Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Na dzień zamknięcia rozprawy wartość obciążenia prawnorzeczowego (hipoteki) na ww. nieruchomości wynosiła 50.188,51 CHF, co dopowiadało, po przeliczeniu na walutę polską według średniego kursu franka szwajcarskiego Narodowego Banku Polskiego na ten dzień (3,91 zł), kwocie 196.237 złotych. (...)W dniu 19 lipca 2006 roku małżonkowie zawarli z bankiem (...) SA w W. umowę kredytu hipotecznego konsolidacyjnego o nr (...) , denominowanego we frankach szwajcarskich, na kwotę 482 220 zł,(...)(...)I tak Sąd obliczył, że uczestnik postępowania w roku 2013 spłacił raty kredytu w wysokości 1245 CHF, co po przeliczeniu na walutę polską według średniorocznego kursu franka szwajcarskiego NBP za 2013 rok (3,41 zł), dało kwotę 4245, 45 zł. W 2014r. uczestnik wpłacił kwotę 4693,41 CHF tytułem kapitału i odsetek, co po przeliczeniu wg średniorocznego kursu franka NBP za 2014r. (3,446 zł) dało kwotę 16.173,49 zł, zaś w 2015 roku, do końca sierpnia, wpłacił 3920,59 CHF, co wg średniego kursu franka NBP (3,916 zł) dało kwotę 15.353,03 zł.

(...)w dniu 29.04.2008 r. zaciągnęła kredyt hipoteczny denominowany udzielony w złotych w kwocie(...)88 CHF. W dacie uruchomienia kredytu (maj 2008 r.) kurs franka szwajcarskiego wobec złotego wynosił około 2, 10 zł, a zobowiązanie z tytułu udzielonego kredytu wynosiło około 350 000 zł. (...)Wskutek różnicy kursowej franka szwajcarskiego, zobowiązanie z tytułu udzielonego kredytu wzrosło o 30 % (około 135 000 zł). (...)Powódka uzasadniała swoje prośby, że takie opracowanie jest konieczne do przedłożenia w banku w celu uzyskania przez nią kredytu. (...)Bank udzielił powódce kredytu denominowanego w złotych w kwocie stanowiącej równowartość 167 712, 88 CHF przeznaczonego na finansowanie kosztów budowy domu jednorodzinnego zlokalizowanego w S. , ul. (...) , nr działki (...) , na okres od dnia 29.04.2008 r. do dnia 15.04.2028 r. - § 1.1-1.4.

Jeżeli natomiast zobowiązanie wynikające z umowy kredytu zostało wyrażone w walucie polskiej, a jedynie jego saldo miało być przeliczane według franka szwajcarskiego, nie ma podstaw do dochodzenia zapłaty we frankach szwajcarskich. (...)Chodziło więc o zobowiązania na terenie RP. Nie chcieli otrzymać franków szwajcarskich, gdyż środki w tej walucie nie były im do niczego potrzebne. (...)Powód wiedział, że nie wypłaci pozwanym franków szwajcarskich, tylko złotówki. Wiedział, że pozwani nie będą spłacać kredytu frankami, tylko złotymi.

B. C. (poprzednio: K. ) złożyła w dniu 31 marca 2008 roku wniosek kredytowy do (...) Banku S.A. w którym postulowała o udzielenie kredytu w kwocie 233.000,00 zł, indeksowanego do obcej waluty tj. franka szwajcarskiego. (...)Po weryfikacji sytuacji dochodowej powódki okazało się, że nie ma ona zdolności kredytowej do zaciągnięcia zobowiązania kredytowego w złotych polskich, a jedyną opcją jest wzięcie kredytu we frankach. (...)Powódka nie miała możliwości negocjowania indywidualnych postanowień umowy, zwłaszcza tego w jaki sposób Bank będzie przeliczał kwotę wypłaconego kredytu i kwotę rat na franki szwajcarskie. (...)Logicznie oceniony materiał dowody dawał też podstawy do stwierdzenia, że powódka przed zawarciem umowy była informowana, że kredyt jest bezpieczny z uwagi na stabilność franka szwajcarskiego.

Zgodnie z § 1 ust. 1 umowy spłata kredytu udzielonego powodom miała następować od tej chwili we frankach szwajcarskich (CHF) w formie wpłaty na wskazany numer rachunku bankowego przeznaczony do spłaty kredytu. (...)To oznacza, że kredytobiorcy nie wiedzą ile jeszcze mają do spłacenia, bo choć rata kredytu podana we frankach nie zmienia się to ilość złotówek, które muszą przeznaczyć na kupno określonej ilości franków na każdą z rat jest(...)lata i zależna od kursu franka. (...)Jest to typowy kredyt złotowy denominowany do waluty franka szwajcarskiego. (...)W sferze faktów ma istotne znaczenie to, czy poszczególne postanowienia umowy były indywidualnie uzgadniane i jaki był zakres pouczenia powodów jako konsumentów o podejmowanym ryzyku zaciągnięcia zobowiązania denominowanego waluty franka szwajcarskiego.

Uwaga powodów została od początku nakierowana na kredyt powiązany z frankiem szwajcarskim. (...)(...)że nie mają zdolności kredytowej do zaciągnięcia kredytu w złotych polskich, nie zostali poinformowani jednak z czego wynika brak zdolności kredytowej do zaciągnięcia kredytu w złotych polskich, a posiadanie zdolności kredytowej do zaciągnięcia kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Powodowie otrzymali bowiem jedynie informację, iż kurs franka szwajcarskiego jest stabilny. (...)Jest to typowy kredyt złotowy denominowany do waluty franka szwajcarskiego.

M. W. zawarła z powodem (działającym do dnia 26 listopada 2004 r. pod (...) Bank (...) SA oraz do dnia 30 lipca 2008 r. pod (...) Bank (...) SA w W. ) aneks do umowy kredytu, w którym zmniejszono ratę kredytu do wysokości 3.000 zł miesięcznie na okres 9 miesięcy. (...)Dalej pozwani kwestionując samą umowę powołali się „na powszechnie znane kontrowersje dotyczące kredytów denominowanych w walucie obcej” (k. 200). (...)(...)przyjęcie, że szczegółowe odniesienie się do zarzutu jest zbędne, albowiem ważność(...)od skutków prawnych oświadczenia woli do protokołu rozprawy; b) przyjęcie, że(...)powyższym J. G. zobowiązany jest do pisemnego potwierdzenia wykonanych czynności związanych(...)(...)W akcie notarialnym Repertorium (...) (...) Ustanowienia hipoteki kaucyjnej w § 2 opisana została treść zaświadczenia wydanego przez (...) Bank (...) S.A. w W. , dotyczącego umowy kredytowe nr (...) z dnia 30 lipca 2003 r. udzielonego M. W. w kwocie 249 226 franków szwajcarskich.

Z drugiej strony, otrzymali zapewnienie, że kredyt „we frankach” cechuje największa stabilność kursu waluty, jest on najtańszy i najkorzystniejszy. (...)Na tym etapie klienci byli również informowani o historycznych kursach frankach oraz stopach procentowych. (...)Na spotkaniu z pośrednikiem kredytowym otrzymali informację, że nie mają zdolności kredytowej do zaciągnięcia kredytu w złotówkach, a jedynie we frankach szwajcarskich. (...)W ocenie Sądu Okręgowego stan taki zaistniał wówczas, gdy pojawiły się w opinii publicznej, w prasie, itp. szerzej prezentowane poglądy co do możliwych wadliwości umów kredytów indeksowanych lub denominowanych do CHF, czy też po wejściu w życie ustawy antyspreadowej, a zatem około 2011 r.