Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)i rozmowach o możliwości uzyskania kredytu, powódka uzyskała informację, że biorąc pod uwagę wysokość jej dochodów, ma ona możliwość zawarcia umowy, w której wysokość kredytu będzie indeksowana we frankach szwajcarskich (dalej jako: (...) ), czyli niskooprocentowanym. (...)Powódka miała świadomość, że na rynku walutowym występują wahania kursów walut, ale nie przypuszczała, że w przyszłości kurs franka może drastycznie wzrosnąć. (...)Sama powódka w trakcie jej przesłuchania podała, że poszukiwała „dobrego kredytu” i uzyskała informację, że przy wysokości jej dochodów takim kredytem może być kredyt we frankach, gdyż był nisko oprocentowany. (...)(...)28 października 2008 r. o kredyt indeksowany wekslem franka szwajcarskiego ( (...) ) przez pryzmat niedozwolonych postanowień umownych, o jakich mowa w art. 385 ( 1 ) k.c.

Teza orzeczenia: a. Brak [jest] możności wyeliminowania jedynie części klauzuli dotkniętej wadliwością (marży kupna/sprzedaży) z pozostawieniem klauzuli w pozostałej części (średniego kursu NBP); b. Konsekwencją wyeliminowania ryzyka kursowego, charakterystycznego dla umowy kredytu denominowanego do waluty obcej jest konieczność stwierdzenia nieważności umowy (...)

(...)z poprzednikiem pozwanego banku, umowy kredytu hipotecznego z oprocentowaniem zmiennym, udzielonego w walucie krajowej, ale wyrażonego w kwocie 36641 franków szwajcarskich (w tym 718 CHF składki ubezpieczenia pobranej automatycznie przez bank) oraz treść tej umowy. (...)(...)powodowie dostali równowartość określonej ilości franków szwajcarskich, ale żeby otrzymali kwotę w PLN nie przenoszącą łącznie 104800 zł (por. § 1 ust. 3 i 4), a to ilość franków była dostosowywana do tej kwoty, czyli frank miał być jej przelicznikiem – miernikiem wartości. (...)(...)ust. 1 pr.bank. (w odniesieniu do kredytów denominowanych bezpośrednią płaszczyzną kontroli jest ustalenie,(...)się banków przed zmianami kursu franka szwajcarskiego poprzez operacje na rynku międzybankowym,(...)(...)Ryzyka Systemowego z dnia 21.09.2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie samodzielnie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich, który był proponowany przez banki,(...)

Teza orzeczenia: W przypadku nieważnej umowy kredytu stroną pierwotnie wzbogaconą jest konsument, który otrzymał od banku sumę kredytu. Bank zaś staje się wzbogacony z chwilą, gdy suma spłaconych przez konsumenta rat kredytu przewyższa wysokość przekazanego mu przez bank kapitału - i jedynie w zakresie nadpłaty. Umowa kredytu nie jest umową wzajemną. Brak (...)

Kredyt oprocentowano według zmiennej stopy procentowej, ustalonej jako stawka bazowa LIBOR 3M dla franka szwajcarskiego, powiększona o stałą marżę Banku w wysokości 1,00%. (...)Tymczasem, jak wskazali sami powodowie, w chwili przyznania kredytu zdecydowali się na kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego, ponieważ mieli wówczas odpowiednią zdolność kredytową, pozwalająca zaciągnąć kredyt. (...)Sąd Apelacyjny podtrzymuje stanowisko co do wykładni przepisów prawa materialnego mających zastosowanie w sporach z umów kredytów hipotecznych indeksowanych do franka szwajcarskiego, które przyjął na tle analogicznej umowy kredytu waloryzowanego w wyroku z dnia(...)(...)W oczywisty sposób nie spełnia powyższych wymogów samo pouczenie o możliwości wzrostu kursu franka szwajcarskiego i w efekcie - wzrostu raty kredytu.

Teza orzeczenia: zawarcie przez bank, w umowie kredytu bankowego, indeksowanego do waluty obcej, zawartej z konsumentem uprawnienia, do jednostronnego określenia wartości świadczenia przez bank uzasadnia żądanie unieważnienia umowy w całości

Kwota ta została indeksowana do franka szwajcarskiego w sposób określony w § 1 Umowy. Przy indeksacji przyjęto wartość kupna franka szwajcarskiego według dowolnie ustalonej przez bank(...)samowolnie decyzją banku) zobowiązując kredytobiorców do zwrotu określonej ilości rat kredytu przy przyjęciu wartości sprzedaży franka szwajcarskiego ustalanej samowolnie przez bank (kurs(...)(...)Bez znaczenia dla prawidłowości dokonanej przez Sąd Okręgowy oceny zgromadzonych w sprawie dowodów pozostaje też kwestia incydentalnej spłaty kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Wprowadzenie "klauzuli waloryzacyjnej" ma na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej.

Doradca kredytowy ani pracownik banku nie informowali powoda o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego. (...)Zdaniem Sądu, przedmiotem umowy kredytowej łączącej strony była kwota wyrażona w walucie obcej (franki szwajcarskie), zaś sama umowa była umową kredytu w CHF denominowanego do waluty polskiej. (...)Powyższe doprowadziło do konieczności oceny postanowień umowy w zakresie, w jakim określały sposób ustalania przez pozwanego kursów sprzedaży i kupna waluty franka szwajcarskiego. (...)Skoro bowiem kwotę kredytu wyrażono we frankach, to co do zasady spełnienie świadczeń stron winno nastąpić właśnie w tej walucie.

Teza orzeczenia: Zarzut zatrzymania nie może być skuteczny w sporze dotyczącym nieważności umowy kredytu

Bank natomiast, który udzielił powodom kredytu następnie pozyskiwał do swojej dyspozycji z tytułu rat(...)związku z niemal podwojonym kursem franka szwajcarskiego - tak dalece niewspółmierne do środków wydatkowanych i rozsądnych zysków, że skutek ten czyni ważność umowy niemożliwą do obrony. (...)M. H. konsekwentnie wskazywał nadto, iż byli wraz z żoną zapewniani o stabilności franka szwajcarskiego i nie przedstawiono im historycznych danych dotyczących zmian kursu waluty. (...)Dalsza część zapisów umownych także dotyczy wyłącznie zastosowania określonego mechanizmu finansowego przeliczania na walutę polską tak, aby spłata następowała w walucie polskiej stanowiącej równowartość określonej liczby franków szwajcarskich. (...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego ustalania w PLN wysokości rat kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego poprzez wykorzystywanie wyznaczanych przez siebie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

W tej informacji wskazano, że kredyty złotowe oprocentowane są wg stopy referencyjnej 3,86% (WIBOR 3M), a kredyty indeksowane kursem franka szwajcarskiego 0,17% (LIBOR 3M dla (...) ). (...)Kurs franka szwajcarskiego był wówczas w granicach 2,99, a wcześniej nawet 3,20. (...)Powodowie początkowo nie wiedzieli, że mogą spłacać kredyt bezpośrednio we frankach. (...)Zawierając umowę powodowie nie wiedzieli, że kurs franka jest stymulowany przez bank szwajcarski i że kiedyś może być uwolniony.

Teza orzeczenia: 1. Zgodnie z art 13 u.p.n.r. ciężar udowadniania, że dana praktyka rynkowa nie stanowi nieuczciwej praktyki wprowadzającej w błąd spoczywa na przedsiębiorcy, któremu zarzuca się stosowanie nieuczciwej praktyki rynkowej, a nie na konsumencie twierdzącym, że przedsiębiorca dokonał wobec niego nieuczciwej praktyki rynkowej. 2. Art. 12 ust. 1 pkt (...)

Tymczasem umowa kredytu poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Przykładowo: bank przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka. (...)Natomiast umowa, którą powodowie mieli zawrzeć to umowa kredytu indeksowana do waluty franka szwajcarskiego.