Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Z drugiej strony, otrzymali zapewnienie, że kredyt „we frankach” cechuje największa stabilność kursu waluty, jest on najtańszy i najkorzystniejszy. (...)Na tym etapie klienci byli również informowani o historycznych kursach frankach oraz stopach procentowych. (...)Na spotkaniu z pośrednikiem kredytowym otrzymali informację, że nie mają zdolności kredytowej do zaciągnięcia kredytu w złotówkach, a jedynie we frankach szwajcarskich. (...)W ocenie Sądu Okręgowego stan taki zaistniał wówczas, gdy pojawiły się w opinii publicznej, w prasie, itp. szerzej prezentowane poglądy co do możliwych wadliwości umów kredytów indeksowanych lub denominowanych do CHF, czy też po wejściu w życie ustawy antyspreadowej, a zatem około 2011 r.

D. W. nie tłumaczył powodom szczegółowo mechanizmu indeksacji, sam zresztą podobnie jak powodowie nie rozróżniał bliżej konstrukcji kredytu indeksowanego od kredytu walutowego względnie kredytu denominowanego. (...)(...)nie rozróżniali tak naprawdę konstrukcji kredytu walutowego, denominowanego, indeksowanego nie oznacza, że z całą pewnością z umowy jasno wynika, iż chodzi o kredyt złotówkowy, wypłacany w złotych, a jedynie waloryzowany kursem waluty szwajcarskiej. (...)Powiązanie zaś kredytu z walutą szwajcarską miało związek z tym, że wówczas dla takich kredytów oferowano korzystniejsze oprocentowanie. (...)Niektóre konstrukcje umowne – stosowane jednak w umowach kredytów walutowych, denominowanych – tego rodzaju założenia przewidywały.

(...)CHF (czterdzieści jeden tysięcy dwanaście franków szwajcarskich, sześćdziesiąt pięć centymów) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od obu wskazanych kwot od dnia 24.06.2020 r. do dnia zapłaty; II. oddala powództwo(...)od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty. (...)Model indeksacyjny wprowadzony do umowy przez pozwanego przewidywał waloryzację kwoty kredytu na podstawie zmiennego oprocentowania, kursu franka szwajcarskiego oraz spreadu stosowanego przez Bank, czyli różnicy pomiędzy rynkowym kursem waluty, a kursem stosowanym w tabeli Banku. (...)Do indeksacji kwoty kredytu Bank użył kursu kupna, a do wyznaczenia kwoty do zwrotu kursu sprzedaży. (...)W ocenie Sądu Okręgowego stan taki zaistniał wówczas, gdy pojawiły się w opinii publicznej, w prasie, itp. szerzej prezentowane poglądy co do możliwych wadliwości umów kredytów indeksowanych lub denominowanych do CHF, czy też po wejściu w życie ustawy antyspreadowej, a zatem około 2011 r.

Wobec tego strony umówiły się na zawarcie umów kredytów złotowych, w których frank szwajcarski stanowił miernik wartości i służył do określenia wysokości kwot, do których wypłaty bądź spłaty były zobowiązane strony umowy. (...)(...)pierwszej umowy w 2007 r. do podpisania drugiej umowy z 2009 r. kurs franka szwajcarskiego kształtował się na podobnym poziomie,(...)powodów, iż polecany przez Bank kredyt waloryzowany walutą obcą jest bezpieczny i nie ma przeciwskazań do zaciągnięcia kolejnego kredytu tego rodzaju. (...)Bank jako instytucja finansowa dysponuje profesjonalną wiedzą na temat funkcjonowania rynku walutowego, pozycji franka szwajcarskiego, istotnych wskaźników makro- i mikroekonomicznych wpływających na kurs złotego do innych walut. (...)(...)i negocjacyjną, aby doprowadzić konsumentów do zawarcia umów, które dawały Bankowi duże szanse na uzyskanie dodatkowych zysków przez zapewnienie sobie, oprócz oprocentowania kredytów, także korzyści wynikających z nieuchronnego wzrostu kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego.

Nie ulega przede wszystkim wątpliwości, że postanowienia te pochodzą z wzorca umownego i nie zostały indywidualnie uzgodnione z kredytobiorcą, w szczególności fakt, iż powód zdecydował się na zawarcie umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego, nie może sam w sobie(...)(...)W ramach tego orzeczenia Sąd wywiódł, że abuzywność spornych postanowień przejawia się przede wszystkim w tym, iż sporne klauzule nie odwoływały się do ustalanego w sposób obiektywny kursu franka szwajcarskiego, do obiektywnych wskaźników, na które żadna(...)(...)Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych(...)(...)Kredytobiorca nie znał sposobu, w jaki bank kształtował kurs franka szwajcarskiego, zwiększając go bądź zmniejszając wedle swego uznania, a umowa nie dawała mu żadnego instrumentu pozwalającego bronić się przed decyzjami banku w zakresie wyznaczanego kursu, czy też weryfikować je.

Bank jako instytucja finansowa dysponuje profesjonalną wiedzą na temat funkcjonowania rynku walutowego, pozycji franka szwajcarskiego, istotnych wskaźników makro- i mikroekonomicznych wpływających na kurs złotego do innych walut. (...)Powódka wiedziała, rzecz jasna, że zaciąga kredyt indeksowany do CHF, a zatem wysokość rat będzie podążać za kursem franka szwajcarskiego, to jednak jest równoznaczne zaledwie(...)z orzecznictwa TSUE nie wystarcza do uznania, że klauzula określająca główne(...)(...)Tymczasem w przypadku kredytu indeksowanego płaci on dodatkowo różnicę między ówczesnym a obecnym kursem franka, co szczególnie niekorzystnie kształtuje jego sytuację. (...)(...)i negocjacyjną, aby doprowadzić konsumentów do zawarcia umowy, która dawała bankowi duże szanse na uzyskanie dodatkowych zysków przez zapewnienie sobie, oprócz oprocentowania kredytu, także korzyści wynikających z nieuchronnego wzrostu kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego.

Wobec tego strony umówiły się na zawarcie umowy kredytu złotowego, w której frank szwajcarski stanowił miernik wartości i służył do określenia wysokości kwot, do których wypłaty bądź spłaty były zobowiązane strony umowy. (...)Bank jako instytucja finansowa dysponuje profesjonalną wiedzą na temat funkcjonowania rynku walutowego, pozycji franka szwajcarskiego, istotnych wskaźników makro- i mikroekonomicznych wpływających na kurs złotego do innych walut. (...)Tymczasem w przypadku kredytu denominowanego płacą oni dodatkowo różnicę między ówczesnym a obecnym kursem franka, co szczególnie niekorzystnie kształtuje ich sytuację. (...)(...)i negocjacyjną, aby doprowadzić konsumentów do zawarcia umowy, która dawała Bankowi duże szanse na uzyskanie dodatkowych zysków przez zapewnienie sobie, oprócz oprocentowania kredytu, także korzyści wynikających z nieuchronnego wzrostu kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego.

W ramach wskazanego wyroku Sąd wywiódł, że abuzywność spornych postanowień przejawia się przede wszystkim w tym, że sporne klauzule nie odwoływały się do ustalanego w sposób obiektywny kursu franka szwajcarskiego, do obiektywnych wskaźników, na które żadna(...)(...)Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych(...)(...)Kredytobiorcy nie znali sposobu, w jaki bank kształtował kurs franka szwajcarskiego, zwiększając go bądź zmniejszając wedle swego uznania, a umowa nie dawała im żadnego instrumentu pozwalającego bronić się przed decyzjami banku w zakresie wyznaczanego kursu, czy też weryfikować je. (...)(...)dotyczą jednostronnego sposobu ustalenia kursów franka szwajcarskiego na potrzeby przeliczeń związanych z(...)regulujących mechanizm przeliczenia wartości udzielonego kredytu na wybraną walutę obcą oraz(...)przeliczenie to nastąpi według kursu franka ustalanego w myśl abuzywnych klauzul(...)