Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Wskazał, że kredyt udzielony był w walucie polskiej, przeliczonej na wybraną przez kredytobiorcę walutę obcą (w umowie z powodami przyjęto frank szwajcarski) według aktualnego jej kursu. (...)Ryzyko zmiany kursu waluty obcej względem waluty polskiej po którym były przeliczane spłacone raty kredytu dotyczyło obu stron umowy, a powodowie zaprzestali realizować swoje obowiązki dopiero wówczas gdy kurs franka szwajcarskiego zaczął zwyżkować względem złotego. (...)(...)dopuszczenie dowodu z dokumentów załączonych do apelacji tj. komunikatu Prezesa Zarządu(...)dnia 1 lipca 2008 r. kredytów w złotych oraz denominowanych w Euro, frankach szwajcarskich oraz dolarach amerykańskich ... (k.(...)(...)Sąd Okręgowy wyrokował bowiem co do przedmiotu, który był objęty sporem (postanowienia z wzorca umownego, które regulowało zasady spłaty kredytu denominowanego w walucie obcej).

Przekonywano ich, że kurs franka jest stabilny, a umowa jest bezpieczna. (...)Należy również podkreślić, że odniesienie do franków szwajcarskich nie nadaje kredytowi charakteru walutowego, w którym zakładane byłyby faktyczne przepływy środków pieniężnych w tej walucie. (...)W niniejszej sprawie mamy do czynienia z kredytem denominowanym. (...)Sama możliwość spłaty kredytu we frankach szwajcarskich, od pewnego momentu wykonywania umowy(...)dalsze ustalenia stron odnoszące się do tego mechanizmu nie mogły odnieść skutku prawnego.

Powodowie nie mieli świadomości, z czym wiąże się zaciągnięcie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Nie zostało im w sposób przystępny wyjaśnione, jak kształtował się kurs franka szwajcarskiego wcześniej. (...)Doradca bankowy zachęcał powodów do zaciągnięcia kredytu we frankach twierdząc, że oprocentowanie tego kredytu jest korzystniejsze, niż złotówkowego. (...)Powodowie nie płacili rat we frankach, a jedynie w złotówkach.

Znali oni treść umowy kredytowej oraz jej rodzaj – wiążący się daleko idącym ryzykiem zmiany parametrów rynku finansowego (które w pewien czas po zawarciu umowy kredytowej faktycznie uległy zmianie, w szczególnie spektakularny sposób w odniesieniu do kursu franka szwajcarskiego). (...)W kontekście wykonywania umowy po drastycznej zmianie kursie waluty, w której denominowany jest kredyt, jest to zresztą poczucie całkowicie zrozumiałe. (...)Stanowisko pozwanego okazało się przy tym o tyle uprawdopodobnione, że przecież aktualne oprocentowanie kredytu powodów wynosiło w dacie zamykania rozprawy 2,55 %, podczas gdy uwzględnienie żądania pozwu prowadziłoby do faktycznego oprocentowania kredytu powodów w wysokości 2,80%. (...)Wbrew zapatrywaniu powodów należało zresztą przyjąć, że zgłaszając umotywowane zastrzeżenia, związane chociażby z przeliczeniem kursu franka szwajcarskiego, pozwany skutecznie zakwestionował załączone do pozwu wyliczenie.

W umowie został przewidziany mechanizm indeksacji/denominacji do franka szwajcarskiego. (...)Nie przedstawiono żadnych symulacji kredytu, wysokości rat w przypadku wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)W niniejszej sprawie, wbrew dosłownemu brzmieniu § 2 umowy (k. 31), mamy do czynienia nie z kredytem denominowanym, lecz indeksowanym. (...)Oznacza to, że bankowi została pozostawiona zupełna dowolność w zakresie wyboru kryteriów ustalania kursu franka szwajcarskiego w swoich tabelach kursowych, a przez to kształtowania wysokości zobowiązań klientów, których kredyt jest denominowany we franku szwajcarskim.

Miała przy tym świadomość, że przy proponowanym kredycie, wysokość raty w złotówkach będzie zależała od kursu franka, ale doradca zapewniał ją, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie aby mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy, a także winny być sformułowane w sposób jednoznaczny. (...)Prezentowana symulacja dotyczyła tylko wysokości spłat kredytu we frankach i w złotych, gdzie znacznie korzystniej wypadał kredyt frankowy. Natomiast powódka mówiąc, że kurs franka wpłynął na wysokość raty, odnosiła to do chwili wykonywania umowy (wskazując dodatkowo, że rata rosła), a nie do chwili jej zawierania.

Podnieśli, że kwota zobowiązania wynikająca z umowy kredytowej była indeksowana do waluty obcej - franka szwajcarskiego. (...)Pracownik banku poinformował pozwanego, że posiada jedynie zdolność do zaciągnięcia zobowiązania kredytowego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego (CHF). (...)W spłacie rat kredytowych pomagał mu ojciec – I. S. , jednakże w sierpniu 2016 roku powstała zaległość w kwocie kilkuset franków szwajcarskich. (...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być następnie spłacany w(...)(...)(...)jasno poinformowany, że podpisując umowę kredytu denominowanego w walucie obcej ponosi pewne(...)okazać się dla niego trudne do udźwignięcia w przypadku spadku wartości waluty, w której otrzymuje wynagrodzenie w stosunku do waluty obcej, w której kredyt został udzielony. (...)Porównywanie rat kredytu w PLN i CHF wskazywało(...)kredytowania), wskazanie (podkreślanie) stabilności waluty franka szwajcarskiego (z równoczesnym odniesieniem do renomy związanej z produktami szwajcarskimi) oraz historycznych kursów CHF (które(...)(...)(...)wzajemnych świadczeń stron z odwołaniem do kursu franka szwajcarskiego.