Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przenosząc powyższe rozważania na grunt ustalonego stanu faktycznego wskazać należy po pierwsze, iż niewątpliwie zgodnie z literalną treścią Umowy, wysokość kredytu została wyrażona w (...) , także wysokość spłat kredytu wyrażona została w ratach we frankach szwajcarskich. Oczywistym jest przy tym, że powodowie faktycznie nie potrzebowali jakiejkolwiek sumy franków szwajcarskich. (...)To bowiem wolą powodów, wyrażoną w Umowie, było uzyskanie kwoty kredytu w walucie, w której mogliby oni dokonywać dalszych rozliczeń, tj. w złotówkach, bez konieczności dokonywania wymiany we własnym zakresie oddanych im do dyspozycji franków szwajcarskich na złotówki. (...)Brak dookreślenia tych wartości pozbawia konsumenta możliwości oceny czy decyduje się na spłatę kredytu po kursie ustalonym przez Bank, czy też bezpośrednio we frankach szwajcarskich pozyskanych w innym miejscu.

Pracownica banku przedstawiła oferty kilku kredytów, w tym także waloryzowanego frankiem szwajcarskim, który wtedy okazał się korzystniejszy od pozostałych z uwagi na niższe raty i niższe saldo zadłużenia. Powódka wiedziała iż kurs franka wynosi około 2 zł, sprawdziła jego notowania za okres wsteczny. (...)Pracownica banku informowała, iż frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Umowa kredytu łącząca strony została zawarta w takiej postaci, że kredyt został udzielony w walucie polskiej, zaś odwołanie się do waluty franka szwajcarskiego stanowiło tzw. klauzulę waloryzacyjną.

Okazało się, że wysokość rat w przypadku kredytu denominowanego do (...) jest zdecydowanie niższa niż w przypadku kredyt zaciąganego w PLN. Pośrednik zapewniał go także, że kredyt ten jest korzystny z tej przyczyny, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Jak wynika z okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty (...) , do której kredyt był denominowany. (...)Zgodnie z zapisem umowy kredytu zawartej przez strony, wysokość każdej raty kredytu powinna wynikać z przemnożenia pewnej sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich przez ustaloną - w istocie dowolnie - przez jedną ze stron, tj. bank, wielkość, tj. kurs waluty. (...)Tym niekorzystnym zmianom, miało zapobiec udzielenia kredytów indeksowanych lub denominowanych do franka szwajcarskiego, wskazywanego jako stabilny i obiektywny miernik, pozwalający na zapewnieniu ekwiwalentności świadczeń stron umowy.

Na uzasadnienie wskazali, że w dniu 24 lutego 2006 r. zawarli z Bankiem (...) S.A. w W. umowę o kredyt hipoteczny denominowany. (...)W trakcie spotkań przed zawarciem umowy bank nie poinformował przyszłych kredytobiorców w sposób prosty, klarowny i zrozumiały a jednocześnie pełny o ryzyku ekonomicznym wiążącym się z zawarciem umowy kredytu denominowanego. (...)We wniosku wskazali, że kredyt będzie spłacany w PLN, mając do wyboru spłatę w walucie kredytu. (...)(...)510 – 510v) Z kwoty kredytu (102.745,32 CHF) 88.139,67 CHF zostało przeznaczone na spłatę kredytu budowlanego, a 14.605,65 CHF na(...)wybudowania (przed zawarciem spornej umowy) do chwili obecnej. (bezsporne, nadto –(...)

(...)(...)P. i A. M. zdecydowali się na kredyt hipoteczny indeksowany kursem franka szwajcarskiego, gdyż pośrednik z (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. przedstawił właśnie ten kredyt jako najkorzystniejszą dla nich opcję. (...)W dokumencie znajdowała się symulacja wysokości raty kapitałowo-odsetkowej przy założeniu, że kurs franka szwajcarskiego wzrośnie o wartość stanowiącą różnicę między maksymalnym i minimalnym kursem franka szwajcarskiego z okresu ostatnich 12 miesięcy ( dowód: informacja z 22.08.2007 r. – k. 77-78). (...)Nie naruszała art. 385 1 § 1 k.c. , gdyż powodowie był poinformowani o przyczynie wprowadzenia takiego zapisu do umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty franka szwajcarskiego.

Dotyczyło to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynikało ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które stanowiły podstawę ustalenia oprocentowania kredytu. (...)(...)Dotyczyło to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynikało ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które stanowiły podstawę ustalenia oprocentowania kredytu. (...)

W uzasadnieniu powódka wskazała, że przy użyciu wzorca umownego obowiązującego w banku zawarła w dniu 6 grudnia 2007 r. umowę kredytu hipotecznego nr KH / (...) indeksowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Walutą udzielanego kredytu miał być frank szwajcarski (zwany dalej również jako (...) ). (...)W dokumencie tym znajdowały się symulacje wysokości raty kapitałowo – odsetkowej przy założeniu, że kurs franka szwajcarskiego wzrośnie o wartość stanowiącą różnicę między maksymalnym i minimalnym kursem franka z okresu ostatnich 12 miesięcy. (...)Walutą udzielonego kredytu miał być frank szwajcarski (zwany dalej również jako (...) ).

Dotyczyło to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynikało ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które stanowiły podstawę ustalenia oprocentowania kredytu. (...)(...)Dotyczyło to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynikało ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które stanowiły podstawę ustalenia oprocentowania kredytu. (...)