Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jako walutę kredytu wskazano frank szwajcarski (CHF). (...)Od 05 czerwca 2017 r. do 06 kwietnia 2020 r. powodowie spłacali kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Jako najkorzystniejszą ofertę kredytową pracownik banku przedstawił powodom ofertę kredytu walutowego denominowany kursem franka szwajcarskiego (CHF). (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli.

Jako walutę waloryzacji wskazano frank szwajcarski (CHF). (...)W orzecznictwie sądów powszechnych i Sądu Najwyższego utrwalony jest bowiem pogląd o dopuszczalności umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej, w tym do franka szwajcarskiego (patrz wyroki Sądu Najwyższego z: z 19 marca 2015 r., IV CSK 362/14; 22 stycznia 2016 r., I CSK 1049/14). (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli. (...)Włochy, Australia, Wielka Brytania) czy też stałą aprecjację franka szwajcarskiego do innych walut światowych od kilkudziesięciu lat, wyraźnie widoczną na wykresach historycznych kursów.

Jako walutę kredytu wskazano frank szwajcarski (CHF). (...)Zaproponowano mu kredyt denominowany kursem franka a pracownik banku nie omawiał szczegółowo kwestii ryzyka walutowego. (...)W orzecznictwie sądów powszechnych i Sądu Najwyższego utrwalony jest bowiem pogląd o dopuszczalności umowy kredytu denominowanego do waluty obcej, w tym do franka szwajcarskiego (patrz wyroki Sądu Najwyższego z: z 19 marca 2015 r., IV CSK 362/14; 22 stycznia 2016 r., I CSK 1049/14). (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli.

Pracownik banku przedstawił mu ofertę kredytu złotówkowego i kredytu denominowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Nie pokazywał jej też symulacji jak zmieni się zobowiązanie, gdy kurs franka szwajcarskiego wzrośnie. (...)Strony umowy uzgodniły, że zawierają umowę kredytu denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Pozwany udzielił powodom kredytu denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego.

W celu jego uzyskania udali się do Banku, który zaproponował im wzięcie kredytu we frankach jako kredytu najbardziej korzystnego pod względem finansowym. (...)Podczas wizyt w Banku kredytobiorcom zaproponowano zawarcie umowy kredytowej indeksowanej do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Nie przedstawiono im także historycznych kursów franka szwajcarskiego z ostatnich kilkudziesięciu lat względem(...)będzie kształtować się wysokość kapitału kredytu i rat w sytuacji znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli.

Przedstawiona im natomiast została oferta zawarcia umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. Pracownik banku poinformował powodów, iż tego rodzaju kredyt jest bezpieczny, gdyż frank szwajcarski jest stabilną walutą. Nie przedstawiał im on informacji historycznej wskazującej jak w poprzednich latach kształtował się kurs franka szwajcarskiego. Nie przedstawiał im też symulacji pokazującej jak zmiana kursu franka szwajcarskiego wpłynie na wysokość ich zobowiązania.

Jako walutę waloryzacji wskazano frank szwajcarski (CHF). (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli. (...)Włochy, Australia, Wielka Brytania) czy też stałą aprecjację franka szwajcarskiego do innych walut światowych od kilkudziesięciu lat, wyraźnie widoczną na wykresach historycznych kursów. (...)Bez znaczenia w kontekście abuzywności klauzul przeliczeniowych pozostaje to, że kredytobiorca mógł dokonywać spłat kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich.

Jako walutę kredytu wskazano frank szwajcarski (CHF). (...)W orzecznictwie sądów powszechnych i Sądu Najwyższego utrwalony jest bowiem pogląd o dopuszczalności umowy kredytu denominowanego do waluty obcej, w tym do franka szwajcarskiego (patrz wyroki Sądu Najwyższego z: z 19 marca 2015 r., IV CSK 362/14; 22 stycznia 2016 r., I CSK 1049/14). (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli. (...)W ocenie Sądu sposób prezentacji kredytu denominowanego do CHF przez bank był skierowany na przekonanie kredytobiorców, że jest to oferta bardzo korzystna, a frank szwajcarski jest walutą stabilną.