka szwajcarskiego. (...)(...)(...)(...)(k. 258), że symulacje dotyczyły kredytu w złotych i we frankach z marżą i bez, natomiast – jak podał – nie pamięta czy obejmowały one konkretne wielkości co do zmian kursu waluty oraz czy były przedstawiane historyczne kursy franka (k. 259-260). (...)Prawdziwe jest twierdzenie, że umowa kredytu denominowanego (waloryzowanego) mieści się w ramach konstrukcji ogólnej umowy kredytu bankowego i stanowi jej możliwy wariant ( art. 353 1 k.c. w związku z art. 69 ustawy z 1997 r. prawo bankowe).

Pracownik Banku zaproponował ofertę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego zapewniając, że jest to kredyt bezpieczny. Podkreślił, że wahania kursu przeliczeniowego franka do złotówki są nieznaczne, przy czym zapewnił powodów, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)W ten sposób bezpośrednio wpływa na wysokość kwoty oddanej kredytobiorcy do korzystania, która podlega waloryzacji kursem kupna franka szwajcarskiego z tabeli kursowej banku. Z kolei kwota raty kredytu wyrażona we frankach podlega waloryzacji według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego z tabeli kursowej banku, co kształtuje wysokość świadczenia kredytobiorcy.

Mieli zdolność kredytową na uzyskanie kredytu złotówkowego, jednakże oferty banków i pozwanego wskazywały powodom na możliwość zawarcia umowy kredytu indeksowanego kursem CHF. Pracownik pozwanego banku przedstawiał powodom na ich wniosek kursy franka szwajcarskiego z okresu roku lub dwóch(...)(...)W dacie zawierania umowy powodowie nie wiedzieli jaka będzie równowartość kredytu we frankach w dacie jego uruchamiania. (...)W późniejszym okresie powodowie zaniechali samodzielnego kupowania franków szwajcarskich aż do kwietnia 2018r. z uwagi na fakt, iż pozwany zaczął stosować średni kurs NBP przy wyliczaniu wysokości miesięcznej raty. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy.

Sąd Okręgowy wskazał, że ani umowa ani związane z umową dokumenty nie wskazują, w jaki sposób pozwany bank ustalał wysokość kursu franka szwajcarskiego, a tym samym wysokość zobowiązania powodów. (...)Sąd Okręgowy wskazał, że ponadto nie wyjaśniono powodom jako kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)Bez tych postanowień ustalenie wysokości ich zobowiązania jest bowiem niemożliwe - bez zastosowania kursu franka szwajcarskiego wysokość świadczenia powodów nie byłaby znana. (...)Sąd Okręgowy wskazał, że nie ma też znaczenia motywacja powodów, w tym fakt, że jedną z przyczyn wystąpienia przez nich z przedmiotowym powództwem był m.in. wzrost kursu franka szwajcarskiego, na co pozwany nie miał wpływu.

Sąd Okręgowy w Częstochowie ustalił, że umowa kredytu na cele mieszkaniowe (...) nr(...)powoda 54.936,95 zł oraz 38.395,17 franków szwajcarskich (CHF) wraz z odsetkami ustawowymi(...)(...)W odniesieniu do kredytów indeksowanych i denominowanych do CHF świadczenia główne stron powiązane są z klauzulą waloryzacyjną. (...)(...)3 Prawa bankowego uprawniająca kredytobiorcę do spłaty kredytu indeksowanego lub denominowanego do waluty obcej, w tej walucie, ponieważ także ten przepis wszedł w życie po zawarciu umowy kredytu. (...)Nie sposób także w realiach sprawy przyjąć do rozliczenia kredytu kurs średni NBP na podstawie zwyczaju w rozumieniu art. 354 k.c. , ponieważ kurs taki nie był zwyczajowo przyjmowany w praktyce bankowej w umowach kredytów indeksowanych i denominowanych do waluty obcej.

Podnosił, że umowa była zawarta zgodnie z przepisami prawa, a zawierając ją pozwany zaciągnął zobowiązanie w CHF na rynku międzybankowym, pożyczył powodom określona liczbę franków szwajcarskich, które następnie odkupił. (...)Strona pozwana uzasadniała, iż żądanie pozwu jest bezpodstawne a rzeczywistą przyczyną wniesienia pozwu jest realny spadek wartości złotego w stosunku do franka szwajcarskiego. (...)Byli zapewniani, że frank szwajcarski jest walutą stabilną, a ich kredyt jest korzystny. (...)Z kolei brak mechanizmu waloryzacji i odesłania do kursu sprzedaży franka uniemożliwia ustalenie wysokości płatnych w złotych rat kredytu stanowiących równowartość rat w walucie obcej.