Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodowie nie posiadali zdolności kredytowej na kredyt w PLN. Pracownik banku przedstawił powodom ofertę kredytu w walucie franka szwajcarskiego, i to była jedyna oferta banku. (...)(...)się na negocjacje w odniesieniu do tych postanowień umowy, które były z jego punktu widzenia niezbędne do udzielenia kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)W pierwszej kolejności wskazać należy, że powyższe postanowienia umowy pozostawiały bankowi możliwość jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązań powodów, albowiem kurs franka szwajcarskiego ustalany był przez bank w oparciu o ustalone przez niego kryteria. (...)(...)umowy nastąpił znaczący wzrost kursu franka szwajcarskiego, który spowodował poważny wzrost wysokości ich zobowiązań wobec banku.

Zapewniano, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny i podlega minimalnym wahaniom. (...)Powodowie zawarli także w 2006 r. umowę kredytu w walucie polskiej na cele firmowe w kwocie 164.000 zł, który został w 2008 r. przewalutowany na franka szwajcarskiego. (...)Jako konsumenci, a zatem słabsza strona obrotu gospodarczego polegali na zaufaniu wobec banku, który zapewniał ich o korzystności wyboru kredytu waloryzowanego do waluty (...) , jak również o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Bank natomiast, który udzielił powodom kredytu, następnie pozyskiwał do swojej dyspozycji z tytułu rat(...)związku z niemal podwojonym kursem franka szwajcarskiego – tak dalece niewspółmierne do środków wydatkowanych i rozsądnych zysków, że skutek ten czyni ważność umowy niemożliwą do obrony.

Powód wskazał, że treść umowy nie była negocjowana z nim indywidualnie, w szczególności nie była negocjowana część umowy, która dotyczyła mechanizmu denominacji i przeliczenia rat z wykorzystaniem franka szwajcarskiego. (...)Powoda zapewniano o tym, że kredyt jest bezpieczny, bo frank szwajcarski jest stabilną walutą. Pracownik banku zapewniał powoda, że kurs franka nie będzie ulegał zmianom, a raty będą stałe. (...)Bank nie informował powoda w jaki sposób będzie ustalał kurs franka.

(...)roszczenia o wypłatę równowartości udzielonego kredytu w walucie obcej – franku szwajcarskim, który in casu pełnił wyłącznie role miernika wartości wypłaconego świadczenia. (...)Powódkę poinformowano, że frank szwajcarski jest mocną i stabilną walutą. (...)Powódki nie informowano, że kurs franka jest ustalany przez pozwanego jednostronnie. (...)Bank natomiast, który wypłacił powódce kredyt w złotych polskich, a następnie(...)rosnącym kursie ją nabywał, pozyskiwał do swojej dyspozycji środki znacznie wyższe,(...)te czyni ważność umowy niemożliwą do obrony.

Przedstawiciel pozwanego banku informował powodów, że kredyty frankowe są bardzo popularne i nie rodzą większych zagrożeń, a kurs franka nie powinien podlegać większym wahaniom. (...)Przedstawiciel banku zapewniał, że frank szwajcarski to stabilna waluta i nie ma obaw by kurs (...) znacząco wzrósł. (...)(...)sam fakt znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego, w dniu zawarcia umowy powodowie obejmowali swoją świadomością możliwość kilkuprocentowej zwyżki i jej skutki. (...)Bank natomiast, który wypłacił powodom kredyt w złotych polskich, a następnie(...)rosnącym kursie ją nabywał, pozyskiwał do swojej dyspozycji środki znacznie wyższe,(...)te czyni ważność umowy niemożliwą do obrony.

W ocenie pozwanego nie istnieją podstawy prawne i faktyczne do tworzenia konstrukcji stanowiącej hybrydę kredytu złotowego oraz kredytu waloryzowanego kursem (...) . (...)Celem zaciągnięcia kredytu było finansowanie zakupu prawa odrębnej własności do lokalu mieszkalnego. (...)(...)umowy luki poprzez odwołanie się do kursu średniego NBP. Zgodnie z(...)ustawy Prawo bankowe , umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych(...)na walutę wypłaty albo spłaty kredytu. (...)Bank natomiast, który udzielił powodowi kredytu, następnie pozyskiwał do swojej dyspozycji z tytułu rat(...)związku z niemal podwojonym kursem franka szwajcarskiego – tak dalece niewspółmierne do środków wydatkowanych i rozsądnych zysków, że skutek ten czyni ważność umowy niemożliwą do obrony.

(...)że okoliczność, iż pozwany udzielając kredytu indeksowanego musi zaciągnąć zobowiązanie w(...)wpływać na ocenę rodzaju tego kredytu, w oderwaniu od konstrukcji takiej(...)(...)Potwierdza to też powszechność zaciągania przez obywateli kredytów indeksowanych lub denominowanych do walut obcych w tamtym czasie. Logicznym jest bowiem i zgodnym z zasadami doświadczenia życiowego, że gdyby kredyty indeksowane lub denominowane do walut obcych były uważane za ryzykowne, z pewnością zawieranie tego typu umów nie byłoby tak powszechne. (...)Do art. 69 dodano także właśnie ust. 3 , w myśl którego „w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska,(...)spłaty pełnej lub częściowej kwoty kredytu bezpośrednio w tej walucie.

Skarżący nie wykazał, aby dostarczono powodom informacje, jak zmieniał się kurs franka szwajcarskiego w latach wcześniejszych, że ryzyko walutowe jest nieograniczone, że waluta PLN w stosunku do waluty CHF może ulec znacznej deprecjacji. (...)Kredyt „denominowany” oznacza kredyt wyrażony w walucie obcej (np. (...)Kredyt „denominowany” wyrażony w walucie obcej (np. (...)Powyższe uwagi odnoszą się także zdaniem Sądu Apelacyjnego do kredytu indeksowanego, funkcjonalnie tożsamego z kredytem denominowanym.