Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)denominacji rat miesięcznych, zobowiązując kredytobiorcę do dokonywania wpłat w walucie indeksacyjnej CHF (czyli wprost we frankach szwajcarskich) w kasach banku lub w(...)ewentualna nadwyżka wpłaty dokonanej we frankach szwajcarskich zostanie zwrócona kredytobiorcy w gotówce,(...)(...)W niniejszej sprawie kredyt został udzielony w walucie polskiej (nie był, więc kredytem denominowanym, ani dewizowym sensu stricte ). Zakwestionowane przez pozwanego postanowienia dotyczące indeksowania waluty (przeliczania kwoty kredytu i poszczególnych rat do franka szwajcarskiego) miały na celu wyłącznie określenie wysokości rat kredytowych. (...)Bank nie kupował i nie sprzedawał waluty obcej (franka szwajcarskiego), a zastosowana waloryzacja miała jedynie charakter umowny i następowała w oderwaniu od rzeczywistych transakcji rynkowych.

(...)BANK S.A. zawarta została umowa kredytu na cele mieszkaniowe (...) , mocą której bank udzielił kredytu w kwocie 231 000,00 zł, denominowanego (waloryzowanego) kursem franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)Kwota kredytu denominowanego (waloryzowanego) w (...) lub jego transzy miała zostać określona według kursu kupna dewiz dla waluty zgodnie z tabelą kursów obowiązującą w banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu (§2 pkt.2 umowy). (...)Zgodnie z postanowieniami umowy, kredyt był wykorzystany w walucie polskiej, przy jednoczesnym przeliczeniu kwoty kredytu według kursu waluty obcej - franka szwajcarskiego. (...)Nie budziło wątpliwości Sądu, że pozwani znali kurs franka szwajcarskiego na dzień zawarcia umowy kredytowej, godzili się wówczas na jego wysokość i przeliczanie zaciągniętego przez nich kredytu zgodnie z takim kursem, albowiem uznawali to za korzystne dla siebie.

W umowie nie określono wysokości kredytu we frankach. (...)Zgodnie z umową pozwani mieli spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W tej sprawie wartość kredytu wyrażona została w złotych polskich, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do franka szwajcarskiego. (...)Jak już wskazano wyżej, Sąd odwoławczy akceptuje ocenę Sądu Okręgowego, że zawarta przez strony umowa kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego jest nieważna.

Wskazywał również, że postanowieniami abuzywnymi umowy było przyznanie bankowi prawa ustalania wysokości rat waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego i spreadu, bez jakiegokolwiek wpływu konsumenta i bez wskazania w umowie sposobu ustalania kursów walut. (...)(...)(...)Z kolei czterema odrębnymi pismami (przesądowymi wezwaniami do zapłaty) z dnia 24 marca(...)w B. , Bank wezwał do zapłaty kwoty 39 553,31 franków szwajcarskich, wynikających z umowy o kredyt. (...)(...)została określona kwota i waluta kredytu we frankach szwajcarskich (66 713 CHF), to jednak w tymże postanowieniu umowy jednocześnie zastrzeżono, że kwota kredytu zostanie wypłacona w złotych wg(...)w Banku w dniu uruchomienia kredytu/transzy kredytu tabelą kursu walut dla produktów hipotecznych.

Sąd Okręgowy wskazał, że z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynika, że strony podpisały umowę kredytu w walucie obcej - denominowanego do CHF, albowiem kwota kredytu została określona w walucie obcej – 240.610 CHF (frank szwajcarski). (...)(...)(...)To, że pozwana E. K. pracując u powódki znała zasady udzielania kredytów w walucie obcej nie stanowi podstawy do czynienia pozytywnych ustaleń, że strony w zawartej umowie kredytu określiły klauzulę sposobu przeliczania franka szwajcarskiego na walutę polską. (...)(...)pozwala ustalić: po pierwsze kursu franka szwajcarskiego, według którego przeliczono kwotę kredytu na złoty polski i wypłacono pozwanym kwotę kredytu w złotych polskich, po drugie kursu franka szwajcarskiego, według którego miano przeliczać wpłaty pozwanych na każdą ratę kredytu.

(...)pozwanego na podstawie umowy o kredyt hipoteczny z dnia 14 maja 2008 r. indeksowany do franka szwajcarskiego (dalej: CHF), ponieważ w/w umowa(...)kursów CHF przyjmowanych przez niego do rozliczania wartości świadczeń stron. (...)Podczas wizyty powoda w placówce pozwanego banku jego pracownik zaproponował mu zmianę dotychczasowego kredytu na kredyt we frankach szwajcarskich, zapewniając, że taki kredyt będzie korzystniejszy, gdyż rata będzie niższa. (...)Do informacji dołączono historię zmian kursu franka szwajcarskiego od 2000 r. i historię zmian stawki LIBOR od 2005 r. (...)Po drugie, do umów kredytu indeksowanych kursem franka szwajcarskiego stosowano stopę oprocentowania opartą o stawkę LIBOR, która była niższa od stosowanej przy kredytach złotówkowych stawki WIBOR, przy czym jej zmiany są ściśle powiązane z sytuacją walutową i ekonomiczną Szwajcarii.

Ustalenie wysokości świadczenia powódki w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego mieściło się zatem w granicach swobody umów wyrażonych w art.353 1 „ k.c. (...)Formalnie więc, wiążące strony postanowienia umowy określały, w jaki sposób wykorzystana w złotych kwota kredytu podlega przeliczeniu na kwotę we Frankach szwajcarskich, a następnie w jaki sposób ustala się wysokość świadczeń kredytobiorcy. (...)Zeznania powódki złożone na rozprawie na rozprawie, wskazywały na to, iż mimo świadomości ryzyka walutowego, powódka była zapewniana o stabilności kursu franka szwajcarskiego oraz atrakcyjności tego produktu bankowego. (...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego ustalania w PLN wysokości rat kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego poprzez wykorzystywanie wyznaczanych przez siebie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

Podważał natomiast wymagalność roszczenia z uwagi na nieskuteczne wypowiedzenie umowy kredytu oraz podniósł zarzut nieważności tej(...)przewidywały m. in. obowiązek spłaty kredytu w walucie obcej według kursu franka szwajcarskiego (dalej: (...) ) ustalonego jednostronnie(...)(...)Także zwrot wykorzystanej kwoty nastąpić miał przez spełnienie świadczenia w złotych polskich, jednak kwota podlegająca zwrotowi miała być wyrażona we frankach szwajcarskich po przeliczeniu według kursu wskazanego w aktualnej Tabeli banku. (...)W tej sprawie chodziło więc o kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Optymalnym, przynajmniej jak wówczas wydawało się, rozwiązaniem dla obu stron miała być konstrukcja tzw. kredytu walutowego, który występował pod postacią kredytu indeksowanego lub denominowanego do wybranej waluty obcej (najczęściej (...) ).