Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Umowa pożyczki może przybrać postać pożyczki denominowanej lub indeksowanej do waluty obcej. (...)Stwierdził, że z § 2 ust. 1 umowy wynika, że powodom została udzielona pożyczka w precyzyjnie określonej kwocie wyrażonej we frankach szwajcarskich - 180.975,82 CHF i taką też kwotę powiększoną o odsetki powodowie powinni zwrócić bankowi. (...)Samo zawarcie umowy pożyczki denominowanej do waluty obcej nie może być traktowane jako sprzeczne z dobrymi obyczajami lub rażąco naruszające interesy konsumenta. (...)Nie sposób także w realiach sprawy przyjąć do rozliczeń stron kurs średni NBP na podstawie zwyczaju w rozumieniu art. 354 k.c. , ponieważ kurs taki nie był zwyczajowo przyjmowany w praktyce bankowej w umowach kredytów i pożyczek indeksowanych albo denominowanych do waluty obcej.

Wskazywano, że kurs franka może wzrosnąć maksymalnie o 10%, ale i tak rata nie będzie wyższa niż w przypadku kredytu złotówkowego. (...)Początkowo opłacali raty w banku, a po wejściu w życie tzw. ustawy antyspreadowej we franku, kupowanym w kantorze, następnie znowu spłacali kredyt w złotówkach. (...)Nie zobrazowano skutków wzrostu kursu waluty, nie przedstawiono historycznych wahań kursów tej waluty w okresie adekwatnym do ustalonego terminu spłaty, a wręcz powodom przekazywano informacje, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny, a wahania mogą być nieznaczne. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie aby mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w chwili zawierania umowy i winny być sformułowane w sposób jednoznaczny.

Nie przedstawiono żadnych symulacji kredytu, wysokości rat w przypadku wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Fakt, że powodowie wybrali kredyt denominowany (waloryzowany) kursem franka szwajcarskiego nie oznacza, że umowa była negocjowana choćby w tym zakresie. (...)Przyczyna wystąpienia przez powodów z pozwem przeciwko bankowi, a więc drastyczny wzrost kursu franka szwajcarskiego i w konsekwencji wysokości waloryzowanej tą walutą raty ich kredytu, nie dyskwalifikuje żądania powodów, a tym samym treści zeznania powoda w niniejszej sprawie. (...)Oznacza to, że bankowi została pozostawiona zupełna dowolność w zakresie wyboru kryteriów ustalania kursu franka szwajcarskiego w swoich tabelach kursowych, a przez to kształtowania wysokości zobowiązań klientów, których kredyt jest denominowany we franku szwajcarskim.

Należało zatem stwierdzić, że między stronami została zawarta umowa kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich, a nie umowa kredytu złotowego. (...)Zatem powodowie mieli możliwości spłacania kredytu frankami szwajcarskimi od samego początku obowiązywania umowy. (...)Po przeliczeniu również według kursu franka szwajcarskiego z bankowej tabeli kredyt podlegać miał ratalnej spłacie w złotych. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i pominięcie odesłania do kursu kupna franka czyni niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu oznaczonego we frankach, tym samym odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany kursem franka.

Nieakceptowany zapis umowy dotyczy bowiem nie tego, że wysokość raty kredytu jest powiązana z kursem franka szwajcarskiego, lecz tego, że ów kurs, a tym samym wysokość kredytu, jest dowolnie ustalany przez bank. (...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Apelujący nie naprowadził żadnej argumentacji, która miałaby świadczyć o tym, że powodów faktycznie należycie poinformowano o możliwych konsekwencjach ekonomicznych zaoferowanego im produktu w postaci kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Faktem jest, że powodowie zawarli umowę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, jednak uczynili tak nie mając pełnego obrazu swojej sytuacji, do czego doszło na skutek niespełnienia przez bank ciążącego na nim obowiązku informacyjnego.

Po rozmowie z doradcą powodowie zdecydowali się ostatecznie na ofertę (...) Bank, kredytu powiązanego z kursem franka szwajcarskiego. (...)Nie przedstawiono im jednak symulacji w sytuacji, gdyby doszło do znacznych wahań franka szwajcarskiego. (...)W sprawie informacji udzielonych powodom Sąd Okręgowy ustalił, że zawierając przedmiotową umowę powodowie zostali zapewnieni, że kredyt walutowy waloryzowany do franka szwajcarskiego jest opłacalny z uwagi na stabilność franka szwajcarskiego. (...)Powodowie działali w zaufani do pozwanego banku, który zapewniał o stabilności franka szwajcarskiego.

Z uwagi na większą atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt denominowany do tej waluty. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)W oparciu o powyższe postanowienia umowne Sąd Okręgowy uznał, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu denominowanego do waluty franka szwajcarskiego. (...)Za mało istotne dla rozstrzygnięcia sprawy Sąd Okręgowy uznał prywatnie sporządzoną przez powodów kalkulację, wydruki Obwieszczenia Prezesa NBP, czy publikacje, odnoszące się do powszechnej debaty w przedmiocie kredytów denominowanych do franka szwajcarskiego.

Byli informowani przez pracownika banku (...) , że kredyt we frankach jest dla powodów korzystniejszy, ponieważ jest mniejsza rata. (...)Podano im, że w zakresie kursu franka nie ma tendencji do zmian. (...)W sprawach związanych z kredytami walutowymi indeksowanymi (bądź denominowanymi) do waluty franka szwajcarskiego wątpliwości w tym zakresie wynikają(...)(...)Z kolei brak mechanizmu waloryzacji i odesłania do kursu sprzedaży franka uniemożliwia ustalenie wysokości płatnych w złotych rat kredytu stanowiących równowartość rat w walucie obcej.