Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zdaniem Sądu Apelacyjnego skoro kredyt został wypłacony pozwanemu w złotych(...)kwoty poszczególnych rat były waloryzowane do franka szwajcarskiego, to nie można uznać, że obowiązkiem pozwanego było spłacanie kredytu we franku szwajcarskim. (...)Tym samym zarówno w przypadku kredytu we frankach szwajcarskich i w przypadku kredytu w złotych przy zastosowaniu odsetek zmiennych i tak pozwany (powód wzajemny) ponosiłby ryzyko związane ze zmianą stopy odsetek. (...)Przede wszystkim w umowie tej wprost wskazano, że walutą kredytu są franki szwajcarskie, jak też zabezpieczenie jego spłaty stanowiła hipoteka umowna we frankach szwajcarskich na nieruchomości. (...)Niemniej pozwany (powód wzajemny) został poinformowany że kurs franka szwajcarskiego może się wahać i raty kredytu mogą się zmieniać i podpisał w tym przedmiocie stosowne oświadczenie.

Po pewnym czasie okazało się, że mają zdolność kredytową do uzyskania kredytu waloryzowanego frankiem szwajcarskim, natomiast nie mogą uzyskać kredytu złotówkowego. (...)Powód wiedział, że jest ryzyko walutowe, ale rozumiał, że wahania kursu będą niewielkie właśnie z uwagi na zapewnienia o stabilności franka szwajcarskiego. (...)Taki mechanizm powodował, że przy wzroście kursu franka - mimo terminowej spłaty kredytu – zadłużenie kredytobiorców rosło. (...)W efekcie, mimo, że powodowie spłacili prawie cały kredyt (138.000 zł) do zapłaty zgodnie z umową pozostało im ponad 180.000 zł (pod warunkiem stabilnego kursu franka).

(...)wartość nieruchomości, na której zakup kredyt został zaciągnięty. (...)Przede wszystkim wskazać należy, że w tej umowie (zob. § (...) ust. 3 – k. 95) wprost jest mowa o tym, że CHF (frank szwajcarski) jest walutą waloryzacji kredytu. (...)Niemniej dostrzec należy, że takie klauzule prowadzą do bardzo istotnych modyfikacji umowy kredytu. (...)(...)(w wersji indeksacji lub denominacji) kredytów udzielonych i wypłaconych wprawdzie w złotych, ale powiązanych z kursem franka szwajcarskiego.

Kwota kredytu została wyrażona we frankach szwajcarskich 106 048,95 CHF (§ 2 ust. 1). (...)Z umowy zatem tyko formalnie wynikało, że powód uzyska kredyt w kwocie wyrażonej we frankach szwajcarskich. (...)Saldo kredytu było wyrażone we frankach szwajcarskich, w tej walucie podawano również wysokość rat. Teoretycznie powód znał wysokość rat we frankach szwajcarskich.

W Regulaminie wskazano, że pozwany bank udziela kredytów i pożyczek złotowych waloryzowanych kursem między innymi franka szwajcarskiego, według tabeli kursowej pozwanego (§ 1 ust. 2 regulaminu), a także, że kredyt waloryzowany udzielany jest w złotych,(...)(...)Powodowie przed zawarciem przedmiotowej umowy posiadali dwa kredyty w walucie szwajcarskiej. (...)Powodowie byli zapewniani o stabilności waluty szwajcarskiej. (...)Była to umowa o kredyt złotówkowy i nie była to umowa waloryzowana, indeksowana czy też denominowana w CHF. W dniu 28.07.2008r. strony zawarły aneks do umowy na podstawie którego dokonano przewalutowania kwoty kredytu i w wyniku tego aneksu zmieniła się kwota kredytu na 490 000 zł.

Teza orzeczenia: 6. Teza: a. Ustalenia statusu konsumenta dokonuje się wyłącznie na moment zawarcia umowy z przedsiębiorcą i irrelewantne dla tego ustalenia są następcze zmiany w sytuacji ocenianego podmiotu; b. Najistotniejszym kryterium kwalifikacji konsumenta jest kwestia braku bezpośredniego („typowego") związku między dokonaną przez dany podmiot (...)

Opisane cechy odróżniają kredyty denominowane od kredytów indeksowanych, w których kwota udzielonego kredytu jest wyrażona w złotych polskich, ale na dany dzień (najczęściej dzień uruchomienia kredytu) kwota kapitału kredytu lub jej część przeliczana jest(...)(...)(...)krajach, w których zaczęto udzielać kredytów walutowych (Włochy, Australia, Austria, Wielka(...)stałej (od kilkudziesięciu lat) aprecjacji franka szwajcarskiego do innych walut światowych i związanych(...)(...)V ACa 96/12; J.Zandecki „Status prawny konsumenta jako strony umowy o kredyt indeksowany/denominowany do franka szwajcarskiego”, (...) ). (...)(...)niedozwolonych, na przykład kursem średnim franka szwajcarskiego ogłaszanym przez NBP. Ocenia się, że byłoby to sprzeczne z celem Dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.

Powódce po wstępnej rozmowie z nią zaproponowano kredyt denominowany do franka szwajcarskiego. Udzielono jej informacji, iż zaproponowany kredyt zostanie wypłacony w złotówkach , denominowanych do franka szwajcarskiego po kursie kupna, a spłata będzie następować wg kursy sprzedaży waluty. (...)Wystąpiła do sądu z przedmiotowym pozwem w związku ze wzrostem kursu franka szwajcarskiego po 2011r. i podwyższeniem wysokości rat oraz kwoty pozostałej do spłaty. (...)Nie budzi zdaniem sądu wątpliwości, iż sam wzrost poziomu zadłużenia powódki wynika wyłącznie z faktu wzrostu rynkowego kursu waluty franka szwajcarskiego, który miał miejsce w minionych latach, był jednak powszechny i miał zasięg globalny.

W uzasadnieniu powodowie podnieśli, że w dniu 29 czerwca 2007 roku zawarli z (...) Bank (...) S.A. umowę kredytu mieszkaniowego (...) nr (...) , denominowany do franka szwajcarskiego (CHF). (...)Powodowie we wniosku wskazali, że frank szwajcarski ma być walutą kredytu. (...)Pracownik banku przekonywał powodów, że kredyt we frankach szwajcarskich jest korzystną ofertą, zaś frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Pracownik banku przedstawił powodom franka szwajcarskiego jako najbardziej stabilną walutę.