Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zgodnie z treścią art. 23 k.c. dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa,(...)

(...)nie powinny być dla niego tajemnicą, zwłaszcza iż dosyć szeroko o(...)

Stosownie do przepisu art. 23 k.c. dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa,(...)

(...)sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.

Zgodnie z art. 23 kc dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa,(...)

(...)ujawnia osobom trzecim informacje stanowiące tajemnicę firmy. 2.

Pozwany uznał, iż powód nie daje rękojmi zachowania tajemnicy i utracił nieposzlakowaną opinię, co uniemożliwia dalsze jego zatrudnienie w służbie cywilnej (oświadczenie k. 5). (...)Pracodawca uznał, że w wyniku powyższego powód utracił nieposzlakowaną opinię i nie daje rękojmi zachowania tajemnicy. W rozumieniu ustawy z dnia 29 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (dalej: u.o.o.i.n) (Dz.U. z 1999 r., nr 11, poz. 95) rękojmia zachowania tajemnicy oznacza spełnienie ustawowych wymogów dla zapewnienia ochrony informacji niejawnych przed ich nieuprawnionym ujawnieniem (art. 2 ust.4). (...)(...)osoba sprawdzana daje rękojmię zachowania tajemnicy (…) Uniemożliwienia dostępu do informacji niejawnych nie można traktować jako równoznacznego z niemożliwością kontynuowania stosunku pracy.

Zdaniem Sądu I instancji materiał dowodowy zebrany w przedmiotowej sprawie przemawia za uznaniem, że pozwani ad. 1 i ad. 3 nie uchybili swoim obowiązkom w zakresie zapewnienia powodowi prawa do tajemnicy korespondencji. (...)Ostatecznie nie można było ustalić, czy rzeczywiście doszło do naruszenia tajemnicy korespondencji. (...)Nawet w przypadku uznania, że pozwany ad. 2 naruszył dobro osobiste powoda w postaci naruszenia tajemnicy korespondencji nie ma podstaw do uwzględnienia jego żądania przyznania zadośćuczynienia pieniężnego. (...)Zasadnie przyjął, iż powód nie udowodnił, iż doszło do naruszenia jego prawa do tajemnicy korespondencji i w konsekwencji zaistnienia krzywdy po jego stronie.