Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zgodnie z § 1 ust. 2 umowy kredytu, kredyt został indeksowany do waluty obcej – franki szwajcarskie. (...)Bezpodstawne okazały się także twierdzenia powodów dotyczące niezgodności umowy kredytu rozwojowego indeksowanego kurem franka szwajcarskiego z zasadami współżycia społecznego oraz naturą zobowiązania. (...)Z ustaleń faktycznych wynika, iż na podstawie umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego pozwany udzielił powodom kredytu w kwocie 206.084,52 zł indeksowanego kursem CHF, z obowiązkiem spłaty w 240 ratach odsetkowych. (...)(...)na zasadach ustalonych przez bank do waluty wyrażonej w umowie, obowiązującego(...)

Kredyt został udzielony i wykorzystany w(...)w świetle zapisów umowy był kredytem denominowanym na franki szwajcarskie ( (...) ), co oznacza, że po jego wykorzystaniu kwota kredytu (transzy kredytu) była przeliczana ze zł na (...) i od tego momentu saldo kredytu wyrażone zostało w tej walucie. (...)Sąd zwrócił również uwagę, iż w okresie od zawarcia umowy przez powodów w dniu 21 czerwca 2006 r. do chwili obecnej kurs fanka szwajcarskiego w stosunku do zł wzrósł o około 1 zł. (...)Ponadto możliwość spłaty przez powodów kredytu w walucie (frankach) nabytej poza pozwanym bankiem wynika też z analizy posiedzeń Komisji Finansów Publicznych pracującej nad projektem tej ustawy. (...)Mogą oni albo zawrzeć z pozwanym aneks do umowy regulujący szczegółowo zasady przeliczania waluty, do której mają denominowany kredyt, albo spłacać wymagalne raty bezpośrednio w tej walucie nabytej na rynku.

Przedmiotem umowy kredytu było zobowiązanie wyrażone we frankach szwajcarskich. (...)Pozwana D. L. również wnosiła o oddalenie powództwa, zarzucając, że w umowie kredytu zawarte były niejasne i niezrozumiałe postanowienie o indeksowaniu kredytu do franka szwajcarskiego, choć kredytu udzielono w złotówkach. (...)Stanowisko pozwanych, iż powód z pewnością nie dokonał zakupu franków szwajcarskich w ilości wynikającej z licznie zawieranych umów kredytów indeksowanych do CHF lub denominowanych do tej waluty, ocenione zostało jako niezasadne. (...)Załamanie kursu franka szwajcarskiego datuje się na dzień 15 stycznia 2015 r., w którym frank szwajcarski względem innych walut silnie się umocnił – poprzez decyzję Szwajcarskiego Banku (...) , który ogłosił porzucenie polityki obrony minimalnego kursu wymiany euro na franka szwajcarskiego.

Powodowie nie całkowicie mieli świadomości roli franka szwajcarskiego w tej umowie. (...)Nie do końca też rozumieli rolę franka. (...)W niniejszej sprawie strony zawarły umowę kredytu denominowanego, hipotecznego do franka szwajcarskiego, a składała się ona z części szczegółowej i ogólnej. (...)Strony zawarły umowę kredytu denominowanego, w której kwota kredytu oznaczona została w walucie obcej z zastrzeżeniem, że kredyt wypłacony zostanie i ratalnej spłacie podlegać będzie w walucie krajowej po przeliczeniu według kursu franka szwajcarskiego.

Problem kredytów frankowych nie dotyczy tego, że kurs franka szwajcarskiego radykalnie wzrósł, tylko tego, że w umowach znalazły się niedozwolone klauzule powodujące ich nieskuteczność lub nawet nieważność całej umowy. Być może gdyby nie doszło do wzrostu kursu franka, problem w ogóle by się nie pojawił. (...)W umowie przewidziany został mechanizm indeksacji kredytu do waluty obcej franka szwajcarskiego, a mianowicie wskazano: 1/ § 1 ust. 3a o treści: „Kwota kredytu wyrażona w walucie waloryzacji na(...)(...)(...)i że w istocie doszło do zawarcia przez strony umowy kredytu w złotych polskich, indeksowanego do franka szwajcarskiego, który był traktowany jako czynnik(...)

Nie ma przy tym żadnych przeszkód do tego, aby bez marży banku określić kursu franka szwajcarskiego, według którego powinna nastąpić wypłata kredytu oraz spłata poszczególnych jego rat. (...)Problem kredytów frankowych nie dotyczy wszak tego, że kurs franka szwajcarskiego radykalnie wzrósł, tylko tego, że w umowach znalazły się niedozwolone klauzule powodujące ich nieskuteczność lub nawet nieważność całej umowy. Być może gdyby nie doszło do wzrostu kursu franka, problem w ogóle by się nie pojawił. (...)W badanej sprawie, powodowie wyrażając wolę zawarcia umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, nie mieli już wpływu na kształt poszczególnych postanowień umowy uznanych za niedozwolone klauzule umowne.

Podstawą roszczeń powodów było twierdzenie o abuzywności postanowień umowy odnoszących się do waloryzacji udzielonych im przez pozwanego kredytów kursem franka szwajcarskiego. (...)Poniesienie ryzyka kursowego, związanego z możliwością zmiennej wartości franka szwajcarskiego, było rekompensowane przez zastosowanie niższej stopy procentowej, co w porównaniu do oferowanych w dacie zawierania umowy kredytów złotowych było znacznie korzystniejsze. (...)Co do żądania powodów o ustalenie, że(...)na podstawie spornych umów, co do świadczeń nieobjętych roszczeniem o zasądzenie(...)postanowienia umowne dotyczące waloryzowania kwoty kredytu oraz rat kapitałowo-odsetkowych kursem franka szwajcarskiego, powództwo także nie mogło zostać uwzględnione. (...)Powodowie nie zostali poinformowani o tym co się stanie, gdy kurs franka wzrośnie powyżej pewnej wartości i jak przełoży się to na zobowiązanie, które trzeba będzie bankowi zwrócić.

Kredyt udzielony powodom był kredytem złotowym (nie walutowym), był tylko indeksowany do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)W okresie najintensywniejszego udzielania kredytów we frankach szwajcarskich kurs franka podlegał wahaniom, ale wówczas Narodowy Bank Szwajcarii stabilizował kurs franka do euro w stosunku 1:2. (...)(...)(...)W tym dniu obowiązywał ogłoszony przez NBP średni kurs franka szwajcarskiego 4, (...) , co sprawia, że zasądzona na rzecz powodów część należności wyrażonej we frankach szwajcarskich wyniosła 124 661,35 zł.a łącznie z zasądzoną w walucie polskiej należność powodów wyniosła 194 069,54 zł.