Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jako kwota udzielonego kredytu została wskazana kwota 113.667 CHF (franków szwajcarskich). (...)Natomiast zeznania te stanowiły wiarygodne potwierdzenie, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie podlegały negocjacjom. (...)Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Za pomocą klauzuli denominacyjnej powodowie zostali w sposób nieuzasadniony obciążeni całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytów oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.

Teza orzeczenia: Naiwnością było oczekiwanie, przy minimalnej wiedzy historycznej i ekonomicznej, że przez 30 lat kurs CHF będzie się utrzymywał na zbliżonym poziomie z chwili podpisania umowy. Z perspektywy czasu oczekiwania te zostały brutalnie zweryfikowane, a powodowie , jak wielu kredytobiorców frankowych doszli do wniosku, że kredyt nie był tak (...)

Powodowie przed zawarciem umowy wiedzieli, że kwota zadłużenia będzie wyrażona we frankach. (...)Dopiero w momencie wzrostu kursu franka powodowie uznali, że zawarta przez nich umowa „to nieporozumienie”. (...)Natomiast w okresie, gdy kurs franka szwajcarskiego był stosunkowo niski, nie uważali, że umowa kredytowa zawiera postanowienia niedozwolone wobec konsumentów. (...)Zmiany zaś na rynku walutowym, które nastąpiły po zawarciu umowy kredytowej skutkujące wzrostem kursu franka szwajcarskiego nie mogą być uznane za sprzeczne z dobrymi obyczajami, gdyż stanowią fakt notoryjny, a żadna ze stron nie miała na nie wpływu.

Teza orzeczenia: Nie sposób przyjąć, że powód nie był świadomy co to jest ryzyko kursowe, skoro w momencie zawierania umowy pracował wiele lat zagranicą, a jego wynagrodzenie było wypłacone w walucie obcej. Musiał mieć zatem świadomość wahań kursowych, a co za tym idzie, mieć także świadomość, że w przypadku wzrostu kursu CHF jego raty, jak i (...)

W systemach bankowych księgowana była natomiast należność wyrażona we franku szwajcarskim. (...)Żeby udzielić kredytu indeksowanego do (...) bank był zobowiązany do posiadania na swoim rachunku franków szwajcarskich. (...)Transakcje (pożyczki i kredyty w walucie, transakcje (...) ) były zawierane na kilka, kilkanaście, bądź też na kilkadziesiąt milionów franków szwajcarskich. (...)Bank nie dokonał zmiany w tabeli służącej do obsługi kredytów indeksowanych i poniósł stratę ok. 40 tysięcy złotych na każde sto tysięcy rat wyrażonych we franku szwajcarskim.

Teza orzeczenia: Nie może budzić wątpliwości, że zawarta umowa była zgodna z wolą stron zobowiązania. Intencją powoda było zawarcie umowy na określoną kwotę z korzystnym oprocentowaniem, nie kwestionował też warunków umowy ( nie negocjował), gdyż wysokość raty pozostawała na niskim poziomie, a na tym mu zależało jako młodemu 22-letniemu człowiekowi, który (...)

(...)że pozwana przyznała sobie prawo do jednostronnego regulowania zarówno samej wartości kredytu udzielonego w polskich złotych, a(...)(...)O walutowym charakterze kredytu świadczą także inne postanowienia umowy zobowiązujące powoda do ustanowienia hipoteki kaucyjnej, której wysokość oznaczono zgodnie z walutą kredytu, tj. we franku szwajcarskim ( (...) ), a także postanowienia umożliwiające przewalutowanie kredytu. (...)Natomiast w okresie, gdy kurs franka szwajcarskiego był stosunkowo niski, nie uważał, że umowa kredytowa zawiera postanowienia niedozwolone wobec konsumentów. (...)Zmiany zaś na rynku walutowym, które nastąpiły po zawarciu umowy kredytowej skutkujące wzrostem kursu franka szwajcarskiego nie mogą być uznane za sprzeczne z dobrymi obyczajami, gdyż stanowią fakt notoryjny, a żadna ze stron nie miała na nie wpływu.

Przy zawarciu umowy kredytu nadto nie tłumaczono kredytobiorcom, iż(...)im jak Bank ustala kurs franka szwajcarskiego, ani też jak są tworzone tabele kursów (wskazywano im jedynie, że przy spłacie kredytu powodowie mają pilnować kursu CHF(...)(...)Wobec tego strony umówiły się na zawarcie umowy kredytu złotowego, w których frank szwajcarski stanowił miernik wartości i służył do określenia wysokości kwot, do których wypłaty bądź spłaty były zobowiązane strony umowy. (...)Czytamy tam bowiem: „Należy zauważyć, że kredyt w walucie polskiej „denominowany lub indeksowany” w innej walucie niż polska jest kredytem w złotych. (...)Ponadto, w kredycie denominowanym kwota oddana do dyspozycji (kwota w umowie i(...)kredytobiorca otrzymuje w PLN. W kredycie indeksowanym od kwoty kredytu (wyrażonej w umowie w PLN), oderwana jest natomiast kwota, jaką kredytobiorca ma oddać.

Pracownik Banku zaproponował im udzielenie kredytu hipotecznego waloryzowanego do CHF, przedstawiając go jako kredyt bardziej korzystniejszy niż kredyt w PLN i zapewniając o(...)(...)Wobec tego strony umówiły się na zawarcie umowy kredytu złotowego, w których frank szwajcarski stanowił miernik wartości i służył do określenia wysokości kwot, do których wypłaty bądź spłaty były zobowiązane strony umowy. (...)Czytamy tam bowiem: „Należy zauważyć, że kredyt w walucie polskiej „denominowany lub indeksowany” w innej walucie niż polska jest kredytem w złotych. (...)Na pełną ocenę uczciwości wspomnianego produktu (kredytu indeksowanego) nie pozwalał też, w przekonaniu Sądu, fakt, że powodom nie przedstawiono ani symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego za okres wstecz przed zawarciem(...)

Przed zawarciem umowy kredytu, pośrednik nie przedstawił ww. kredytobiorcom symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego za okres wstecz przed zawarciem umowy, ani symulacji spłaty rat kredytowych przy założeniu wzrostu kursu (...) . (...)Kredytobiorcom przy tym nie wytłumaczono, dlaczego nie posiadają zdolności kredytowej w PLN, lecz jedynie we frankach szwajcarskich. (...)Wobec tego strony umówiły się na zawarcie umowy kredytu złotowego, w których frank szwajcarski stanowił miernik wartości i służył do określenia wysokości kwot, do których wypłaty bądź spłaty były zobowiązane strony umowy. (...)Kluczowy dla całego kredytu moment wypłaty opiera się na kursie kupna ustalonym przez Bank i jeśli ten zapis jest abuzywny (czyli niewiążący) to nie ma w umowie i nigdy w niej nie było franków szwajcarskich, więc zasady spłaty kredytu po jakimkolwiek kursie stają się tutaj drugorzędne.

(...)z siedzibą w G. umowę kredytu hipotecznego nr (...) indeksowanego kursem franka szwajcarskiego (dalej (...) ) w kwocie 128.830,80 zł , która to kwota kredytu zgodnie z podpisaną umową została wypłacona (po potrąceniu kosztów kredytu) w jednej transzy w dniu 9 listopada 2007 r. (...)Kurs franka szwajcarskiego był przedstawiony jako charakteryzujący się wysoką stabilnością wśród walut obcych i ustalany według obiektywnych kryteriów. (...)Powodowie po przemyśleniu postanowili zaufać doradcy bankowemu i zdecydowali się na kredyt we frankach szwajcarskich . (...)Ryzyka Systemowego z dnia 21 września 2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich, który był proponowany przez banki,(...)