Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W świetle pierwszego z tych przepisów dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość(...)

Funkcjonariusze policji okazali M. T. wizerunek oskarżonego, którego rozpoznał jako klienta który pozostawił telefon jako zabezpieczenie zapłaty za piwo.

Teza orzeczenia: 1. Złożenie wniosku o naprawienie szkody nie implikuje sprzeciwu co do zastosowania instytucji z art. 387 kpk, nawet gdy nie elementem uzgodnień co do sankcji i nie znajduje odbicia w sentencji wyroku, gdy nie można go uwzględnić z uwagi na brak szkody (w sensie prawnokarnym); nie można też takiego sprzeciwu domniemywać. (…) Trudno zatem, aby (...)

Odnosząc się do kwestii zaistnienia szkody niemajątkowej, należy wskazać, że oskarżyciel posiłkowy nie wykazał, by nastąpił jakikolwiek uszczerbek w wizerunku i renomie firmy pokrzywdzonych i(...)

Zakłada ono milcząco, że świadkom zależało na wizerunku osób wiarygodnych dla Sądu, i by to osiągnąć gotowi są wbrew prawdzie zeznawać o okolicznościach o których wcześniej wyjaśniali.

Powódka nie obsługiwała klientów w sposób terminowy, co wpływało na negatywny wizerunek strony pozwanej.

(...)swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.

Świadek ten kategorycznie rozpoznał wizerunek oskarżonego D. Ś. (1) jako osoby która dokonała czynu – była kierowcą ciemnego samochodu oraz przenosiła paczki z samochodu firmy kurierskiej zaś samego oskarżonego, będącego na posiedzeniu w czasie odezwy rozpoznał nie kategorycznie – na 90 %. (...)w powiązaniu z kategorycznym rozpoznaniem wizerunku osoby oskarżonego w sposób jednoznaczny pozwala ocenić, iż to D. Ś. (1) nie zaś S. P. (2) (którego wizerunek świadek rozpoznał pierwotnie) był widziany przez R. K. . (...)Sąd nie znalazł podstaw do poważania wiarygodności zeznań świadków P. K. (2) , P. K. (1) oraz A. W. bowiem były spójne Oczywistym jest przy tym, iż skoro R. K. widząc w toku śledztwa wizerunek S. P. (1) pomylił go z D. Ś. (1) tak samo błędnie dokonał tego A. W. . Świadkom tym, z niewiadomych powodów, w toku śledztwa nie tylko nie okazano tych osób, ale nawet nigdy nie okazano wizerunki D. Ś. (1) .

(...)– poprzez przyjęcie, że skoro wizerunek oskarżonego został uwidoczniony na kamerze(...)