Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zatem w dacie jej zawierania musi dojść do ustalenia wysokości kredytu, a tym samym wysokości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy. (...)Przeliczenie złotówek na franki szwajcarskie i odwrotnie ma następować przy przyjęciu kursów wynikających z tabel kursowych pozwanego, zatem to bank uzyskał wyłączne prawo do określania kursu CHF dla potrzeb rozliczeń. (...)Wbrew stanowisku pozwanego Sąd Okręgowy trafnie przyjął, że klauzule (postanowienia) umowy umożliwiające przeliczanie przy wypłacie kredytu oraz spłacaniu rat kredytu franka szwajcarskiego według tabeli kursowej pozwanego banku(...)

Oferta kredytu w CHF wydała się powodom(...)korzystniejsza była wysokość raty przy kredycie zaciągniętym w CHF. Powodowie mieli(...)informacji o kształtowaniu się kursu franka szwajcarskiego, nadto pracownik banku zapewniał powodów, iż frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Broszura ta przedstawiały zatem zmiany kursowe franka szwajcarskiego jedynie na przestrzeni kilku lat oraz prezentowała zakres zmian wysokości raty kredytu jedynie przy założeniu niewielkiej zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)Umowa bowiem w ogóle nie przewidywała możliwości oddania do dyspozycji powodów kwoty kredytu wskazanej w umowie we frankach szwajcarskich ani też możliwości zwrotu kredytu w tej walucie. (...)W sferze faktów ma istotne znaczenie to, czy poszczególne postanowienia umowy były indywidualnie uzgadniane i jaki był zakres pouczenia powodów jako konsumentów o podejmowanym ryzyku zaciągnięcia zobowiązania denominowanego waluty franka szwajcarskiego.

W § 22 Umowy wskazano natomiast, że w przypadku wzrostu kursu franków szwajcarskich kredyt zostanie wypłacony w mniejszej kwocie niż kwota udzielonego kredytu, tak aby wartość wypłaconego kredytu nie przekroczyła kwoty 848.000,00 zł. (...)W ocenie Sądu I instancji, powyższy zapis nie ustanawiał zakazu zawierania umów o kredyt denominowany. (...)Bez znaczenia wobec tego pozostaje, iż bank nie wyjaśnił na czym polega kredyt denominowany. (...)Należało mieć bowiem na uwadze, iż przedmiotem roszczenia była kwota wynikająca z udzielonego pozwanemu kredytu denominowanego, wyrażona we frankach.

Uzasadniając żądnie powodowie zarzucili, że umowa kredytowa zawarta przez strony dotyczyła kredytu denominowanego frankiem szwajcarskim (CHF). (...)Zdaniem skarżących prawidłowa wykładnia tych przepisów nie pozwalała na ustalanie kredytów w walucie polskiej denominowanych do waluty obcej. (...)O tym, że zaaprobowali wypłatę kredytu denominowanego do waluty obcej w złotych polskich i tak go też spłacali świadczy § 4 ust. 2 Części Ogólnej Umowy i sposób jej realizacji przez szereg lat. (...)W tym czasie zapadło szereg orzeczeń Sądu Najwyższego dotyczące kredytów denominowanych i indeksowanych do walut obcych.

(...)(...) będący podstawą przeliczenia wysokości kredytu na (...) , która to kwota miała być podstawą późniejszego wyliczenia rat we frankach. (...)Badał w jaki sposób przedstawiono im jako konsumentom, umowę kredytu denominowanego z mechanizmem indeksacji. (...)F. szwajcarski nie był tą walutą, z którą Polacy mieli najczęściej do czynienia w związku z koniecznością dokonania wymiany, jak to był np. w przypadku euro i dolara amerykańskiego. (...)Odnosząc się do tego zarzutu po raz kolejny należy wskazać, że zarówno sąd I instancji, jak i Sąd Apelacyjny nie negują co do zasady dopuszczenia do obrotu umów kredytu denominowanego, co zresztą obecnie jest wprost uregulowane w art. 69 ust. 2 pkt 4a prawa bankowego .

Powodowie złożyli dyspozycje wypłaty we frankach. (...)W przedmiotowej sprawie została zawarta umowa o kredyt denominowany kursem franka szwajcarskiego (CHF). (...)W tym kontekście, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Wskazanie na stabilność waluty franka szwajcarskiego z równoczesnym odniesieniem do renomy związanej z produktami szwajcarskimi, a także na historyczne kursy(...)

W przedmiotowej sprawie została zawarta umowa o kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego CHF. Konstrukcja kredytu była taka, że kredyt miał zostać faktycznie wypłacony w(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)(...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny. (...)Przedmiotowa sprawa dotyczyła umowy o kredyt denominowany kursem franka szwajcarskiego CHF. Konstrukcja kredytu była taka, że kredyt został wyrażony w CHF, ale miał zostać faktycznie wypłacony w złotych (musiał być zgodnie z umową wypłacony w PLN).

Spłat dokonywali zarówno w złotówkach jak i we frankach szwajcarskich, wpłaty złotowe stanowią kwotę 230.740,06 zł. (...)(...)sprzeczne z naturą stosunku prawnego kredytu denominowanego do waluty obcej są jedynie te(...)(...)Brak jest dowodów świadczących o tym, że kredytobiorcy zostali jasno poinformowani, że podpisując umowę kredytu denominowaną w obcej walucie, ponoszą pewne ryzyko kursowe, które z ekonomicznego punktu widzenia może okazać się dla nich trudne do udźwignięcia. (...)Fakt, że kredytobiorca mógł zdecydować czy zaciągnąć kredyt w walucie polskiej, czy też kredyt denominowany w CHF przeliczany następnie do waluty polskiej, nie oznacza, iż umowa, którą zawarli powodowie, była indywidualnie negocjowana.