Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Nadto w (...) Banku opracowano dokument – ulotkę (...) , w którym przedstawiono między innymi informację, że w przypadku kredytów denominowanych w walutach obcych, wysokość zadłużenia może ulegać wahaniom na skutek zmiany kursu waluty, do której indeksowany jest kredyt. (...)Samo pouczenie o możliwym wzroście kursu CHF do 20 % było niewystarczające, skoro z powszechnie dostępnych danych wynika, że nawet w przeszłości kurs waluty polskiej do franka szwajcarskiego zmieniał w wyższym stopniu. (...)W kredycie denominowanym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej, a zostaje wypłacona w walucie krajowej według klauzuli umownej opartej na określonym kursie kupna waluty obcej, zaś spłata kredytu następuje w walucie krajowej. (...)Na wstępie wskazać trzeba, że sama możliwość zawierania kredytów indeksowanych czy denominowanych do waluty obcej nie jest obecnie kwestionowana w judykaturze.

Kwotę tę zasądził z tytułu zwrotu świadczenia nienależnego, dokonanego w wykonaniu nieważnej umowy kredytu waloryzowanego do waluty franka szwajcarskiego (CHF). (...)Pracownik poprzednika prawnego pozwanego (...) Banku SA poinformował powodów, że nie mają zdolności kredytowej do zaciągnięcia kredytu złotówkowego, po czym zaproponował im kredyt we frankach. (...)Na tym tle, w przypadku kredytów indeksowanych (bądź denominowanych) do waluty CHF, wątpliwości wynikają z konstrukcji klauzuli waloryzacyjnej, określenia kwoty kredytu, a także pobierania przez bank dodatkowego wynagrodzenia w postaci spreadu walutowego. (...)(...)3 Prawa bankowego uprawniająca kredytobiorcę do spłaty kredytu indeksowanego lub denominowanego do waluty obcej, w tej walucie, ponieważ także ten przepis wszedł w życie po zawarciu umowy kredytu.

Sąd ten wskazał, iż pozwani oświadczyli, że wiedzieli, iż raty kredytu będą uzależnione od wysokości kursu franka szwajcarskiego. (...)Przy dopuszczalności występowania w obrocie wieloletnich kredytów indeksowanych i denominowanych do waluty obcej kwoty te mogą znacząco się różnić. (...)Za sprzeczne z przepisami prawa Sąd Okręgowy nadto uznał postanowienia umowy przewidujące ustalenia kwoty kredytu wypłacanej w złotych na podstawie kursu kupna franka, a raty spłaty kredytu w złotych według kursu sprzedaży franka. (...)(...)49/21), tym samym nie doszło do naruszała ogólnej zasady wyrażonej w(...)

Strona pozwana stoi na stanowisku, że była to umowa kredytu walutowego, a nie kredytu denominowanego do waluty obcej. (...)Umowa zawarta przez Bank z powódką zaliczała się więc do drugiej ze wskazanych wyżej postaci - umowy zbliżonej do umowy kredytu denominowanego do waluty obcej. (...)(...)wzajemnych świadczeń stron z odwołaniem do kursu franka szwajcarskiego. (...)Taki mechanizm powodował, że przy wzroście kursu franka - mimo terminowej spłaty kredytu – zadłużenie kredytobiorców rosło.

Nie poinformowano powodów, że wraz ze wzrostem kursu waluty franka szwajcarskiego, wzrośnie nie tylko rata kredytu, ale również saldo kapitału wyrażone w złotówkach. (...)Z uwagi na pozornie wysoką atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt indeksowany do tej waluty. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego.

Podtrzymała jedynie żądanie podając, że kredyty w złotych polskich denominowane do waluty obcej, w tym przypadku do franka szwajcarskiego, są zgodne z obowiązującym porządkiem prawnym. (...)Nie dają one podstaw do zakwestionowania ustalenia przez Sąd pierwszej instancji, że kredyt został udzielony pozwanym w złotych polskich denominowanych do franka szwajcarskiego. (...)Treść umowy zawartej przez strony jednoznacznie świadczy o tym, że pozwani zaciągnęli u powódki kredyt udzielony w złotych polskich denominowany do franka szwajcarskiego. (...)To powódka winna wskazać na jakiej podstawie dochodzi wykazania zobowiązania we frankach szwajcarskich mimo, że udzieliła kredytu w złotych polskich denominowanych do rej waluty.

Zarzucił, że pozwani zawarli ze stroną powodową umowę kredytu na zakup nieruchomości, przy czym z uwagi na brak zdolności kredytowej, w odniesieniu do wnioskowanej kwoty w walucie polskiej, Bank zaproponował im kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Do faktycznego transferu wartości dewizowych nie doszło, gdyż kwota kredytu była wyrażona w złotych polskich, jego spłata następowała również w złotych polskich, a wartość franka szwajcarskiego stanowiła jedynie wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat. Za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, dobrymi obyczajami i wartościami etycznymi są praktyki strony powodowej, polegające na przyznaniu kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i jednoczesnym stwierdzeniu braku zdolności kredytowej w walucie polskiej. (...)Strony określiły przy tym sposób określania salda zadłużenia oraz spłaty kredytu poprzez odwołanie się do kursów franka szwajcarskiego.

Zatem już w dacie jej zawarcia musi dojść do ustalenia wysokości kredytu, a tym samym do określenia wysokości zobowiązania kredytobiorcy –(...)indeksacji kursem waluty obcej, także franka szwajcarskiego. (...)Kredyt nie został wypłacony we frankach szwajcarskich, lecz kwotę kredytu wypłacono w walucie polskiej, co wynika z załączonego do akt, sporządzonego przez pozwanego zaświadczenia i zestawienia spłat kredytu. (...)Innymi słowy, odwołanie się w umowie do franka szwajcarskiego stanowiło w istocie klauzulę waloryzacyjną,(...)się kształtowała wysokość poszczególnych rat kredytu, które będą musieli spłacać bankowi z tytułu zawartej umowy. (...)Sąd Okręgowy trafnie uznał, że pozwany nie wykazał, by poinformował powodów o ryzyku wiążącym się z zawarciem umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego.