Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Średni kurs franka według NBP od dnia wypłaty kwoty kredytu, to jest od 18 sierpnia 2008 roku do dnia spłaty kredytu (16 czerwca 2016 r.) wzrósł z 2,0659 zł do 4,1058 zł, co daje wzrost o 98 %. (...)Kredyt nadal pozostaje kredytem waloryzowanym kursem waluty obcej, a walutą tą jest frank szwajcarski (§ 2 ust. 2 zd. 2 in principio umowy). (...)Nie ulega wątpliwości, że walutą waloryzacji był frank szwajcarski. W sposób oczywisty istnieje możliwość ustalenia kursu franka na dzień uruchomienia kredytu, nawet jeżeli wynikiem będzie zakres kursów – od kursów kupna, do kursów sprzedaży.

Z zeznań ww. świadka wynika, że pracownicy Banku stosowali się do obowiązujących w Banku procedur i(...)chodzi o kształtowanie się kursu franka szwajcarskiego tj. do 12 miesięcy. (...)Kredyt „denominowany” oznacza kredyt wyrażony w walucie obcej (np. (...)Kredyt „denominowany” wyrażony w walucie obcej (np. (...)Po pierwsze, z § 2 ust. 1 umowy wynika, że „kwota kredytu wynosząca 256.000,00 zł miała być denominowana (waloryzowana) do waluty CHF”.

Prawdą jest, że regulacje dotyczące kredytu denominowanego / indeksowanego do waluty obcej zostały wprowadzone do art. 69 ust. 2 pkt 4a i ust. 3. (...)Kredytobiorcy zobowiązali się do spłaty kapitału wraz z odsetkami miesięcznie w ratach kapitałowo – odsetkowych, w terminach i kwotach zawartych w harmonogramie spłat, który sporządzony został we frankach szwajcarskich. Zgodnie z § 10 ust. 3 umowy, raty kapitałowo – odsetkowe miały być spłacane przez kredytobiorców, w tym powódkę po uprzednim ich przeliczeniu według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego z tabeli Banku, obowiązującego na dzień spłaty. (...)W konsekwencji powódka w wyniku postanowień tak zawartej umowy i przyjętego mechanizmu przeliczeń nie wiedziała w jakiej wysokości będzie spłacała raty kredytu z uwagi na to, że raty kredytu zostały uzależnione od obowiązującego w przyszłości kursu waluty – franka szwajcarskiego.

Kredyt we frankach szwajcarskich prezentował się korzystnej niż złotówkowy – rata takiego kredytu walutowego była niższa niż złotówkowego. (...)Z zeznań tych płynął też wniosek, że nikt (nawet bank) nie zakładał, że nastąpi tak znaczny wzrost kursu franka szwajcarskiego jak miało to później miejsce. Ostrożnie oceniono zeznania świadka, co do tego czy nakłaniał klientów do zawierania kredytów we frankach szwajcarskich. (...)Brak stabilności tego mechanizmu spotęgowały działania szwajcarskiego banku centralnego związane z wprowadzeniem w 2011 r. minimalnego kursu franka szwajcarskiego w stosunku do euro, a następnie rezygnacji z(...)dotyczący zniesienia minimalnego kursu wymiany franka szwajcarskiego (...) ).

Mimo odwołania się w umowie do waluty franka szwajcarskiego, umowa nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie – kredyt wypłacony i spłacany był w złotych polskich. (...)Podniósł, że przedmiotowy kredyt jest kredytem walutowym oraz że wzięcie kredytu we franku szwajcarskim dawało niemal stuprocentową gwarancję niskich stóp procentowych przez cały okres kredytowania. (...)W pozwanym Banku poinformowano ją, że posiada zdolność kredytową w przypadku kredytu, udzielonego na podstawie umowy kredytu denominowanego do waluty franka szwajcarskiego. (...)Powódka w oparciu o treść umowy sądziła, że kredyt zostanie wypłacony we frankach szwajcarskich.

Teza orzeczenia: Nie sposób przyjąć, że powód nie był świadomy co to jest ryzyko kursowe, skoro w momencie zawierania umowy pracował wiele lat zagranicą, a jego wynagrodzenie było wypłacone w walucie obcej. Musiał mieć zatem świadomość wahań kursowych, a co za tym idzie, mieć także świadomość, że w przypadku wzrostu kursu CHF jego raty, jak i (...)

W systemach bankowych księgowana była natomiast należność wyrażona we franku szwajcarskim. (...)Żeby udzielić kredytu indeksowanego do (...) bank był zobowiązany do posiadania na swoim rachunku franków szwajcarskich. (...)Transakcje (pożyczki i kredyty w walucie, transakcje (...) ) były zawierane na kilka, kilkanaście, bądź też na kilkadziesiąt milionów franków szwajcarskich. (...)Bank nie dokonał zmiany w tabeli służącej do obsługi kredytów indeksowanych i poniósł stratę ok. 40 tysięcy złotych na każde sto tysięcy rat wyrażonych we franku szwajcarskim.

Teza orzeczenia: Naiwnością było oczekiwanie, przy minimalnej wiedzy historycznej i ekonomicznej, że przez 30 lat kurs CHF będzie się utrzymywał na zbliżonym poziomie z chwili podpisania umowy. Z perspektywy czasu oczekiwania te zostały brutalnie zweryfikowane, a powodowie , jak wielu kredytobiorców frankowych doszli do wniosku, że kredyt nie był tak (...)

Powodowie przed zawarciem umowy wiedzieli, że kwota zadłużenia będzie wyrażona we frankach. (...)Dopiero w momencie wzrostu kursu franka powodowie uznali, że zawarta przez nich umowa „to nieporozumienie”. (...)Natomiast w okresie, gdy kurs franka szwajcarskiego był stosunkowo niski, nie uważali, że umowa kredytowa zawiera postanowienia niedozwolone wobec konsumentów. (...)Zmiany zaś na rynku walutowym, które nastąpiły po zawarciu umowy kredytowej skutkujące wzrostem kursu franka szwajcarskiego nie mogą być uznane za sprzeczne z dobrymi obyczajami, gdyż stanowią fakt notoryjny, a żadna ze stron nie miała na nie wpływu.

Teza orzeczenia: Nie może budzić wątpliwości, że zawarta umowa była zgodna z wolą stron zobowiązania. Intencją powoda było zawarcie umowy na określoną kwotę z korzystnym oprocentowaniem, nie kwestionował też warunków umowy ( nie negocjował), gdyż wysokość raty pozostawała na niskim poziomie, a na tym mu zależało jako młodemu 22-letniemu człowiekowi, który (...)

(...)że pozwana przyznała sobie prawo do jednostronnego regulowania zarówno samej wartości kredytu udzielonego w polskich złotych, a(...)(...)O walutowym charakterze kredytu świadczą także inne postanowienia umowy zobowiązujące powoda do ustanowienia hipoteki kaucyjnej, której wysokość oznaczono zgodnie z walutą kredytu, tj. we franku szwajcarskim ( (...) ), a także postanowienia umożliwiające przewalutowanie kredytu. (...)Natomiast w okresie, gdy kurs franka szwajcarskiego był stosunkowo niski, nie uważał, że umowa kredytowa zawiera postanowienia niedozwolone wobec konsumentów. (...)Zmiany zaś na rynku walutowym, które nastąpiły po zawarciu umowy kredytowej skutkujące wzrostem kursu franka szwajcarskiego nie mogą być uznane za sprzeczne z dobrymi obyczajami, gdyż stanowią fakt notoryjny, a żadna ze stron nie miała na nie wpływu.