Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jako, że nie mieli zdolności kredytowej do zaciągnięcia kredytu złotowego w tej kwocie, przedstawiciel pozwanego Banku zaproponował im kredyt denominowany do franka szwajcarskiego (CHF). (...)Nie oznacza to, że umowy kredytu denominowanego do waluty obcej zawarte przed 26 sierpnia 2011r. są nieważne. (...)Bank nie pouczył powodów o skutkach zawarcia kredytu denominowanego do waluty obcej, ani o zagrożeniach z tego wynikających. (...)Pozwany wywodził, że dopełniła tego obowiązku, ponieważ powodowie zdecydowali się na zaciągnięcie kredytu denominowanego do CHF oraz podpisali oświadczenie, że jest im znane ryzyko związane z wahaniem kursu waluty, do której jest denominowany kredyt i, że są świadomi tego,(...)

Uzasadniając żądanie powodowie wskazali, że jako konsumenci zawarli z poprzednikiem prawnym pozwanego umowę kredytu na cele mieszkaniowe, która miała być indeksowana kursem franka szwajcarskiego. (...)Zapewniał, że waluta jest bezpieczna, a kredyt we frankach szwajcarskich korzystny. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji (tą było dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu).

Oferta kredytu denominowanego została zaprezentowana tylko w świetle potencjalnych korzyści. (...)Co więcej, Sąd odwoławczy zauważa, że z treści tychże broszur również nie wynika, jaka jest realna skala ryzyka związanego z kredytem denominowanym, w tym w szczególności w zakresie zmiany kursu waluty, do której kredyt był denominowany. (...)Nie można też utrzymać w mocy umowy poprzez wprowadzenie jako zasady spłaty zobowiązania kredytobiorców bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)(...)istocie, gdyby nie uwolnienie kursu franka przez Szwajcarski Bank Narodowy w styczniu 2015 roku, problem ważności kredytów waloryzowanych tą walutą być może nigdy by nie powstał.

Pracownik pozwanego Banku (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. przedstawił powodom symulacje kredytu w PLN i CHF, z których wynikało, że kredyt we frankach szwajcarskich jest najbardziej korzystny z uwagi na najniższą ratę. Pracownik banku informował powodów, że frank szwajcarski jest stabilną i przewidywalną walutą. Pracownik banku wskazywał, że kredyt we franku szwajcarskim jest najbardziej korzystny. (...)Redagując w taki sposób postanowienia umowne bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego (indeksowanego) kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego.

Powodowie byli zapewniani przez pracownika pozwanego banku o atrakcyjności produktu w postaci umowy kredytu indeksowanego do CHF, który zapewniał o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Nie otrzymali również symulacji dotyczącej ewentualnej zmiany wysokości rat kredytu i salda kredytu w przypadku wzrostu kursu franka szwajcarskiego, jak i jakichkolwiek broszur czy wydrukowanych informacji w tym przedmiocie. (...)Przeliczenie rat kredytu z waluty franka szwajcarskiego na złote polskie polegało na przemnożeniu raty z danego miesiąca z franka szwajcarskiego przez kurs sprzedaży tej waluty z tabeli kursowej banku z danego dnia z godziny 14:50. (...)Co więcej, dane o kursie franka nie zostały powiązane z żadną czytelną i zrozumiałą dla przeciętnego odbiorcy informacją o wpływie ewentualnego wzrostu kursu franka w stosunku do waluty polskiej na wysokość zobowiązań kredytobiorców wynikających z zawieranej umowy kredytu.

Popularność tej oferty związana była z tym, że rata kredytowa przy kredytach powiązanych z frankiem szwajcarskim była niższa o około 30-40%, niż występująca przy kredycie złotówkowym. (...)Z analizy powyższych postanowień umownych wynika, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)Sąd Okręgowy zwrócił uwagę, że ani umowa ani związane z umową dokumenty nie wskazują w jaki sposób pozwany bank ustalał wysokość kursu franka szwajcarskiego, a tym samym wysokość zobowiązania powodów. (...)Sąd Okręgowy dodał, że nie wyjaśniono kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego.

Zgodnie z umową strona pozwana miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka. (...)Co istotne, umowa nie przewidywała w ogóle możliwości wypłaty (oddania do dyspozycji) kredytobiorcy, wskazanej w umowie kwoty kredytu we frankach szwajcarskich, wskazanych jako waluta kredytu ani też możliwości spłaty (zwrotu) kredytu w walucie kredytu czyli frankach szwajcarskich.

W 2008 r. mieli zaciągnięty kredyt we frankach szwajcarskich w banku (...) . (...)W tamtym czasie kredyt we frankach był dla nich opłacalny. (...)Powodom nie przedstawiono żadnych symulacji lub opracowań, z których wynikałoby, jak mogą wzrosnąć raty kredytu i kapitał do spłaty w przypadku wzrostu kursu franka szwajcarskiego do określonego poziomu. (...)Nie ma przy tym żadnych przeszkód do tego, aby bez marży banku określić kursu franka szwajcarskiego, według którego powinna nastąpić wypłata kredytu oraz spłata poszczególnych jego rat.