Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pracownik banku przedstawił mu ofertę kredytu złotówkowego i kredytu denominowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Nie pokazywał jej też symulacji jak zmieni się zobowiązanie, gdy kurs franka szwajcarskiego wzrośnie. (...)Strony umowy uzgodniły, że zawierają umowę kredytu denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Pozwany udzielił powodom kredytu denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego.

Przedstawiona im natomiast została oferta zawarcia umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. Pracownik banku poinformował powodów, iż tego rodzaju kredyt jest bezpieczny, gdyż frank szwajcarski jest stabilną walutą. Nie przedstawiał im on informacji historycznej wskazującej jak w poprzednich latach kształtował się kurs franka szwajcarskiego. Nie przedstawiał im też symulacji pokazującej jak zmiana kursu franka szwajcarskiego wpłynie na wysokość ich zobowiązania.

Jako walutę waloryzacji wskazano frank szwajcarski (CHF). (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli. (...)Włochy, Australia, Wielka Brytania) czy też stałą aprecjację franka szwajcarskiego do innych walut światowych od kilkudziesięciu lat, wyraźnie widoczną na wykresach historycznych kursów. (...)Bez znaczenia w kontekście abuzywności klauzul przeliczeniowych pozostaje to, że kredytobiorca mógł dokonywać spłat kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich.

(...)w dniu 29.04.2008 r. zaciągnęła kredyt hipoteczny denominowany udzielony w złotych w kwocie(...)88 CHF. W dacie uruchomienia kredytu (maj 2008 r.) kurs franka szwajcarskiego wobec złotego wynosił około 2, 10 zł, a zobowiązanie z tytułu udzielonego kredytu wynosiło około 350 000 zł. (...)Wskutek różnicy kursowej franka szwajcarskiego, zobowiązanie z tytułu udzielonego kredytu wzrosło o 30 % (około 135 000 zł). (...)Powódka uzasadniała swoje prośby, że takie opracowanie jest konieczne do przedłożenia w banku w celu uzyskania przez nią kredytu. (...)Bank udzielił powódce kredytu denominowanego w złotych w kwocie stanowiącej równowartość 167 712, 88 CHF przeznaczonego na finansowanie kosztów budowy domu jednorodzinnego zlokalizowanego w S. , ul. (...) , nr działki (...) , na okres od dnia 29.04.2008 r. do dnia 15.04.2028 r. - § 1.1-1.4.

D. W. nie tłumaczył powodom szczegółowo mechanizmu indeksacji, sam zresztą podobnie jak powodowie nie rozróżniał bliżej konstrukcji kredytu indeksowanego od kredytu walutowego względnie kredytu denominowanego. (...)(...)nie rozróżniali tak naprawdę konstrukcji kredytu walutowego, denominowanego, indeksowanego nie oznacza, że z całą pewnością z umowy jasno wynika, iż chodzi o kredyt złotówkowy, wypłacany w złotych, a jedynie waloryzowany kursem waluty szwajcarskiej. (...)Powiązanie zaś kredytu z walutą szwajcarską miało związek z tym, że wówczas dla takich kredytów oferowano korzystniejsze oprocentowanie. (...)Niektóre konstrukcje umowne – stosowane jednak w umowach kredytów walutowych, denominowanych – tego rodzaju założenia przewidywały.

(...)CHF (czterdzieści jeden tysięcy dwanaście franków szwajcarskich, sześćdziesiąt pięć centymów) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od obu wskazanych kwot od dnia 24.06.2020 r. do dnia zapłaty; II. oddala powództwo(...)od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty. (...)Model indeksacyjny wprowadzony do umowy przez pozwanego przewidywał waloryzację kwoty kredytu na podstawie zmiennego oprocentowania, kursu franka szwajcarskiego oraz spreadu stosowanego przez Bank, czyli różnicy pomiędzy rynkowym kursem waluty, a kursem stosowanym w tabeli Banku. (...)Do indeksacji kwoty kredytu Bank użył kursu kupna, a do wyznaczenia kwoty do zwrotu kursu sprzedaży. (...)W ocenie Sądu Okręgowego stan taki zaistniał wówczas, gdy pojawiły się w opinii publicznej, w prasie, itp. szerzej prezentowane poglądy co do możliwych wadliwości umów kredytów indeksowanych lub denominowanych do CHF, czy też po wejściu w życie ustawy antyspreadowej, a zatem około 2011 r.

Ocena charakteru umowy jako kredytu denominowanego (pkt viii) to ocena prawna, należąca wyłącznie do Sądu. (...)Powołane postanowienia wskazują zatem, że strony zawarły umowę, mocą której Bank zobowiązał się przekazać do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiącą równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Z drugiej strony umowa określa sumę kredytu jako równowartość sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich, ale sama w sobie nie(...)tylko w ogólnych warunkach odsyła do określenia tej równowartości w dniu wypłaty środków z kredytu, czyli do daty w istocie w umowie kredytu nieskonkretyzowanej. (...)(...)winno mieć zatem ustalenie sumy kredytu w PLN, a nie w(...)CHF. W sytuacji, gdy wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu oraz realnie spłacane raty opiewały(...)nigdy nie spłaca nominalnej kwoty kredytu, bowiem z uwagi na różnice(...)

(...)że umowa nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...)(...)liczonymi od dnia 19.05.2020 r. do dnia zapłaty; III. oddala powództwo(...)(...)Z powodem nie rozmawiano o ryzyku walutowym, na które zostanie wystawiony w związku z powiązaniem kredytu z walutą szwajcarską, jak również o tym, w jaki sposób Bank będzie ustalał dowolnie wysokość świadczeń w chwili wypłaty kredytu i w chwili spłaty kredytu. (...)Z kolei bez klauzuli wiążącej umowę z walutą szwajcarską umowa nie zostałaby zawarta, co skutkuje jej nieważnością. (...)W ocenie Sądu Okręgowego stan taki zaistniał wówczas, gdy pojawiły się w opinii publicznej, w prasie, itp. szerzej prezentowane poglądy co do możliwych wadliwości umów kredytów indeksowanych lub denominowanych do CHF, czy też po wejściu w życie ustawy antyspreadowej, a zatem około 2011 r.