Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Bank był zobowiązany do posiadania franków szwajcarskich, na swoim rachunku. W wyniku rozliczania transakcji w formie przelewu elektronicznego wpływały franki szwajcarskie. (...)Zawarta przez strony umowa kredytu zawiera niedozwolone postanowienia umowne kształtujące mechanizm waloryzacji świadczeń stron z tytułu umowy według miernika, jakim są kursy waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Umowa kredytu zawarta przez strony stanowiła specyficzny podtyp umowy kredytu – umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, w tym wypadku – franka szwajcarskiego.

Strona pozwana wskazała, że umowa kredytu własny kąt hipoteczny z dnia 25 lutego 2008 rok ze zmienną stopą procentową w CHF nr (...) – (...) (nowy numer umowy (...) ) stanowiła umowę kredytu denominowanego w walucie obcej tj. we franku szwajcarskim (CHF). (...)Był to kredyt denominowany w walucie obcej tj. we franku szwajcarskim. (...)Umowa kredytowa stanowiła umowę kredytu denominowanego w walucie obcej tj. we franku szwajcarskim (CHF). (...)(...)bowiem nadal w ramach Umowy Kredytu we frankach szwajcarskich, co oznacza, że oprocentowanie i raty takiego kredytu obliczane są od kwoty zobowiązania wyrażonej w CHF. W przypadku kredytu denominowanego kwota zobowiązania wyrażona jest w walucie obcej i odpowiada rzeczywistej kwocie kredytu.

(...)dnia 8 czerwca 2022 r. do dnia zapłaty; II zasądza od(...)dnia 8 czerwca 2022 r. do dnia zapłaty; III oddala powództwo(...)opóźnienie od dnia prawomocności wyroku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu koszów(...)(...)Pozwany Bank podniósł też, że w kredytach denominowanych kwota i waluta kredytu są jednoznacznie określone w walucie obcej. (...)W dniu 7 grudnia 2012 r. strony zawarły aneks nr (...) do umowy w którym wskazano, że spłata kredytu na podstawie umowy z dnia 3 grudnia 2007 r. następuje w CHF w formie wpłat na wskazany rachunek przeznaczony do spłaty kredytu. (...)Gdyby waloryzacja była sprzeczna z naturą stosunku kredytu, kredyty denominowane nie zostałyby wskazane przez ustawodawcę (co prawda później niż strony zawarły kolejne umowy kwestionowane w sprawie) w przepisach Prawa bankowego jako jeden z rodzajów umów kredytowych.

Wypłata kredytu w transzach następuje do równowartości kwot wskazanych w umowie kredytu w PLN. Bank wypłaca transze w kolejności zgodnej z harmonogramem wypłat. (...)30 ust. 1 Regulaminu udzielania kredytów i pożyczek hipotecznych). 17 Spłata kredytu oraz prowizji dokonywana jest w(...)30 ust. 2 Regulaminu udzielania kredytów i pożyczek hipotecznych). 18 W(...)(...)U. z 2018 r. poz. 2187 z późn. zm.), denominowanego w obcej walucie, kształtujące prawa i obowiązku konsumenta-kredytobiorcy w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami przez uzależnienie warunków waloryzacji świadczenia pieniężnego ( art. 358 k.c. ) od woli banku udzielającego kredytu. (...)(...)stronę powodową spłacone, stanowiącego podstawę do ustalenia wysokości poszczególnych rat kapitałowych(...)kursie wskazanym w umowie dochodzi do ustalenia wysokości rat spłacanych ostatecznie(...)

(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być zgodnie z umową(...)(...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny. (...)Porównywanie (rat) kredytu w PLN i CHF wskazywało(...)kredytowania), wskazanie (podkreślanie) stabilności waluty franka szwajcarskiego (z równoczesnym odniesieniem do renomy związanej z produktami szwajcarskimi) oraz historycznych kursów CHF (które(...)

Stwierdzono, że powód nie ma zdolności kredytowej do otrzymania kredytu hipotecznego w złotych polskich, z uwagi na zmianę pracy, ale ma taką zdolność przy zaciągnięciu kredytu rozliczonego we frankach szwajcarskich. (...)Pracownik banku przekazał powodom informacje, że powodowie nie mają podstaw do obaw w związku z waloryzacją kredytu, ponieważ frank szwajcarski jest stabilną walutą, prawdopodobieństwo istotnych wahnięć jest znikome. (...)(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być następnie spłacany w(...)(...)(...)realizację swojego zobowiązania w walucie, do jakiej kredyt był indeksowany, to w takiej sytuacji należało uznać, iż część świadczenia została spełniona w złotych, a część we frankach szwajcarskich, przy czym do dnia 31 października 2014 r.(...)

Zmiana miała dotyczyć waluty spłaty rat kredytu denominowanego na frank szwajcarski. (...)Do czasu znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego powód żywił przekonanie, że zawarł umowę, która odpowiada jego wyobrażeniu, wątpliwości co do o jej istoty pojawiły się u powoda pod wpływem medialnych przekazów o wadliwości umów kredytów udzielanych we frankach szwajcarskich. (...)W przedmiotowej sprawie została zawarta umowa o kredyt , waloryzowany kursem franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)Wprowadzenie mechanizmu waloryzacyjnej w istocie miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej.

Analiza wykresu historycznego kursu franka szwajcarskiego pozwala na niewątpliwe stwierdzenie dwóch okoliczności. Po pierwsze w lutym 2004 r. kurs franka szwajcarskiego osiągał najwyższy dotychczasowy poziom w historii (ok. 3,11 zł). (...)Przeciętny konsument powinien być uważny i ostrożny co oznacza, że w kredytu powiązanego z kursem franka szwajcarskiego musi to brać pod uwagę zjawiska ryzyka kursowego. (...)Powodowie zawierając umowę o kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego niewątpliwie mieli świadomość i godzili się na ryzyko kursowe, ale jedynie w zakresie, w jakim zostało ono przedstawione przez bank.