Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W rozmowie na temat kredytu U. W. zaproponowała powódce dwa kredyty: w złotowy i indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)W ogóle nie odnosiła się do franka szwajcarskiego i jego roli w umowie. Powódka zdecydowała się na zaproponowany jej kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i w związku z tym złożyła wniosek kredytowy. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

W jego biurze przedstawiono im propozycje trzech kredytów, w tym oferowanego przez pozwanego kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Kurs franka szwajcarskiego, po którym miało nastąpić przeliczenie kwoty kredytu na franki szwajcarskie, nie był przez powodów negocjowany i nie był im znany. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)W świetle jej postanowień Bank ryzykował stratę znacznej części kapitału kredytu w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

J. K. zaoferowała powodowi udzielany przez pozwanego kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczą jedynie sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu. (...)Strata taka mogła jednak nastąpić tylko w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

Teza orzeczenia: Problem w związku z wykonywaniem przedmiotowej umowy kredytu w rzeczywistości polegał na tym, że kurs CHF w stosunku do złotego wzrósł w sposób nieprzewidywalny przez powodów w momencie zawierania umowy, istotnie wpływając na wysokość rat kredytu, które powodowie byli i są nadal zobowiązani płacić. W konsekwencji nie osiągnęli (...)

Doradca kredytowy przedstawił powodom ofertę i korzyści płynące z zaciągnięcia kredytu we frankach szwajcarskich. Okazało się, że rata kredytu we frankach była znacznie niższa w porównaniu z ratą kredytu złotówkowego i ta okoliczność dodatkowo przekonała powodów do zawarcia umowy. (...)Powodom przedstawiono historyczne wahania kursu franka. (...)Natomiast w okresie, gdy kurs franka szwajcarskiego był stosunkowo niski, nie uważali, że umowa kredytowa zawiera postanowienia niedozwolone wobec konsumentów.

Spośród dostępnych opcji waluty kredytu (PLN, (...) , USD i EUR) wnioskujący wskazał franka szwajcarskiego. (...)Przedstawiono mu wykres franka szwajcarskiego za okres 1 – 2 lat. (...)Powód wybrał kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego świadomie i bez przymusu. (...)Skoro umowa miałaby nadal pozostawać kredytem złotowym waloryzowanym do kursu franka szwajcarskiego, to nie byłoby dostępnych narzędzi do wyrażenia wartości zadłużenia.

Teza orzeczenia: Na marginesie zważyć jeszcze trzeba było, że na powyższe rozstrzygnięcia nie miał wpływu bezsporny fakt, że pomiędzy tożsamymi stronami zawisła przed Sądem Okręgowym w Poznaniu również odrębna sprawa z późniejszego pozwu powódki o stwierdzenie nieważności w/w umowy kredytu hipotecznego, jak również o zapłatę, ponieważ nie dotyczyła ona kwoty (...)

W uzasadnieniu powództwa podkreślono, że powódka (...) r. zawarła z pozwanym umowę o kredyt hipoteczny indeksowany do franka szwajcarskiego o nrze (...) / (...) . (...)Pracownicy (...) nie wyjaśnili powódce, jaka jest rola franka szwajcarskiego w tej umowie, ani w jaki sposób wyliczono kwotę kredytu we frankach w umowie. (...) nie wyjaśnił jej również, jak będzie to przeliczane. (...)Umowy kredytowe denominowane do franka szwajcarskiego (jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy) winny być dla konsumentów (klientów banków) w pełni przejrzyste i zrozumiałe. (...)Powódka nie miała możliwości ustalenia, jak będzie się kształtował kurs sprzedaży franka szwajcarskiego, w tym w szczególności, w jakiej wysokości będzie marża (...) w tym zakresie, która wpływała na uwzględnianą przez (...) wysokość kursu franka szwajcarskiego.

Tam przedstawiono powódce wyłącznie ofertę kredytu indeksowanego do kursu franka szwajcarskiego. (...)(...)określone w harmonogramie spłaty we frankach szwajcarskich, natomiast wysokość spłaty była określana w złotych jako iloczyn kwoty we frankach szwajcarskich i kursu waluty, a zatem w przypadku wzrostu kursu franka szwajcarskiego niewątpliwie wysokość spłaty ulegała zmianie. (...)Przy wzroście kursu franka szwajcarskiego pomimo długoletniej spłaty kredytu mogło okazać się, że wysokość kredytu pozostałego do spłaty nie zmalała (nawet minimalnie), ale wzrosła (jak w przypadku powódki). (...)W przypadku kredytu waloryzowanego do kursu franka szwajcarskiego taką stawką jest LIBOR (ang.

Teza orzeczenia: brak

Powódka zeznała również, że pracownik banku zapewniał ją o stabilności kursu franka i nie przedstawił żadnych wykresów notowań (...) z przeszłości. (...)Tymczasem, z samego faktu złożenia przez powoda wniosku o zawarcie umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego, dokonania przez niego wyboru oferty(...)(...)Należy przy tym mieć na uwadze, że Szwajcarski Bank (...) ( (...) ) przez wiele lat prowadził politykę obrony minimalnego kursu wymiany euro na franka szwajcarskiego. (...)Mimo tego, zarówno informacje o historycznych kursach danej waluty, jak też informacje o sztucznie utrzymywanym kursie (...) do euro nie była przekazywana konsumentom(...)atrakcyjnego dla potencjalnych kredytobiorców kursu franka szwajcarskiego.