Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Na wniosek wnioskodawcy bank udziela kredytu indeksowanego do waluty obcej. W przypadku kredytu indeksowanego do waluty obcej wnioskodawca wnioskuje o kwotę kredytu wyrażoną w złotych, z zaznaczeniem, iż wniosek dotyczy kredytu indeksowanego do waluty obcej. (...)Zdaniem Sądu późniejsze uregulowanie przez ustawodawcę pewnych zasad związanych z udzielaniem kredytów denominowanych albo indeksowanych do waluty obcej, stanowi potwierdzenie wykształcenia się w obrocie określonego podtypu umowy. (...)(...)jak wynikało z postanowień regulaminu do kredytów w walucie frank szwajcarski (w których zobowiązanie kredytobiorców w tej walucie było wyrażone).

Powódce przedstawiono ofertę kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, który generował wyższą zdolność kredytową. (...)Zawierały one bowiem oceny prawne związane z problematyką umów kredytu indeksowanego i denominowanego w ogólności bądź dotyczyły wykładni(...)żaden sposób nie przyczyniały się do wyjaśnienia okoliczności rozpatrywanego przypadku. (...)(...)dniu wydania, jak i umów kredytu denominowanego w walucie obcej, w których wartość kwoty kredytu jest wyrażona w walucie obcej,(...)(...)(...)w ramach którego zobowiązywałyby się do zakupu określonej ilości waluty po(...)ceny rynkowej, lecz uzależniły wielkość kredytu należnego do spłaty od, przynajmniej w założeniu, zbliżonego do powszechnie dostępnego kursu waluty, do której kredyt był waloryzowany tj. franka szwajcarskiego.

W ocenie powodów zawarty przez nich kredyt jest kredytem złotowym, gdyż powodom nie przysługiwało roszczenie o wypłatę franków szwajcarskich. (...)Bank, aby udzielić kredytu indeksowanego kursem CHF, musiał wcześniej pozyskać na rynku dostęp do określonej sumy franków szwajcarskich. (...)Sąd w niniejszym składzie podziela ten kierunek orzecznictwa, który prezentuje pogląd, że indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)C-312/14 jednoznacznie przesądził, że kredyt denominowany do CHF nie jest instrumentem pochodnym (finansowym).

Na uzasadnienie powodowie podali, że w dniu 7 marca 2008 r. zawarli z (...) Bankiem S.A. umowę kredytu hipotecznego nr (...) , indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)W związku z tym spotkali się z doradcą finansowym z (...) S.A. Doradca finansowy przedstawił powodom ofertę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego w (...) Banku S.A. , który przedstawił jako najbardziej korzystny, twierdząc, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)W związku ze znacznym wzrostem kursu franka szwajcarskiego powodowie zgłosi się do Banku w celu uzyskania informacji o możliwości przewalutowania kredytu w celu zmniejszenia wysokości rat kredytowych. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowi jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu.

Oferta kredytu indeksowanego została przedstawiona powodom jako korzystna, a doradca oferujący kredyt potwierdzał stabilność waluty franka szwajcarskiego. (...)Na podstawie postanowień umowy bank oddał powodom określoną kwotę środków pieniężnych w złotych polskich indeksowaną do waluty franka szwajcarskiego. (...)Kwestionowane klauzule indeksacyjne dają pozwanemu prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego do CHF i wysokości całej wierzytelności poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego. (...)Jak wynika z poczynionych ustaleń, pracownik banku zapewniał powodów o stabilności franka szwajcarskiego.

(...)sposób będzie kształtowała się rata kredytu w zależności od wzrostu kursu waluty, nie informował również według jakiego kursu kredyt zostanie przeliczony na walutę frank szwajcarski, nie przedstawił też powodom symulacji kredytu w zależności od wysokości kursu waluty. (...)Świadek zeznał także, że kredyty denominowane jak i indeksowane są w bankach traktowane jak kredyty walutowe i w ten sposób są księgowane. (...)Może nią być złoty polski, lub jedna z walut obcych, na przykład frank szwajcarski. (...)Analiza powyższych zapisów nie pozwala na stwierdzenie, że kurs przeliczenia kwoty salda kredytu na frank szwajcarski oraz franka szwajcarskiego na złoty polski, w jakim miały być spłacane raty kredytu, został określony w sposób jednoznaczny.

(...)pośrednikiem finansowym, który zaproponował powodom kredyt indeksowanego do franka szwajcarskiego w (...) Banku S.A. Pośrednik informował powodów, że raty kredytu będą uzależnione od kursu franka szwajcarskiego, lecz wskazywał, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik indeksacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Należy do nich istnienie nieuzasadnionego zróżnicowania sposobów przeliczania kwot ze złotych na franki szwajcarskie (kapitału kredytu) i z franków na złote (wysokości rat), jak również istnienie po stronie banku swobody w zakresie ustalania wysokości każdego z tych kursów.

We frankach szwajcarskich wyrażono wysokość hipotek stanowiących zabezpieczenie spłaty kredytu. Z umowy wynika również, że zmienne oprocentowanie kredytu miało być obliczane na podstawie wskaźnika LIBOR właściwego dla franków szwajcarskich. (...)Uznając, że przedmiotem zobowiązania wynikającego z umowy jest suma pieniężna wyrażona we frankach szwajcarskich, brak jest podstaw do stwierdzenia, że doszło do naruszenia art. 353 ( 1) k.c. i art. 358 ( 1) k.c. (...)Niemniej jednak kredytobiorcy byli poinformowani przez poprzednika prawnego pozwanego, że kurs franka szwajcarskiego może się wahać i raty kredytu mogą się zmieniać, i złożyli stosowne oświadczenie.