Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pozwany twierdził, że wyrażona kwota kredytu we frankach szwajcarskich nie podlegała zmianom w trakcie obowiązywania umowy, a indeksacja kredytu to umowna klauzula waloryzacyjna. (...)(...)kursowym, ale zapewniał o stabilności franka szwajcarskiego, informował powodów, że zawierana umowa kredytu jest umową standardową, zapewniał, że kredyt udzielony we frankach szwajcarskich jest znacznie korzystniejszy. (...)Bank oddał powodom do dyspozycji kwotę 149 900 zł indeksowaną do waluty franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)Powodowie zostali również zapewniani o stabilności waluty franka szwajcarskiego, poinformowani, że nie mają się czego obawiać.

Ponadto o nieważności umowy na podstawie art. 58 k.c. świadczy też i to , że kredyt udzielany był w złotych w kwocie stanowiącej równowartość określonej kwoty franków szwajcarskich ( § 1 ust. 1(...)na złote kwoty wyrażonej we frankach szwajcarskich (§ 1 ust. 2 (...)(...)(...)(...)objętych takimi tabelami, w tym franka szwajcarskiego. (...)Brak pewności co do wysokości przyszłych zobowiązań kredytobiorców, związanych ze spłatą kredytu, należy do immanentnych cech kredytu denominowanego do waluty obcej, co wynika z naturalnych zmian w czasie kursów waluty. (...)(...)związanymi z ekspozycją tego rodzaju kredytów na znaczne perturbacje rynku walutowego(...)w tym złotego, w stosunku do walut kredytów, przede wszystkim franka szwajcarskiego.

Nie wiedział dlaczego w umowie znalazły się franki szwajcarskie. (...)Znamienne jest również to, że ostateczne saldo kredytu wyrażone w walucie franka szwajcarskiego powód mógł poznać najwcześniej dopiero po udostępnieniu mu ostatniej z transzy kredytu. (...)Zarówno umowy kredytowe indeksowane do franka szwajcarskiego jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy winny być dla konsumentów przejrzyste i zrozumiałe. (...)Oferta zaciągnięcia przez powoda kredytu indeksowanego walutą franka szwajcarskiego został przedstawiona mu jako najlepsza z najlepszych.

Powiązanie kredytu z frankiem szwajcarskim powodowie traktowali jako formę rozliczenia międzybankowego. Dopiero w wyniku informacji medialnych powód podjął się spłacania rat kredytu bezpośrednio w franku szwajcarskim, co przynosiło mu istotne oszczędności i nie wymagało aneksu do umowy kredytu. (...)W przypadku kalkulatorów G. Banku, w czasie zawierania spornej umowy kredytu, przedstawiały one aktualne dane dotyczące franka szwajcarskiego, który był mało zmienny. (...)Wbrew potocznemu poglądowi nie można było też przyjmować ani prognozować stabilności kursu franka szwajcarskiego.

Istniała również możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich, a także przewalutowania kredytu. (...)Nie wytłumaczono im sposobu wyliczania kursu franka szwajcarskiego oraz czym jest spread, nie poinformowano również o wpływie zmiany kursu waluty na saldo kredytu, a jedynie na wysokość rat. (...)Przedmiotowy kredyt Bank księgował jako kredyt walutowy we franku szwajcarskim. (...)Sam fakt wskazania we wniosku kredytowym franka szwajcarskiego, jako waluty kredytu, nie oznacza, że poszczególne postanowienia tej umowy odnoszące się do mechanizmu indeksacji kwoty kredytu i poszczególnych rat, były indywidualnie uzgadniane z powodami.

Powodowie nie wykazali, by strona pozwana miała jakikolwiek wpływ na aktualny kurs franka szwajcarskiego. (...)Dla wielu kredytobiorców właśnie ta cecha kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego stanowiła największe zaskoczenie. (...)W tym kontekście należy zwrócić uwagę, że umowa w ogóle nie przewidywała możliwości oddania do dyspozycji kredytobiorców kwoty kredytu wskazanej w umowie we frankach szwajcarskich ani też możliwości zwrotu kredytu w tej walucie. (...)Wbrew stanowisku pozwanego, nie można było w realiach sprawy przyjmować ani prognozować stabilności kursu franka szwajcarskiego.

Uprzedzając odniesienie się do zarzutów apelacji stwierdzić należało, że powodowie zawarli z pozwanym umowę o kredyt indeksowany do waluty obcej- franka szwajcarskiego. (...)Kredyt indeksowany do waluty obcej jest formą kredytu złotowego, w którym saldo kredytu wyrażone jest w walucie polskiej, a dopiero w momencie jego wypłaty, saldo zostaje przeliczone na walutę obcą (w tym przypadku do franka szwajcarskiego), jak również do innej waluty. (...)Można więc przyjąć, co do zasady, że umowa kredytu indeksowanego oraz denominowanego, która została powiązana z walutą franka szwajcarskiego, nie narusza istoty umowy kredytowej i mieści się w jej ramach konstrukcyjnych. (...)Już z powyższych przyczyn postanowienia umowy dotyczące waloryzacji kredytu do waluty obcej 1w postaci franka szwajcarskiego stanowiły klauzulę niedozwoloną (abuzywną), a więc niewiążącą powodów z uwagi na treść przepisu art. 385 1 § 1 k.c.

W dacie zawarcia umowy powód znał harmonogram spłat rat i kurs franka szwajcarskiego, zatem wszystkie najważniejsze elementy umowy były znane. (...)Powód nie miał żadnego wpływu na to jak bank wyliczał kurs franka, który stosował do obliczania salda i rat, a ponadto nie miał możliwości skontrolowania czynności banku w tym aspekcie. (...)W związku z uzgodnieniem, że zawierana umowa indeksowana jest do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorca przyjął na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w polskich złotych z zastosowaniem podwójnej indeksacji. (...)W przedmiotowej sprawie wysokość świadczenia określona została w ten sposób, że kwotę kredytu przeliczano najpierw ze złotych polskich na franka szwajcarskiego, po kursie wskazanym przez bank (uzyskując równowartość kredytu w walucie obcej), a następnie,(...)