Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W dniu 22 września 2008 r. powodowie podpisali oświadczenia, z których wynikało, że przedstawiono im w pierwszej kolejności ofertę kredytu w PLN i po zapoznaniu z nią powodowie zdecydowali się na wybór kredytu denominowanego w walucie obcej, mając pełną(...)(...)Łącząca strony umowa była umową kredytu w PLN indeksowanego do waluty obcej. (...)Przekształcenie kredytu na kredyt złotowy oprocentowany według stawki LIBOR będzie prowadziło do zmiany charakteru umowy i spowoduje, że konstrukcja umowy będzie bliska nieoprocentowanej pożyczce. (...)Jednocześnie nawet fakt, że powodowie mogli posiadać pewną wiedzę dotyczącą wahań kursu franka jeszcze przed zawarciem przez nich umowy nie może być interpretowany jako objęcie tą wiedzą, a i zgodą, wahań o zdecydowanie większej skali, a przede wszystkim o nieograniczonym zakresie.

Przyczyną, dla której powodowie zdecydowali się na ubieganie się o kredyt denominowany we franku szwajcarskim była znaczna różnica w racie kredytu w tej walucie w porównaniu do kredytu w walucie polskiej. (...)Pracownicy banku nie posiadali informacji na temat sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego przez bank. (...)Wyeliminowanie z łączącej strony umowy niedozwolonych postanowień umownych określających zasady przeliczania udzielonego kredytu na złotówki oraz spłat na franki szwajcarskie wymaga oceny, czy umowa w pozostałym zakresie jest możliwa do utrzymania. (...)W kredycie walutowym sensu stricte wysokość udzielonego kredytu jest wyrażona w walucie obcej i wypłacana jest także w walucie obcej a zatem w tym przypadku w walucie CHF (frank szwajcarski).

Powodom zademonstrowano historyczne wahania kursu złotówki względem franka szwajcarskiego, z których wynikało, że frank szwajcarski jest walutą stabilną. O stabilności waluty franka szwajcarskiego powodów przekonywał także doradca kredytowy. (...)Doradca kredytowy zaproponował powodom jedynie ofertę kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego powiadamiając powodów, iż jest to oferta najkorzystniejsza ze względu na najniższe raty kredytu oraz biorąc pod uwagę najwyższą do osiągnięcia przez powodów zdolność kredytową. (...)(...)dostaliśmy informację od doradcy, że frank szwajcarski jest najbardziej stabilną walutą na(...)będzie się lekko umacniał, raczej frank szwajcarski będzie się lekko deprecjonował niż(...)tylko, że dostałam zapewnienie, że frank szwajcarski jest super stabilną walutą i(...)

Teza orzeczenia: Umowa jest nieważna, ponieważ nie określa kwoty kredytu.

Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji pozwanej nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona pozwana miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka.

Strona powodowa wskazała, że kredyt był indeksowany do waluty franka szwajcarskiego. (...)Powodowie nie zostali poinformowani w jaki sposób w pozwanym Banku był ustalany kurs wymiany waluty franka szwajcarskiego. (...)Powodowie nie zostali poinformowani w jaki sposób w pozwanym Banku był ustalany kurs wymiany waluty franka szwajcarskiego. (...)Nie znali oni sposobu, w jaki Bank kształtował kurs franka szwajcarskiego, zwiększając go, bądź zmniejszając wedle swego uznania.

Kredytobiorcy zdecydowali się na kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego, bowiem była to dla nich najkorzystniejsza oferta. (...)Jeżeli przyjąć stanowisko pozwanego, iż był to kredyt udzielony we frankach szwajcarskich, to powstaje kolejne pytanie, z jakich przyczyn umowa jednoznacznie nie odnosi się tylko do określonej liczby franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z wyliczeniami biegłego, przy założeniu, że kwota udzielonego kredytu nie uległa indeksacji do franka szwajcarskiego i przy pozostawieniu pozostałych warunków umownych, powodowie do czerwca 2017 roku powinni uiścić kwotę 187 248,42 zł. (...)Nie znali oni sposobu, w jaki Bank kształtował kurs franka szwajcarskiego, zwiększając go bądź zmniejszając wedle swego uznania.

Zarzucali jednak, że przy podpisaniu umowy nie zostali należycie poinformowani o ryzyku wiążącym się z zawarciem umowy kredytu indeksowanego do CHF i podkreślali, że nie przedłożono im oferty zawarcia kredytu w innej walucie, podkreślając korzyści, jakie wiążą się z kredytem we franku szwajcarskim. (...)Tymczasem przed zawarciem umowy powód koncentrował się wyłącznie na zaletach kredytu, podkreślając jego bezpieczeństwo, stabilność kursu franka szwajcarskiego i przekonując, że wybór kredytu indeksowanego do CHF jest najwłaściwszy i najkorzystniejszy dla pozwanych. (...)W rozpoznawanej sprawie, wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich po przeliczeniu wg przyjętego kursu. (...)Kredyt „denominowany” oznacza kredyt wyrażony w walucie obcej (np.

(...)sam fakt znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego, w dniu zawarcia umowy strona powodowa obejmowała swoją świadomością możliwość kilkuprocentowej zwyżki i jej skutki. (...)Bank natomiast, który wypłacił powodom kredyt w złotych polskich, a następnie(...)rosnącym kursie je nabywał, pozyskiwał do swojej dyspozycji środki znacznie wyższe,(...)ten czyni ważność umowy niemożliwą do obrony. (...)W kredycie walutowym sensu stricte wysokość udzielonego kredytu jest wyrażona w walucie obcej i wypłacana jest także w walucie obcej a zatem w tym przypadku w walucie CHF (frank szwajcarski). (...)(...)przez (...) Bank (...) S.A. kredytu mieszkaniowego (...) (k.34-39) nie wynika, że walutą kredytu i kwotą oddaną do dyspozycji powodów był frank szwajcarski, a powodowie uprawnieni byli do spłaty kredytu w jego walucie już od samego początku obowiązywania umowy.