Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W roku 2008 jego doradca zaproponował powodom zaciągnięcie kredytu konsolidującego ich zobowiązania w jeden kredyt w walucie wymienialnej franka szwajcarskiego. Propozycja ta wydawała się powodom korzystna, bowiem rata kredytu w walucie franka szwajcarskiego była niższa, aniżeli raty trzech pożyczek w złotym polskim, które powodowie byli zobowiązani uiszczać. Pracownik banku przedstawił powodom kursy archiwalne CHF z ostatnich 8 miesięcy, nie przedstawił natomiast symulacji obrazujących niekorzystne wahania kursu waluty franka szwajcarskiego i ich wpływu na wysokość salda i rat kredytu. (...)(...)co prawda w umowie określono kredyt udzielony powodom jako denominowany, jednakże wskazanie go w walucie(...)

(...)przedstawiono jak kształtował się kurs franka szwajcarskiego we wcześniejszych latach, nie wytłumaczono, jaki wpływ ma kurs franka szwajcarskiego na wartość kapitału kredytu, nie przedstawiono, jak są tworzone przez bank kursy franka szwajcarskiego. (...)(...)na tym, że wysokość raty kredytu powiązana jest z kursem franka – co jest oczywiste w przypadku stosowania klauzuli waloryzacyjnej do waluty obcej – ale dowolnego ustalania kursu franka, a tym samym wysokości raty kredytu przez bank. (...)Być może gdyby nie doszło do wzrostu kursu franka, problem w ogóle by się nie pojawił. (...)W orzecznictwie brak jest jednolitości co do tego, którą z teorii – salda czy dwóch kondykcji – należy zastosować do rozliczenia stron po stwierdzeniu nieważności umowy kredytu indeksowanego bądź denominowanego do franka szwajcarskiego.

Opisując poszczególne oferty dostępne na rynku, podkreślał jednak korzystniejszy charakter umowy walutowej, powiązanej z kursem franka szwajcarskiego. (...)Wybierając walutę kredytu, D. K. (1) wskazał na franka szwajcarskiego. (...)Od 2010 roku kurs franka szwajcarskiego względem waluty PLN systematycznie zaczął wzrastać. (...)Jak podał świadek D. K. (1) , doradca kredytowy odnosił się jedynie do kwestii zakupu franka szwajcarskiego automatycznie przez Bank w momencie wpływu środków w walucie PLN na konto techniczne kredytu.

Ponadto, że waluta franka szwajcarskiego jest stabilna, a jej wahania są niewielkie i nie maja wpływu na saldo oraz ratę kredytu. (...)Nigdy nie było negocjacji kursu franka szwajcarskiego (k. 803v, pytanie 33). (...)Klientom zawierającym umowę kredytu indeksowanego do CHF nie okazywano wykresów z archiwalnymi kursami franka szwajcarskiego (k. 804, pytanie 13). (...)Nigdy nie było negocjacji kursu franka szwajcarskiego (k. 803v, pytanie 33).

K. J. został poinformowany o ryzyku kursowym z podkreśleniem, ze frank szwajcarski jest najbardziej stabilna walutą i oferta z nim związana jest najkorzystniejsza. (...)Nieakceptowany zapis umowy dotyczy bowiem nie tego, że wysokość raty kredytu powiązana jest z kursem franka (to jest oczywiste i normalne w przypadku stosowania denominacji do waluty obcej), ale tego, że ów kurs jest dowolnie ustalany przez Bank. (...)Kredyty bankowe udzielane konsumentom ukierunkowanym na(...)wysokości, w tym ich indeksacji do franka szwajcarskiego. (...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego ustalania w walucie polskiej(...)rzecz powoda, jaki wysokości rat kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego poprzez wykorzystywanie wyznaczanych przez siebie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

Po zawarciu przez powodów umowy kredytu mieszkaniowego nastąpiło znaczne osłabienie złotówki w stosunku do franka szwajcarskiego. W konsekwencji zmiany kursu franka szwajcarskiego wzrosły całkowite koszty kredytu i wysokość rat. (...)Umowa przewidywała uruchomienie kredytu zarówno we frankach szwajcarskich, jak i złotych, od początku możliwe było również dokonywanie spłat we frankach szwajcarskich oraz innej walucie. (...)Kredyty indeksowane czy denominowane do franka szwajcarskiego były przez banki przedstawiane jako produkt atrakcyjny dla kredytobiorcy.

Zawarta przez strony umowa kredytu, nie ograniczała swobody pozwanego Banku w określaniu kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego w tabeli kursów. (...)(...)1 pr. bank. (w odniesieniu do kredytów denominowanych bezpośrednią płaszczyzną kontroli jest ustalenie,(...)- przedmiot umowy – wysokość kredytu udzielanego kredytobiorcy, w kontekście art.(...)się banków przed zmianami kursu franka szwajcarskiego poprzez operacje na rynku międzybankowym,(...)(...)(...)się waluta CHF, że raty kredytu mogą drastycznie wzrosnąć w sytuacji znaczącej zmiany kursu i aprecjacji franka szwajcarskiego, która była możliwa, jak w(...)w przypadkach – odpowiednio – kredytu w PLN i CHF. Jak(...)(...)(...)krajach, w których zaczęto udzielać kredytów walutowych (Włochy, Australia, Austria, Wielka(...)stałej (od kilkudziesięciu lat) aprecjacji franka szwajcarskiego do innych walut światowych i związanych(...)

Zgodnie z umową, Bank zobowiązał się postawić do dyspozycji powodów kredyt denominowany, udzielony w złotych, w kwocie stanowiącej równowartość 182.700,65 CHF, przeznaczony na zakup własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego (§ 1.1 Części Szczególnej Umowy A - (...) ). (...)Oceny tej nie zmienia okoliczność, że kwota udzielonego kredytu została określona i poddana oprocentowaniu w walucie szwajcarskiej, a miała być wypłacona i spłacana w walucie polskiej. (...)Przede wszystkim zauważyć należy, że postanowienia te nie zawierają jakiegokolwiek opisu mechanizmu w zakresie wyznaczanych przez Bank kursów wymiany waluty franka szwajcarskiego, mimo że kursy te bezpośrednio decydowały o wysokości zobowiązania powodów. (...)Jak z tego wynika, zarówno kurs kupna, jak i kurs sprzedaży waluty szwajcarskiej, służącej do przeliczania udostępnionej powodom kwoty kredytu oraz obciążających ich rat kapitałowo-odsetkowych, określane były w Tabelach kursowych, sporządzanych samodzielnie przez Bank.