Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zapewniał, że waluta jest bezpieczna, a kredyt we frankach szwajcarskich korzystny. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji (tą było dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu). (...)Podkreślić trzeba, że to sam powód uznał na podstawie danych rynkowych, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny.

(...)w którym sąd uznał umowę kredytu denominowanego w walucie frank szwajcarski za nieważną z uwagi na sprzeczność umowy kredytu z naturą stosunku zobowiązaniowego i(...)abuzywność postanowień umownych odnoszących się do indeksacji kredytu; z uwagi na niedopełnienie przez(...)(...)W myśl postanowień umowy kredyt był denominowany (waloryzowany), co oznaczało, że kwota kredytu w CHF lub transzy kredytu miała zostać określona według kursu kupna i sprzedaży dla franka szwajcarskiego, zgodnie z tabelą kursów obowiązującą w banku. (...)Zdaniem Sądu takie postanowienie umowy prowadzi do wniosku, że bank przyznał sobie(...)tak kwoty wypłaconej z tytułu kredytu, jak i rat kredytu waloryzowanego kursem CHF, poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego. (...)Taka redakcja postanowienia umownego przyznaje bankowi prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF przez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego.

Podpisując opisaną umowę powódka zaakceptowała ponadto wysokość kwoty kredytu wyrażoną we frankach szwajcarskich. (...)W pozwanym Banku nie proponowano powódce kredytu w walucie polskiej, a proponując kredyt we frankach szwajcarskich tłumaczono, że kredyt w tej walucie jest tańszy, nie ma żadnego ryzyka, gdyż kurs franka nie zmieni się drastycznie. (...)Z umowy kredytu, pomimo brzmienia § 5 ust. 3 pkt 2, wcale nie wynika, że kwota kredytu mogła zostać wypłacona powódce również we frankach szwajcarskich. (...)III Odnośnie do kwestii poinformowania powódki o ryzyku(...)że pracownicy Banku proponując powódce kredyt we frankach szwajcarskich, tłumaczyli, że taki kredyt jest tańszy, nie ma żadnego ryzyka, gdyż kurs franka nie podlega istotnym zmianom, jest w zasadzie stabilny.

Nieakceptowany zapis umowy dotyczy bowiem nie tego, że wysokość raty kredytu jest powiązana z kursem franka szwajcarskiego, lecz tego, że ów kurs, a tym samym wysokość kredytu, jest dowolnie ustalany przez bank. (...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Był to wyliczany na bieżąco kurs średni franka szwajcarskiego jako określonej w § 1 waluty obcej wymienialnej. (...)Liczy się jedynie to, że bank miał faktyczną możliwość skorzystania z zastrzeżonego dyskryminacyjnego uprawnienia do określenia kursu franka szwajcarskiego w sposób dla powodów krzywdzący.

Przedstawiono jej wówczas oferty kredytów we frankach szwajcarskich i w złotych. (...)Po zawarciu umowy nastąpił wzrost kursu franka szwajcarskiego w stosunku do złotego. (...)Przeliczenie kwoty kredytu wypłaconego w złotych na franki szwajcarskie następuje według kursu kupna franka szwajcarskiego określanego przez Bank. Ustalona we frankach szwajcarskich kwota podlegająca zwrotowi stanowi punkt wyjścia dla określenia harmonogramu rat kredytu w walucie indeksacji (franku szwajcarskim).

Na podstawie tej umowy kredytobiorcy uzyskali kredyt w kwocie 180.000 zł denominowany (waloryzowanego) w walucie CHF na okres 300 miesięcy od dnia 1 czerwca 2007 r. do dnia 15 czerwca 2032 r. (ostateczny termin spłaty kredytu) na zasadach określonych w umowie(...)W dniu 26 września 2008 r. zawarty został aneks nr (...) do umowy kredytu, mocą którego D. C. i A. C. zostali zwolnieni z długu wynikającego z umowy kredytu na cele mieszkaniowe (...) nr (...) z dnia 1 czerwca 2007 r. tj. z obowiązku spłaty kredytu na cele mieszkaniowe. (...)Sąd Okręgowy podkreślił, że zebrany w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, iż powodom jako kredytobiorcom nie wyjaśniono, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)Niniejszy spór - w zakresie żądania głównego pozwu - sprowadza się do rozstrzygnięcia o nieważności umowy kredytu z dnia 1 czerwca 2007 r.

Pracownik Banku nie informował powodów o możliwości spłaty rat kredytu bezpośrednio we frankach. (...)Centralny Bank Szwajcarski zdecydował się na wprowadzenie sztywnego kursu franka w stosunku do Euro z powodu wzrostu jego kursu wobec kryzysu gospodarczego w Grecji. (...)Bank Centralny Szwajcarii zniósł minimalny kurs wymiany franka szwajcarskiego, co spowodowało ostry wzrost kursu CHF w górę. (...)(...)postanowienia Umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania faktycznej wysokości rat kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

Z uwagi na pozornie większą atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt indeksowany do tej waluty. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)Z analizy powyższych postanowień umownych wynika, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Sąd Okręgowy wskazał, że ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego.