Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Na uzasadnienie powodowie podali, że w dniu 7 marca 2008 r. zawarli z (...) Bankiem S.A. umowę kredytu hipotecznego nr (...) , indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)W związku z tym spotkali się z doradcą finansowym z (...) S.A. Doradca finansowy przedstawił powodom ofertę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego w (...) Banku S.A. , który przedstawił jako najbardziej korzystny, twierdząc, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)W związku ze znacznym wzrostem kursu franka szwajcarskiego powodowie zgłosi się do Banku w celu uzyskania informacji o możliwości przewalutowania kredytu w celu zmniejszenia wysokości rat kredytowych. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowi jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu.

W ocenie powodów zawarty przez nich kredyt jest kredytem złotowym, gdyż powodom nie przysługiwało roszczenie o wypłatę franków szwajcarskich. (...)Bank, aby udzielić kredytu indeksowanego kursem CHF, musiał wcześniej pozyskać na rynku dostęp do określonej sumy franków szwajcarskich. (...)Sąd w niniejszym składzie podziela ten kierunek orzecznictwa, który prezentuje pogląd, że indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)C-312/14 jednoznacznie przesądził, że kredyt denominowany do CHF nie jest instrumentem pochodnym (finansowym).

Kwota kredytu została powiązana z walutą franka szwajcarskiego wg jednostronnie ustalanego kursu franka w tabeli kursów banku, warunki umowy nie były znane w chwili zawierania umowy. (...)Cały warunek umowny powiązujący kredyt z walutą franka szwajcarskiego stanowił conditio sine qua non umowy łączącej strony, a pomiędzy stronami przecież nie doszło do żadnych uzgodnień co do kwoty kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Postanowienia umowy powiązujące kredyt z walutą franka szwajcarskiego abstrahując od kwestii sposobu ustalania kursów waluty franka szwajcarskiego nie mogą być pominięte. (...)Zgodnie z § 7 ust. 4 wysokość kredytu wyrażoną we frankach szwajcarskich przy uruchomieniu kredytu określa się jako sumę wszystkich uruchomionych transz kredytu wyrażonych we frankach szwajcarskich.

Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Co jednak nie oznacza, że waloryzację poprzez indeksację kwoty kredytu do franka szwajcarskiego, należy uznać za sprzeczną z ustawą. (...)Symulacje, które zostały powodowi przedstawione, dotyczyły kredytu denominowanego do CHF, podczas gdy kredyt było denominowany do waluty JPY.. (...)W świetle powyższego, kwestionowane przez powoda klauzule umowne przewidujące mechanizm indeksacji do franka szwajcarskiego zobowiązań stron umów kredytu należało uznać za niedozwolone postanowienia umowne.

Pracownik poprzednika prawnego pozwanego, aby „wygenerować” zdolność kredytową, zaoferował powodom umowę kredytu waloryzowanego kursem waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Załącznikiem do powyższych oświadczeń była historia zmian kursu franka szwajcarskiego do złotego. (...)Nie ulega wątpliwości, że bazując na literalnym brzmieniu Regulaminu, możliwe jest założenie wedle którego, Bank w badanym okresie oferował kredyty hipoteczne złotowe oraz walutowe udzielane we franku szwajcarskim oraz euro. (...)Wobec przytoczonych argumentów, zdaniem Sądu klauzulę waloryzacyjną stosowaną do przeliczania kwoty kredytu z CHF na PLN, należy(...)tę Umowę jako podtyp umowy kredytu – umowę zbliżoną do umowy kredytu bankowego określanego jako denominowany (przynajmniej w zakresie wypłaty kredytu).

Zgodnie z wnioskiem kredyt poddany został indeksacji do waluty CHF i rozłożony na 480 rat. (...)Zdaniem Sądu późniejsze uregulowanie przez ustawodawcę pewnych zasad związanych z udzielaniem kredytów denominowanych albo indeksowanych do waluty obcej, stanowi potwierdzenie wykształcenia się w obrocie określonego podtypu umowy. (...)(...)jak wynikało z postanowień regulaminu do kredytów w walucie frank szwajcarski (w których zobowiązanie kredytobiorców w tej walucie było wyrażone). (...)(...)CHF. Powodowie – w odniesieniu do rat uiszczanych od kwietnia 2015 r. - powinni byli domagać się zapłaty w CHF albowiem od momentu wejścia w życie aneksu nr 2 do umowy to franki stanowiły przedmiot ich świadczenia.

W ocenie strony pozwanej powodowie świadomie zawarli przedmiotową umowę o kredyt, w walucie obcej, kwotę kredytu ustalono we frankach szwajcarskich. (...)O dnia 1 marca 2014 r. kredytobiorcy spłacają przedmiotowy kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Sama kwota kredytu została w umowie określona w walucie obcej to jest we frankach szwajcarskich. (...)Jak już zostało to uprzednio podniesione przez Sąd przedmiotowy kredyt nie został udzielony we frankach szwajcarskich, lecz w złotych.

Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu denominowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu (różnica(...)(...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd zauważył, że ,,abuzywne jest takie postanowienie w umowie o kredyt hipoteczny, z którego wynika, że uprawnienie banku do określania wysokości kursu sprzedaży franka szwajcarskiego nie doznaje żadnych formalnie uregulowanych ograniczeń. (...)Jak już zostało to uprzednio podniesione przez Sąd, przedmiotowy kredyt nie został udzielony powodom we frankach szwajcarskich, lecz w złotych polskich.