Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodom zostały przedstawione wykresy obrazujące kurs franka szwajcarskiego na przestrzeni kilku lat. (...)W sprawie ustalono, że na podstawie aneksu do Umowy powodowie od 2011 r. spłacali kredyt bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Kredyt został bowiem udzielony (ujęty w Umowie) i wypłacony powodom w złotych polskich, a dopiero po oddaniu powodom do dyspozycji wynikającej z Umowy kwoty w PLN doszło do odniesienia jego wypłaconej równowartości do franka szwajcarskiego. (...)Z kolei kwota raty kredytu wyrażona we frankach podlega waloryzacji według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego z tabeli kursowej banku, co kształtuje wysokość świadczenia kredytobiorcy.

Tym samym Sąd pierwszej instancji stwierdził, że w niniejszej sprawie przedmiotem był kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Klauzule indeksacyjna jest bowiem niezbędnym elementem kredytu indeksowanego do innej waluty niż złoty, a w chwili podpisywania umowy kredyty takie indeksowane do franka szwajcarskiego były niezwykle atrakcyjne i łatwo dostępne, a tym samym popularne. (...)Mimo spłaty rat kredytowych kapitał powoda zamiast maleć rósł, co wynikało ze wzrostu kursu franka szwajcarskiego oraz właśnie tabeli kursów. (...)Jej istotą było bowiem udzielenie kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego.

W uzasadnieniu powodowie wskazali, że w grudniu 2005 roku zawarli umowę kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich z przeznaczeniem na zakup lokalu mieszkalnego na własne potrzeby. (...)W uzasadnieniu wskazała, że powodowie zawarli umowę o kredyt denominowany w walucie obcej (frankach szwajcarskich). (...)Wśród samych pracowników Banku nie było jednak powszechnego przekonania, że kurs franka szwajcarskiego w stosunku do złotówki może gwałtownie wzrosnąć. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny.

Bank, jako instytucja finansowa dysponuje profesjonalną wiedzą na temat funkcjonowania rynku walutowego, pozycji franka szwajcarskiego, istotnych wskaźników makro-i mikroekonomicznych wpływających na kurs złotego do innych walut. (...)Prawidłowe są ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji, że strony zawarły umowę kredytu, ostatecznie mającą postać kredytu indeksowanego do CHF, w której kwota kredytu została oznaczona i wypłacona w walucie PLN, a następnie przeliczona według kursu kupna na franki szwajcarskie. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i odesłania do ustalanego przez bank kursu kupna franka powoduje niemożliwość ustalenia w walucie obcej równowartości kwoty kredytu wypłaconego w złotych. Z kolei brak mechanizmu waloryzacji i odesłania do kursu sprzedaży franka uniemożliwia ustalenie wysokości płatnych w złotych rat kredytu stanowiących równowartość rat w walucie obcej.

W sprawach związanych z kredytami walutowymi indeksowanymi (bądź denominowanymi) do franka szwajcarskiego wątpliwości w tym zakresie wynikają(...)(...)(...)istotne przedmiotowo postanowienia, w umowach kredytów bankowych, w dacie ich zawarcia musi więc dojść do ustalenia wysokość kredytu, a tym samym wielkość zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Przeciwnie zapewniono, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny, sugerując tym samym, że tendencja ta utrzyma się przez okres obowiązywania umowy. (...)(...)świadczenia (PLN) tj. oznaczeniem kwoty kredytu oddanej do dyspozycji Stronie Powodowej kwotą pieniężną(...)w wysokości wynikającej z przeliczenia franków szwajcarskich na złote po określonym w(...)walut, a zatem stanowi umowę kredytu denominowanego do waluty obcej; naruszenie prawa materialnego,(...)

Jak ustalił to dalej sąd I instancji pośrednik nie przedstawił powodom negatywnych stron, wad takiego kredytu, ani też nie przedstawił im symulacji przy założeniu znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Następnie sąd niższej instancji wskazał, że kredyt udzielony powodom był kredytem złotowym (nie walutowym), był tylko indeksowany do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Pozwany podnosił, że powodowie mogli przecież spłacać kredyt we frankach szwajcarskich. (...)(...)

Powodowie nie mieli zdolności do kredytu złotowego, nie otrzymali symulacji obrazujących zmiany salda ich zadłużenia i wysokości rat w złotych, na wypadek istotnej zmiany kursu franka szwajcarskiego. Nie wyjaśniono im jak może się w przyszłości kształtować kurs franka szwajcarskiego ani jak pozwany będzie ustalał marżę używaną do określenia kursu kupna i sprzedaży. (...)O wypełnieniu obowiązku informacyjnego nie świadczy również okoliczność, że powodowie wcześniej mieli inne zobowiązania kredytowe we franku szwajcarskim czy fakt, że powódka zajmowała się doradztwem finansowo-gospodarczym, skoro nie obejmowało ono udzielania i zaciągania kredytów. (...)Ryzyka Systemowego z dnia 21 września 2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich, który był proponowany przez banki,(...)

Zapewniano ich jedynie o stabilności waluty i korzyściach wynikających z zawarcia umowy indeksowanej do franka szwajcarskiego. (...)(...)(...)(...)(k. 258), że symulacje dotyczyły kredytu w złotych i we frankach z marżą i bez, natomiast – jak podał – nie pamięta czy obejmowały one konkretne wielkości co do zmian kursu waluty oraz czy były przedstawiane historyczne kursy franka (k. 259-260). (...)Prawdziwe jest twierdzenie, że umowa kredytu denominowanego (waloryzowanego) mieści się w ramach konstrukcji ogólnej umowy kredytu bankowego i stanowi jej możliwy wariant ( art. 353 1 k.c. w związku z art. 69 ustawy z 1997 r. prawo bankowe).